Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

pot.pourri.fltr.ucl.ac.be
from pot.pourri.fltr.ucl.ac.be More from this publisher
14.06.2013 Views

678 Cap. CLII. De saiicta Tl»aisi meretrice. solido profectus cst nil eam in quadani Acgypti eivitatc (lcditque ci solidnm, quasl pro nicrccdc peocaudi. IUa acccpto prctio ail illi: ingrcdiamur in cameram , cumquc ingrcssus cssct et lectum pretiosls vestibus stratura adscendcre invitarctur, dicit ad cani: si est intcrius cubiculum , in ipsuni eamus. Et cum duxisset cum per plura loca, illc semper dicebat, qnod videri timcbat. Illa autcm dixit: cst quoddam cubiculuni, ubi nuUus ingreditur, si vcro Deum times , «on cst locus , qui Deitati cjus abscondatur. Quod cum sencx audivissct, dixit ei: ct scis csse Deum? Cumque illa rcspondisset, se scire Deum ct regnum futuri sacculi nccnon ct lornicnta pcccatorum , dixit ci: si ergo iiosti , cur taiitas animas perdidisti ? Et non solum pro tua, sed pro illorum rcdditura ratio- nem damnabcris. Illa vcro liacc audicns provoluta ad pedcs abbatis Pafuiilii cuiu lacrymis exorabat dicciis: scio cssc pociiilciitiam, pater, ct coiilido rcmissionem tc orantc sortirij taiitum peto tribus horis inducias ct post hoc, quo jasscris, ibo ct, quaecumquc pracccpcris, faciam. (ainiquc locuin illi abbas coiistituissct, ubi venire debcrct, illa collcclis omnibus , qiiaccunque cx pcccalo lu- crata fucrat, pcrlalisquc in niediam civitalcm populo spcctanlc igne conibussit clamans : venitc omncs , qui pcccastis, uiccum ct videte , quomodo ea , quae mihi contulistis , cxuram. Erat autem pretium auri librarum quadrlngentarum. Qiiae cum oniiiia incen- dissct , ad locuin , qucin abbas Pafuiitius conslitueiat, pcrrcxit. Quam ille rcperlo virginum monasterio in cellulam parvam reclu- dens ostium cellulae plumbo signavit ct parvam reliquit fcncstram, per quain ei victus niodicus iiiferretur, jussitque ci oiniiibus dicbns parum panis ct paululuin aquae a cacteris niinistrari. Gum autcin sencx discedcret, Thaisis ad cuin ait: quo jubes, pater, ut cx Jia- turali mcatu aquam meam cfriindam? Et ille: in cella, sicut digna cs. Cumque iteruni, quoiiiodo Deum deberct adorarc, inquircrct, respondit: nou es digua noniiiiarc Dcuni iicqiie iii labiis tuis iiomcn trinitatis adducerc, scd ncc ad coclum inaiius cxpanderc , quoniam labia tua iniquitale [ileiia siint ct inaiius tiiac sordibus iiiqiiiiialae, scd tauluniniodo incuin!)ens coiitra oiientcm respicc, huiic sciiuonein frequentcr ilcrans: qui plasniasti mc, miscrcrc nici. Cnin cigo tiibus aiinis fuisset iiulusa, condoliiit abbas Pafiinlius el profcclns cst ad abbatem ') Aiiloiiiuni , ut ab co reqiiireret, si reniisisset illi 1) Kd. l'r. lo^il a l ( oiii 1 iiiii , alii libri: Aiillioiiis (WlVruiit.

