Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

pot.pourri.fltr.ucl.ac.be
from pot.pourri.fltr.ucl.ac.be More from this publisher
14.06.2013 Views

638 Cap. CXLIII- De sanctis Cosnia et Dnmiano. pracccpit, scd taincii cos nil laesit, quiii potius flamiua prosiliit loiige et multos de adstantibus interemit. Jubentur ergo in equulco suspendi, sed ab angelo ipsos custodiente fatigatis admodum in caedendo ministris ante praesidem deponuntur iilaesi. Trcs igitur fratres in carcerem fecit recludi et Cosmam ct Damianum crucifigi et a populo lapidari , sed in suos lapidcs redibant auctores et quampluriinos vulnerabant. Tunc praescs furore repletus eductis tribus fratribus et stantibus juxta crucein jussit Cosmam et Damia- num ')supra ciuccm poni et a quatuor militibus sagiltari, sagittae vero conversae pluriraos vulnerabant , sed sanctos martires non laedebant. Videns aatein praescs in omnibus se confusum, usque ad mortem anxiatus omnes quiiique fratres fecit manc decollari. Mcraores autcm christiani verbi, quod dixerat sauctus Cosmas, ne in unum sepelirentur, cogitabaut , quoinodo vellent martires sepe- liri, ct ecce subito camelus advenit humana voce proclamans et sanctos in uno loco sepeliri praecepit. -)Passi sunt sub Dyocletiano, qui coepit circa annos domini C(iLXXXVII. 3. Rusticus qui- dam cum post laborem mcssis in cainpo aperto ore dormiret, ser- pens in ejus 3)ore ingressus est. Evigilaiis autcin cuin iiihil scntiret, domum rediit et scro facto gravissime torqueri se sensit; voces igitur iniseiabiles emittebat et sanctos Dei Cosmain et Damianum in sui auxilium invocabat, sed cuin dolor semper incresceret, ad ecclcsiaui sanctoruin martirum confugit et ibidem, eo subito dormiente, serpens, sicut intraverat, per os ejus cxivit. — 3. Vir quidam longe profecturus sanctis martiribus Cosuiae ct Da- niiano iixorcm suam coinmcndavit, dans ci signuin crucis , cui pro- tinus deberet annuerc , si aliquando caiu vocaret. Post hoc autcm scicns signum dyabolus , quod ei inaritus dederat , sc in homiiiem transliguravit et signum viri afTorens dixil: vir tuus ab illa civitate misit ad te , ut ducain tc ad euni. At illa adhuc ire formidans ait: sigiiuin quidein agnosco, scd quia sanctis martiribus (^osmac et Damiano coinmcndata sum , super eorum altarc luihi Jura, quod sccnram ific duces, ct tunc protinus proflciscar. Ille autcm continuo, ut dixciat, sibi juravit. Secuta crgo cuin, cum ad quendam locuni sccrelum vcnisscnt , voluit eam de jumcnto dyabolus praecipitare, ut eain occidcret. (iuod illa scntiens exclamavit: Dcus sanctorum 1) Ed. Vr. juxtn Ipgit. 2) Vfrh.T : P.TSsi olc. Iiin oniillil Ed. Tr. pl iii;.le iid fiiiPiii liiijiis c.ip. .Tildit, slriit cl rcliqiii lil>ri . ii1>i I.Tinpn CCLXXX oflpriint. 3) Aiii iioii niitle: venlrpin.

Cap. CXLIV. De sancto P'or.seo episcopo. 639 Cosiuac et Damiani adjuva me; vobis eiiim credidi et secuta suin eum. Gonfestim autem saiicti cuiu multiludine dealbatorum ibideui afTucrnnt et eam liberarerunt, d^abolus autem statim evannit, et dixeruutei: nos sumus Cosmas et Dainianus, quorum juramento credidisti, ideoque feslinaviiuus veiiire iii auxilium tibi. — 4-. Felix papa *)attavus sancti Gregorii in bonore sanctorum Cosmae et Damiani nobilem ecclesiam Roraae construxit. In hac ecclesia quidam vir sanclis martiribus serviebat, cui cancer ununi crus totum consumserat. Et ecce dormiente illo sancti Cosmas ct Damianus devoto suo apparuerunt unguenta et ferramenta sccuni portantes ; quorum unus alteri dixit: ubi carnes accipiemus , nt abscisa carne putrida locum vacuuin replcamus? Tunc ait aller: in cimiterio sancti Petri ad vincula hodie Aelhiops reccns sepultus est, de illo autem afFer, ut huic suppleamus. Et ecce ad cimi- tcrium properavit et coxara Mauri attulit, praecidenfesque coxam infirnii loco ejuji coxam Mauri inseruerunt ct plagara diligcnter ungcntes coxam iniirmi ad corpus Mauri mortui detulcrunt. Evigilans autem cum se sine dolore sensissct, manum ad coxam apposuit et nii laesionis invenit, apponensquc candelam cum in crure nil mali videret, cogitabat, an non ipse, '')qui erat, sed alius -)alter cssct. Rcdiens autem ad se prae gaudio de lectulo prosiliit ct quid iu somnis viderat ct qualitcr sanatns fucrat, oranibus cnarravit, Qui conciti ad tumnlum Mauri miserunt et coxam Mauri praecisam ct coxam pracdicti viri loco illius in tuinulo positam repcrernnt. CAP. CXIIV. (139.) Ue saiicto ')Forseo epi^copo. Forseus cpiscopns, cujus hjstoriam Beda scripsisse creditur, dura oinni virtute ct bonitate polleret, ad cxtreinum veniens spiri- tuin einislt. Vidit quoque duos angelos ad sc venientcs, ut cjus aniinam deferrcnt, tcrtium vero armatum scuto candido ct gladio fulgureo sc pracccdentem conspexif ; deinde dacmoncs clamantes audivit: pracccdamus ct aiitc facicm cjus bclla cominovcamus. 1) Male Ed. Pr. et rcr, libri legiiiit: octavns. 2) Ed. Fr. ipse sed "liiis

