Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

Cap. CLXXXV. De sancto Othmaro. 861
Frolixitatein aiilein miraculoniin, «jiine per ipsnin doininns exliibeie dignntiis
est siiis fidt-libus , iii noslris teinporibus vidiinus, sicut de iiliiribus n morte
resuscitatis ve] susjiendio vel a)io mortis genere defunctis sive in aqiia suffoca-
tis, sive etiain ipsius beneficia qiio ad miiltiplicalionem boiioruin lemporaliiini
nec c.ilamo scribere nec sermone enarrare siifllciinus. Cuiusdain devoti sibi
filium iii ciinabulis jacentein, cum esset incendium undique iii domo circa,
])uerum beatus Jodocus miraculose conserv.-ivit , pannis, quibus involutus fuit,
et ipsis cunabulis, ciim puer levatus esset, in favillam et cinerem penitus re-
solufis, ut Oiniiibus pateret, quod edacitas ilainiiiae, quae lignorum ac lapiduin
potiiit duritiain consumere, tenerum infantem beati Jodoci ciistodiae tradituiu
non liciilt laedere. Oui jiostmodum filius in inonasterio snncti Jodoci ]nonacliiis
factiis est, Ouot siirdos, claudos, paraliticos et alios infinnos curavit , non est
nuinero colligere. Unde est , qiiod de regio fasligio sibi voluit post mortein
retinere, ne in loco, iibi sacrum ejus corpiis requiescit, alius ardeat liqiior nisi
liqiior cerae. Oiiod in infortunio suo experti sunt tres monaclii, qui in ecclesin,
ubi corpus ejus fuit delatum, de sevo liicernas tent.iverunt nccendere nec ali-
qiialenus potuenint. Contigit autein in sigiiiiin temeritatis su.ie diios ipsoruin in
ronlinenti decedere , tertium vero oris contractione puniri, ac itn iiermansit
oiiinibus diebus vJtae siiae. Sunt antem liae festivilates beati Jodoci. Friin.-i
videlicet in die beati Barnnbae, qunndo infr.i inissarum solleinnia maniis doinini
super eiim nppariiit. Oiiod etinm iniraciiliiin saepius per alios sanctos ostensiim
virtiis diviiia ad veritateiu illius veri et santtissiiiii sncrificii coinprobandam in
cordibus fragiliiiin misericorditer dmonstravit. Seciuida est in die sancti Jncobi
npostoli fralris sancti Joliannis evnngelistae de inveiitione sacri corporis ejus.
Tertia est de morte ejus in die sanctae Liici;ie virginis.
CAP. CIXXIV. (183.)
De isancto Otlimaro»
Otlimarus in provincia Aleinanniae nntus ntque nutrltus est. Diim esset
puer, a fralre suo iii curiam perdncitiir et litteris imbuitiir. Yirliitibus tamen
plus vel aeqiie ut scientiae studuit, juxtn illiid Sapientlae : qune in jiiventiite noii
congregnsti , qiiomodo invenies ea in senectuteJ Victori coiniti ejiisdein regionis
factus adolesceris servivit. Per cujus providentiam nc dilectioiiein integram nd
ipsuin, quia vidit in eo indolem bonain, ad sacerdotiuin proinovetur tituJo
sancti Florini. Cogente praefato comite prnelatus ibi positus est iiropter sunin
religionem, scientiam, fainam volantem de munditia vitae suae. Waltramus,
qui ex jiire liereditnrio doininus fiiit erenii illius, in quo beatus Gallus cellaiii
sibi construxerat , obtinuit a praefnto comite, ut Olhmnrus praeesset illi cellae
in oiniiibus, quae ad ipsuin pertinere videbaiitur. Iiisuper duxit eum ad Pipi-
niim regem , ut nuctorltnte regia concedente ipsiiin ejiisdein loci abbatein con-
firmaret. Ciijus petitioni tanqunm justiis rex consensiim praebuit et per mnnuiii
regis Otlimaro confirmato in nbbntein Wnltrnmus omnin boiin sua seii possessio-
nes libere et integraliter resignavit. Mandavit itnque rex nc proprio ore jiissit
ibidem vitnm instituere regiilarein, Rediens igitur Otlimarus locnin reforinavit
et infra annos paucos tam in xiossessionibus qunin in religione vnlde dives
efTectus est et in aedificiis pluribus confirmatus. Beatus igitur Otlimarus abbas,
cuiu vidisset possessioues teinporales siio monasterio ex Uei bonitate accrescere
in iminensiun, tiinens suae personae virtiidiin incrementa decrescere a se ipso
incepil et parsimoiiiae vehementins insistebnt, ita ut elinm in prnecipuis jejii-