^ Cap. CLII. De saacta Thaisi meretrice. 679 Deus peccata sua. Et narrata causa sanctus Antonius convocatis discipulis suis praecepit iis , ut iila nocte vigilantes in oratione persisterent, singillatim utique, quatenus alicui ex his declararet Deus causain , pro qua abbas Pafuntius venerat. Cum igitur in- cessanter orasscnt, abbas Paulus major discipulus Antonii vidit subito in coelo lectum pretiosis vestibus ornatum, quem tres vir- gines clara facie custodiebant. Trcs istae virgines fuerunt timor poenac fnturae, quae ipsara a raalo retraxit, pudor culpae com- missae , quae el veniam promeruit, amor justiliae, qni eara ad superna transvexit. Gumque Paulus illis diceret, gratiam illam tantam esse Antonii , vox divina respondit: non est patris tui An- tonii, sed Thaisidis meretricis. Quod cum abbas Paulus mane re- tulisset, cognita Dei voluntatc abbas Pafuntius cum gaudio dis- cessit et raox profcctus ad raonasterium ostiura ccllae dlssipavit. Illa vero rogabat, ut adhuc niancret inclusa. Dixit autcm ei: egredere, quoniara remisit tibi Deus peccata tua. Et illa respondit: testor Deura , quia, ex quo huc ingressa sum , ex omnibus pcccatis feci velut sarcinam et statui ante oculos nieos , ct sicut non dis- cedit anhelitus de naribus meis, sic non discesserunt peccata niea ab oculis meis , sed flcbam scniper illa considerans. Cui abbas Pafuntius dixit: non proptcr pocnitcntiam tuam reraisit tibi Dcus peccata tua, sed quia tiraorcm scrapcr habuisti in animo. Et cum indc illam cduxisset, XV dics supcrvixit- ct pausavit in pace. Abbas quoque EflFrcm aliam mcrctricera simili vcrc raodo convcrtere voluit. Nani cuni illa racrctrix sanctuni EITrera ad peccan- dum alliceret impudentcr, dixit ci EfTrem: sequcre nie. Qua se- quente cum ad quendam locum , ubi crat niulliludo hominum, venissct, dixit ci: sede huc , ut comniiscear tecunr. Et illa: quo- raodo possum hoc facere , tanta nuiltitudine hic stante? Et ille: si homines erubescis, nonne niagis lunm dcbes crubcsccre crca- torem, qui revclat occulta tcnebrarum? Illa autcra confusa recessit.

^ Cap. CLII. De saacta Thaisi meretrice. 679<br />

Deus peccata sua. Et narrata causa sanctus Antonius convocatis<br />

discipulis suis praecepit iis , ut iila nocte vigilantes in oratione<br />

persisterent, singillatim utique, quatenus alicui ex his declararet<br />

Deus causain , pro qua abbas Pafuntius venerat. Cum igitur in-<br />

cessanter orasscnt, abbas Paulus major discipulus Antonii vidit<br />

subito in coelo lectum pretiosis vestibus ornatum, quem tres vir-<br />

gines clara facie custodiebant. Trcs istae virgines fuerunt timor<br />

poenac fnturae, quae ipsara a raalo retraxit, pudor culpae com-<br />

missae , quae el veniam promeruit, amor justiliae, qni eara <strong>ad</strong><br />

superna transvexit. Gumque Paulus illis diceret, gratiam illam<br />

tantam esse Antonii , vox divina respondit: non est patris tui An-<br />

tonii, sed Thaisidis meretricis. Quod cum abbas Paulus mane re-<br />

tulisset, cognita Dei voluntatc abbas Pafuntius cum gaudio dis-<br />

cessit et raox profcctus <strong>ad</strong> raonasterium ostiura ccllae dlssipavit.<br />

Illa vero rogabat, ut <strong>ad</strong>huc niancret inclusa. Dixit autcm ei:<br />

egredere, quoniara remisit tibi Deus peccata tua. Et illa respondit:<br />

testor Deura , quia, ex quo huc ingressa sum , ex omnibus pcccatis<br />

feci velut sarcinam et statui ante oculos nieos , ct sicut non dis-<br />

cedit anhelitus de naribus meis, sic non discesserunt peccata niea<br />

ab oculis meis , sed flcbam scniper illa considerans. Cui abbas<br />

Pafuntius dixit: non proptcr pocnitcntiam tuam reraisit tibi Dcus<br />

peccata tua, sed quia tiraorcm scrapcr habuisti in animo. Et<br />

cum indc illam cduxisset, XV dics supcrvixit- ct pausavit in<br />

pace. Abbas quoque EflFrcm aliam mcrctricera simili vcrc raodo<br />

convcrtere voluit. Nani cuni illa racrctrix sanctuni EITrera <strong>ad</strong> peccan-<br />

dum alliceret impudentcr, dixit ci EfTrem: sequcre nie. Qua se-<br />

quente cum <strong>ad</strong> quendam locum , ubi crat niulliludo hominum,<br />

venissct, dixit ci: sede huc , ut comniiscear tecunr. Et illa: quo-<br />

raodo possum hoc facere , tanta nuiltitudine hic stante? Et ille:<br />

si homines erubescis, nonne niagis lunm dcbes crubcsccre crca-<br />

torem, qui revclat occulta tcnebrarum? Illa autcra confusa recessit.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!