Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri
Share Embed Flag
Download ePaper

Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

pot.pourri.fltr.ucl.ac.be
from pot.pourri.fltr.ucl.ac.be More from this publisher
14.06.2013 Views

744 Cnp. CLXVI. De sancto Martino episcoj)0. palatii sibi claiuli fecit. At Martimis semel atqne Itenim passus rcpnlsam cilieio obvolutus et cinere conspcrsns per nnam hcbiloma- (lam cibi et potns absliuentia maceratnr. Tnnc monente angelo ad palatinm venit et nnllo sibi prohibcnte ad imperatorem nscine per- venit Qiicm cnm venientem videret, iratus, qnia fnisset admissus, ei assurgcre noinit, donec sellam regiam ignis operiret et ipsuni impcratorom a parte posteriori ignis succcndcrct. Tunc sancto Martino iratus assnrgens virtutem divinam se scnsisse confessus cst mnltumque ipsum complectens sibi omnia, antequam rogaref, concessit multaque niunera obtnlit, sed Marlinus non accepit. In codeni qnoquc d^alogo legilnr, qualitcr tertium niorlnum suscilavit. Cum cnim quidam juvenis defunctns fuisset et mater pro resusci- tatione filii beatum JMartinum lacrjmis exorarct, iste in medio campi, nbi erat innumerabilis multiludo genlilinm , gcnua flexit et CHnctis videntibus puer surrexit. Quapropter onines illi gcntiles ad fulem conversi sunt, Eidem quoquc viro sancto obediebant ctiam inscnsibilia, vcgctabilia ct irrationabilia. Insensibilia sicut ignis ct aqua. Nam quum in quodam fano igneni niisisset, in domo proxima adliacrcnte agcnte vcnlo flanuna cfTerebatur. Tunc Martinus super tectuni domus adsccndcns obvium se nanimis ad- Ycnientibus inscruit. Mox contra vim vcnti flanuna rctorquctur, ut confliclus qnidani compugnantium inter se clcnicntoruni viderctur. Navis etiani qnaedani cum periclitarctur, ut in pracdicto dyalogo lcgitur, quidam negotiator necdum christianus exclamavit: Deus Martini cripe nos, et slatim Iranquillitas niagna successit. Similitcr vcgclabilia. Nam cum in quodam loco lcmplum antiqnissimnm di- ruisset ot arborcm pini d^abolo dedicalam vcllct cxcidcrc, ob- sistentibus rusticis et genlilibus nnus corum dixit: si dc Deo tuo liduciam habes , nos hanc arborcm snccidcmus et tu cam suscipc, ct si tecum est Dcus tuus, nt dicis, evades. Quo annucntc succisae arbori et jam versus eum ibidem ligatum cadcnti signum crucis op- posuit ct in aliam partem rcdicnsrusticos, qui in tuto loco crant, fero opprcssit, qui viso miraculo ad lidem conversi snnt. Irrationabilia qnoque animalia sibi pluries obedierunt, sicut legitur in pracdicto d^alogo. (aun cnini cancs lepusculum inscqucntes vidissct, imperavil canibus, ut animal inscqui desistcrent. Mox illi constitcrunt et qua.si vincti in suis vcstigiis fixi nianserunt. Serpens cliani quidam, cum nuvium (|uendam iiatando transirct, Martinus ail ad scr|)ciilem: ui noiiiinc domini juhco tc rcdiro. Mox se ad vcibnin saiuli rc-

Cap. CLXVI. De sancto Martlno episcopo. 745 torsit et in ripain aliatn transmeavit et ingemiscens Martinus ait: serpentes me auiliiint et homines nou audiunt. Canis similiter quidam onm cuidam cx Martini discipulis latraret, ille ad eum conversus ait: in nomine Marlini jubeo te obmutcscere. Canis continuo obmutuit, ac si linguam habuisset abscisam. Fuit autem beatus Martinus tnultae hnmilitatis , nam leprosum quendam cunctis horribilem Pa- risiis obviam habens ipsum osculatus est atque benedixit statimque mundatus est. In sacrario quoque residens nunquam cathedra usns est, nani in ecclesia nemo unquam cum sedere conspexit: sedebat autem in »)sellula rusticana, quos tripodes vocant. Multae digni- tatis , quia par apostolis dictus est, et hoc propter gratiam spiri- tus sancti, qui in eum in specic ignis ad robur descendit, sicut fuit in apostolis. Legitur enim in praedicto dyalogo, quod quadain vice, dum Martinus in cella solus sederet, et Severus ct Gallus ejus discipuli prac foribus exspectarent, subilo mirabili concussi horrore plurcs in cella audiunt insimul colloquentcs. De quo ^)cum postmodum Marlinum requisivissent, ille ait: dicam vobis , scd vos, quaeso, nuUi dicatis; Agnes, Thccla et Maria ad me vene- runt. Nec tanlum illo die, sed sappius sc ab iis confessus est visitari et Petrum et Paulum apostolos a se saepe videri perhibuit. ^MuIlae justitiae, cum enim ab imperatore, nomine Miiximo , invi- tatus fuisset et Martino poculum primo fuisset oblatum , spcran- tibus cunclis, ut post se regi tribueret, presbitero suo dedit nullura aestimans digniorem , qui post se deberet bibere, et indignum ju- dicans , si aut rcgem aut regis proximos prcsbitero praetulisset. Multac patientiae; tantani cnim inomnibus palicntiam servabat, quod, cum esset summus sacerdos, impune saepe a clericis laedebatur nec a sua eos propter hoc caritate repellebat. Nemo illum unquam vidit iratum, ncmo moerentem, nemo ridentem, nunquam in illius ore nisi Christus, nunquam inilliuscorde nisi pictas, nisi pax, nisi misericordia incrat. Legitur quoque in praedicto dyalogo, quod, dum Martinus quadam vicc in veste hispida , nigro et pendulo pallio circunitectus super asellum procederet, equis de contra venicntibus expavcfaclis niilites in terram saltu praecipiti se dederunt et Martinuin arripientes graviter verberavcrunt, llle autem quasi rautus caedentibus terga pracbebat, sed niagis illi furebant co, quod ille quasi non sentiens verbera illala contemncre vidcretur. Protinus autem animalia adeo 1) lA. l'r. loyit: celliilii — triiiedes. 2) Ed. l'r. iajiieii.

