Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

pot.pourri.fltr.ucl.ac.be
from pot.pourri.fltr.ucl.ac.be More from this publisher
14.06.2013 Views

772 Cap, CLXIX. De sancta Caecilla. «lccaiitabat dicciis: fiat, doiniiic, cor nrcuni ct corpiis niciini iin- maculatuni , nt no» confundar, ct biduanis ct triduanis jcjiiiiiis orans conimcndabat doinino, quod tinicbat. Vcnil autcm nox, in qua susccpit una cum sponso suo cubiculi sccrcta silcnlia , et il?i cum alloquilur: o dulcissinie atque ainar.tissiinc juvcnis, est mjstc- riuin , quod tibi confitcar, si inodo tu juratus asscras, tola tc iliutl obscrvantia custodirc. Jurat Valcrianus, sc illud nulla ncccssitatc dctcgcrc, nulla prodcrc ratioiie. Tunc illa ait: angcliiin Dei habco amaiorcm, qui iiiniio zclo custodit corpus meain. Hic si vel levitcr senscrit, quod tu me polluto amore contingas, slatim fcriet tc ct amittcs florcin tuac gratissiniac jiiventulis, si autem cognovcrit, quod mc sinccro ainore diligas , ita quoque diliget te sicut me et ostcndet tibi gloriam suain. Tunc Valcrianus nutu l)ci corrcctus ait: si vis , ut credani libi , ipsum aiigclum niilii ostciide , et si vcre probavero , quod angclus sit, faciam, quod liortaris, si autcin viruin alium diligis, te et illmn gladio feriani. Cui Caccilia dixit: si in Dcuin vcrum credidcris et te baptizari proiuiscris , ipsum vidcrc valcbis. Vade igitur in tertiuin milliariiiin ab urbc via, quae Appia nuncupatur, cl paupcribus , quos illic invcnies, dices: Caccilia nie misit ad vos , ut ostcndalis niihi sanctum scncm Ur- banum, qnoniam ad ipsum habeo secreta mandata, quae pcrferam. Ilunc dum tu videris, indica ci omnia vcrba raca, et postquam ab co purificatus fueris et rcdieris, angelum ipsum videbis. Tunc Valerianus perrexit et seciindum signa, quae acccperat, sanctuin Urbanum cpiscopum intra sepulchra inartirum latitantcm invcnit, cunique ei oninia vcrba Cacciliac dixissct, ille manus ad cocluiii cxpandens cuin lacrjinis ait: doniine Jesu Chrisle, seininafor casti consilii , suscipe scminum fructus , quos in Caecilia scininasti , do- inine Jcsn Christe, pastor bone, Caccilia famula tna quasi apis tibi argumenlosa dcscrvit; nam sponsum , qucin quasi leoncm fe- roccin acccpit, ad tc quasi agnum mansuelissimum dcslinavit. Et ecce subilo apparuit scnex quidam nivcis vcslibus indutus, tenens librum aureis litlcris scriptum. Qucm vidcns Valcrianus prae nimio liiuore quasi morluus cccidit ct a scne lcvalus sic lcgit: unus Deus, una fidcs, unuin baptisma, unus Dcus et patcr oinnium , qui siipcr omnes ct pcr oinnia et in omnibiis iiobis. Cumqiic hacc lcgisset, dixil ci sciiior: crcdis ila esse an adhuc dubitas? Tunc cxclama- vil diccns: iion cst aliud, quod vcrius trcdi possil, sub coclo. Slalimque illo disparcnle Valcriaiius a saiicto Urbano baptisma

Cop. CLXIX. De sancta Caecilia. 773 suscepit et rcdiens Cacciliam cum angelo lotiucntcm iti cubiculo invcnit. Angehis autcm duas coronas ex rosis et liliis ia manu liabebat et unam Caeciliae ct alteram Valcriano tradidit diccns: islas coronas immaculato corde et mundo corpore custodite , quia de paradiso Uei cas ad vos altuli , ncc unquam marcesccnt nec odorem amittent nec ab aliis , nisi quibus castitas plcacucrit, vidcri poterunt. Tu autem , Valerianc, quia utili consilio credidisti, pete, quodcumque volueris, et conscquens, Cui Valerianus: nihil mihi iii hac vita exstitit dulcius, quam unicus fralris mci affectus, peto igitur, nt et veritatem ipse mecuin agnoscat. Cui angclus: placet domino petitio tua ct anibo cum palma martirii ad dominum vcnielis. Post Iioc ingrcssus Tiburtius rrater Valcriaiii , cuni nimiuin rosarum sensisset odorcm, dixit: luiror, hoc tempore roseus hic odor et liliorum unde respiret; nain si ipsas rosas vcl iiiia in manibus nieis tenerem, nec sic potcrant odoramcnta tantac milii suavitatis inlun- dere; confiteor vobis , ita sum rcfectus, ut putcni nic totum subito immutalum. Cui Valerianus: coronas habcmus, quas tui oculi viderc non praevalent, floreo colore et niveo candore vernantcs, et sicut me interpellante odorem sensisti, sic et, si credideris, vidcrc valebis. Cui Tiburtius: in somnis hoc audio an in vcritate ista lu loqueris, Valeriane? Cui Valerianus; in somnis usque modo fuiinus, scd jam nunc in veritate manemus. Ad qucm Tiburtius: unde hoc nosti? Et Valerianus: angelus domini me docuit, quem tu videre poteris, si tu purilicatus fueris et omnibus jdolis abre- nuntiaveris. Huic miraculo de coronis rosarum Ambrosius attcstatur in praefatione sic dicens : sancta Caccilia sic coclesti est dono re- pleta, ut niartirii palmam assuineret; ipsum munduin cst cuni tha- lamis exsecrata; testis est Valeriani conjugis et Tiburtii provocata tonfessio, quos, domine , angelica manu odoriferis floribus coro- nasti, viros virgo duxit ad gloiiam, mundus agnovit, quantum valeat devotio castitatis. Haec Ambrosius, Tunc Caecilia evidenter ostendit ei, omnia ^dola esse insensibilia et muta, ita ut Tiburtius respondcet ac diceret: qui ista non credit, pecus est. Tunc Cae- cilia osculans pectus ejus dixit: hodie te falcor mcum esse cogiia- tuin, sicut enim amor Dei fratrem tuum mihi conjngem fecit, ita tc mihi cognatum contemtus facict jdolorum. Vadc igitur cum fratre luo , ut purificationcm accipias et angclicos vultus videre valeas. Dixitquc Tiburtius fralri suo : obsecro te, fratcr. ut inihi dicas, ad quem mc ducturus es. Cui V^alerianus; ad Urbaniun

