Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

Cap. CLXX. De sancto Clemenfe. 781
matris lunnt ct cani cichrius osculantur. At ilia ait: qnid vnlt
hoc csse? A(l quam Pelnis: isti sunt filii tui Fauslinus et Faustns,
quos in mari periisse putabas. Hacc audiens mater prae niniio
gaudio vehit amens elTccta corruit et post ad se reversa ait: ob-
secro vos, (luicissinii filii , narrate mihi, quomodo evasistis. Qni
rcsponderunt: cum navis fnisset rcsoluta ct nos super quandam
tabulam veheremur, quidam piratae nos invenientes in suara navi-
cnlam posuerunt ac mutalis nominibus cuidam nos honestae viduae,
Justinae noniine, vendiderunt, quae taraquam filios nos habuit et
libcralibus artibus nos erudiri fecit; tandem philosophiae operara
dedimus et S^moni cuidani niago nobiscura educato adhacsimus,
cunique ejus fallaciara cognovissemus, ipsum omiiino deseruimus et
Pctri discipuli per Zachaeum circcli sumus. Sequenti autem dic
assumtis Petrus tribus fratribus , scilicet Clemente, Aquila et Ni-
ccta, ad quendam secretiorem locum orationis gratia dcscendit.
Quos vencrandus quidam scnex, sed tamen panper alloqui coepit
diccns: misereor vestri, fratres, quia sub specie pietalis vos gra-
viter errare considoro, ncque cnini Deus est nequc cultus hic aliquis
cst nec providentia in mundo, sed fortuilus casus et gcnesis omnia
agunt, sicut ct ego ex me ipso nianifeste coniperi, in disciplina
mathesis prae caetcris cruditus ; nolite ergo errare, sive enini
oretis sive non , quod vestra gcnesis continet, vobis erit. Glcmcns
autem in cum respiciens animo pulsabalur et sibi se eum alias
vidisse videbatur. Cumque de mandato Petri Clemens , Aquila et
Nicetas cum eo diutius disputassent et providcntiam apertis ratio-
nibus ostendissent eumque ob revercntiam crebro patrcm vocarent,
dixit Aquila: quid necesse est, ut cum patrem vocemus, cura in
mandalis habeamns ncminera super terram patrera vocare? Et
post hoc respiciens ad scnem ait: non injuriose accipias, pater,
quod fratrem meam culpavi, quia te patrem vocavit; habemus cniin
lale mandatum , ne aliquem nomine isto voceinus. Cumquc Aquila
hoc dixissct, risit oniniuin adstantiura coetus una cum sene ct
Petro , et cum ille causam risiis inquireret, dixit ad eum Clemens:
quia facis id, de quo alios culpas, senem patrera vocando. At ille
HCgabat dicens: vere nescio , si enm patreni vocaverim. Verum
cnm satis de providentia disputatnm esset, dixit senex: crcderem
utique, providcntiam esse, sed a propria conscientia prohibeor,
huic fidei acconuuodare consensum; novi eniin nieam ct conjugis
incae genesin et scio ea, quac unicuique nostrum dictabat gencsis.