638 Cap. CXLIII- De sanctis Cosnia et Dnmiano.<br />

pracccpit, scd taincii cos nil laesit, quiii potius flamiua prosiliit<br />

loiige et multos de <strong>ad</strong>stantibus interemit. Jubentur ergo in equulco<br />

suspendi, sed ab angelo ipsos custodiente fatigatis <strong>ad</strong>modum in<br />

caedendo ministris ante praesidem deponuntur iilaesi. Trcs igitur<br />

fratres in carcerem fecit recludi et Cosmam ct Damianum crucifigi<br />

et a populo lapidari , sed in suos lapidcs redibant auctores et<br />

quampluriinos vulnerabant. Tunc praescs furore repletus eductis<br />

tribus fratribus et stantibus juxta crucein jussit Cosmam et Damia-<br />

num ')supra ciuccm poni et a quatuor militibus sagiltari, sagittae<br />

vero conversae pluriraos vulnerabant , sed sanctos martires non<br />

laedebant. Videns aatein praescs in omnibus se confusum, usque<br />

<strong>ad</strong> mortem anxiatus omnes quiiique fratres fecit manc decollari.<br />

Mcraores autcm christiani verbi, quod dixerat sauctus Cosmas, ne<br />

in unum sepelirentur, cogitabaut , quoinodo vellent martires sepe-<br />

liri, ct ecce subito camelus <strong>ad</strong>venit humana voce proclamans et<br />

sanctos in uno loco sepeliri praecepit. -)Passi sunt sub Dyocletiano,<br />

qui coepit circa annos domini C(iLXXXVII. 3. Rusticus qui-<br />

dam cum post laborem mcssis in cainpo aperto ore dormiret, ser-<br />

pens in ejus 3)ore ingressus est. Evigilaiis autcin cuin iiihil scntiret,<br />

domum rediit et scro facto gravissime torqueri se sensit; voces<br />

igitur iniseiabiles emittebat et sanctos Dei Cosmain et Damianum<br />

in sui auxilium invocabat, sed cuin dolor semper incresceret, <strong>ad</strong><br />

ecclcsiaui sanctoruin martirum confugit et ibidem, eo subito dormiente,<br />

serpens, sicut intraverat, per os ejus cxivit. —<br />

3. Vir quidam longe profecturus sanctis martiribus Cosuiae ct Da-<br />

niiano iixorcm suam coinmcndavit, dans ci signuin crucis , cui pro-<br />

tinus deberet annuerc , si aliquando caiu vocaret. Post hoc autcm<br />

scicns signum dyabolus , quod ei inaritus dederat , sc in homiiiem<br />

transliguravit et signum viri afTorens dixil: vir tuus ab illa civitate<br />

misit <strong>ad</strong> te , ut ducain tc <strong>ad</strong> euni. At illa <strong>ad</strong>huc ire formidans<br />

ait: sigiiuin quidein agnosco, scd quia sanctis martiribus (^osmac<br />

et Damiano coinmcndata sum , super eorum altarc luihi Jura, quod<br />

sccnram ific duces, ct tunc protinus proflciscar. Ille autcm continuo,<br />

ut dixciat, sibi juravit. Secuta crgo cuin, cum <strong>ad</strong> quendam locuni<br />

sccrelum vcnisscnt , voluit eam de jumcnto dyabolus praecipitare,<br />

ut eain occidcret. (iuod illa scntiens exclamavit: Dcus sanctorum<br />

1) Ed. Vr. juxtn Ipgit. 2) Vfrh.T : P.TSsi olc. Iiin oniillil Ed. Tr. pl iii;.le<br />

iid fiiiPiii liiijiis c.ip. .Tildit, slriit cl rcliqiii lil>ri . ii1>i I.Tinpn CCLXXX oflpriint.<br />

3) Aiii iioii niitle: venlrpin.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!