772 Cap, CLXIX. De sancta Caecilla.<br />

«lccaiitabat dicciis: fiat, doiniiic, cor nrcuni ct corpiis niciini iin-<br />

maculatuni , nt no» confundar, ct biduanis ct triduanis jcjiiiiiis<br />

orans conimcndabat doinino, quod tinicbat. Vcnil autcm nox, in<br />

qua susccpit una cum sponso suo cubiculi sccrcta silcnlia , et il?i<br />

cum alloquilur: o dulcissinie atque ainar.tissiinc juvcnis, est mjstc-<br />

riuin , quod tibi confitcar, si inodo tu juratus asscras, tola tc iliutl<br />

obscrvantia custodirc. Jurat Valcrianus, sc illud nulla ncccssitatc<br />

dctcgcrc, nulla prodcrc ratioiie. Tunc illa ait: angcliiin Dei habco<br />

amaiorcm, qui iiiniio zclo custodit corpus meain. Hic si vel levitcr<br />

senscrit, quod tu me polluto amore contingas, slatim fcriet tc ct<br />

amittcs florcin tuac gratissiniac jiiventulis, si autem cognovcrit,<br />

quod mc sinccro ainore diligas , ita quoque diliget te sicut me et<br />

ostcndet tibi gloriam suain. Tunc Valcrianus nutu l)ci corrcctus<br />

ait: si vis , ut credani libi , ipsum aiigclum niilii ostciide , et si<br />

vcre probavero , quod angclus sit, faciam, quod liortaris, si autcin<br />

viruin alium diligis, te et illmn gl<strong>ad</strong>io feriani. Cui Caccilia dixit:<br />

si in Dcuin vcrum credidcris et te baptizari proiuiscris , ipsum<br />

vidcrc valcbis. V<strong>ad</strong>e igitur in tertiuin milliariiiin ab urbc via,<br />

quae Appia nuncupatur, cl paupcribus , quos illic invcnies, dices:<br />

Caccilia nie misit <strong>ad</strong> vos , ut ostcndalis niihi sanctum scncm Ur-<br />

banum, qnoniam <strong>ad</strong> ipsum habeo secreta mandata, quae pcrferam.<br />

Ilunc dum tu videris, indica ci omnia vcrba raca, et postquam ab<br />

co purificatus fueris et rcdieris, angelum ipsum videbis. Tunc<br />

Valerianus perrexit et seciindum signa, quae acccperat, sanctuin<br />

Urbanum cpiscopum intra sepulchra inartirum latitantcm invcnit,<br />

cunique ei oninia vcrba Cacciliac dixissct, ille manus <strong>ad</strong> cocluiii<br />

cxpandens cuin lacrjinis ait: doniine Jesu Chrisle, seininafor casti<br />

consilii , suscipe scminum fructus , quos in Caecilia scininasti , do-<br />

inine Jcsn Christe, pastor bone, Caccilia famula tna quasi apis<br />

tibi argumenlosa dcscrvit; nam sponsum , qucin quasi leoncm fe-<br />

roccin acccpit, <strong>ad</strong> tc quasi agnum mansuelissimum dcslinavit. Et<br />

ecce subilo apparuit scnex quidam nivcis vcslibus indutus, tenens<br />

librum aureis litlcris scriptum. Qucm vidcns Valcrianus prae nimio<br />

liiuore quasi morluus cccidit ct a scne lcvalus sic lcgit: unus Deus,<br />

una fidcs, unuin baptisma, unus Dcus et patcr oinnium , qui siipcr<br />

omnes ct pcr oinnia et in omnibiis iiobis. Cumqiic hacc lcgisset,<br />

dixil ci sciiior: crcdis ila esse an <strong>ad</strong>huc dubitas? Tunc cxclama-<br />

vil diccns: iion cst aliud, quod vcrius trcdi possil, sub coclo.<br />

Slalimque illo disparcnle Valcriaiius a saiicto Urbano baptisma

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!