Cap. CLXVI. De sancto Martlno episcopo. 745<br />

torsit et in ripain aliatn transmeavit et ingemiscens Martinus ait:<br />

serpentes me auiliiint et homines nou audiunt. Canis similiter quidam<br />

onm cuidam cx Martini discipulis latraret, ille <strong>ad</strong> eum conversus ait:<br />

in nomine Marlini jubeo te obmutcscere. Canis continuo obmutuit,<br />

ac si linguam habuisset abscisam. Fuit autem beatus Martinus<br />

tnultae hnmilitatis , nam leprosum quendam cunctis horribilem Pa-<br />

risiis obviam habens ipsum osculatus est atque benedixit statimque<br />

mundatus est. In sacrario quoque residens nunquam cathedra usns<br />

est, nani in ecclesia nemo unquam cum sedere conspexit: sedebat<br />

autem in »)sellula rusticana, quos tripodes vocant. Multae digni-<br />

tatis , quia par apostolis dictus est, et hoc propter gratiam spiri-<br />

tus sancti, qui in eum in specic ignis <strong>ad</strong> robur descendit, sicut<br />

fuit in apostolis. Legitur enim in praedicto dyalogo, quod qu<strong>ad</strong>ain<br />

vice, dum Martinus in cella solus sederet, et Severus ct Gallus<br />

ejus discipuli prac foribus exspectarent, subilo mirabili concussi<br />

horrore plurcs in cella audiunt insimul colloquentcs. De quo ^)cum<br />

postmodum Marlinum requisivissent, ille ait: dicam vobis , scd<br />

vos, quaeso, nuUi dicatis; Agnes, Thccla et Maria <strong>ad</strong> me vene-<br />

runt. Nec tanlum illo die, sed sappius sc ab iis confessus est<br />

visitari et Petrum et Paulum apostolos a se saepe videri perhibuit.<br />

^MuIlae justitiae, cum enim ab imperatore, nomine Miiximo , invi-<br />

tatus fuisset et Martino poculum primo fuisset oblatum , spcran-<br />

tibus cunclis, ut post se regi tribueret, presbitero suo dedit nullura<br />

aestimans digniorem , qui post se deberet bibere, et indignum ju-<br />

dicans , si aut rcgem aut regis proximos prcsbitero praetulisset.<br />

Multac patientiae; tantani cnim inomnibus palicntiam servabat, quod,<br />

cum esset summus sacerdos, impune saepe a clericis laedebatur nec a<br />

sua eos propter hoc caritate repellebat. Nemo illum unquam vidit<br />

iratum, ncmo moerentem, nemo ridentem, nunquam in illius ore nisi<br />

Christus, nunquam inilliuscorde nisi pictas, nisi pax, nisi misericordia<br />

incrat. Legitur quoque in praedicto dyalogo, quod, dum Martinus<br />

qu<strong>ad</strong>am vicc in veste hispida , nigro et pendulo pallio circunitectus<br />

super asellum procederet, equis de contra venicntibus expavcfaclis<br />

niilites in terram saltu praecipiti se dederunt et Martinuin arripientes<br />

graviter verberavcrunt, llle autem quasi rautus caedentibus terga<br />

pracbebat, sed niagis illi furebant co, quod ille quasi non sentiens<br />

verbera illala contemncre vidcretur. Protinus autem animalia <strong>ad</strong>eo<br />

1) lA. l'r. loyit: celliilii — triiiedes. 2) Ed. l'r. iajiieii.

logo

products

Resources

Company

Terms of service
Privacy policy
Cookie policy
Cookie settings
Imprint
Change language
Made with love in Switzerland
© 2024 Yumpu.com all rights reserved

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!