Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

pot.pourri.fltr.ucl.ac.be
from pot.pourri.fltr.ucl.ac.be More from this publisher
14.06.2013 Views

632 Cap. CXLII. De sancta Justlna viralne. ppiibus et ecclesiis crogaret, queiidaiu prcsbiteriuu misit , iit sibi de sacrosanctis ipsorum rcliquiis asportaret. ') Qui cum reliquiis impetratis rediens, dum navis orta tempestate in lacu Lausanncnsi periret, capsara cum reliquiis fluctibus opposuit et mox secuta fuit tranquillitas niagna. -1:. Anno domiiii DCCCtiLXlII, cum quidam monaclii obtentu Caroli a Nicolao papa corpora sancti Ur- bani papae ct sancti Tiburlii martiris impetrasspnt et redeuntcs sanctorum marlirum ccclesiam visitassent, ab abbate et monachis impetrarunt, nt corpus sancti IMaurilii et caput sancti Innocentii apud Antissiodorum in ecclcsia, quam sanclus (iprmarius eisdem raartiribus dudum dedicaverat, transportareiit. — 5. Refcrt Fetrus Damiani , quod in Burgundia erat quidam clcricus supcrbus et ambitiosus , qni quandam ecdcsiam sancti Mauritii sibi usur- paverat, quodam potente niHitc sibi plurimuin obsistcnte. Dura autcm quadam die missa cantaretur et in fine cvangelii diceretur: omnis, qui se cxaltat, huiniliabitur , derisit miser et ait: falsum est, nara si cgo mcis hostibus me humiliassem, tot hodic divitias ecclesiae non haberein. Et ccce fulmen instar gladii in os cjns, per quod blasphcniica vcrba evomuit, introivit et siibito eum exstinxit. CAP. CXIII. (137.) l)e saiicta Jii^tiua virgliic. Justina a justilia dicta est , ipsa enini pcr justiliam nnicuiquc, quod suuni cst, reddidit; scilicct Deo obcdicntiain, supcriori prae- lalo rcverputiani , pari concordiam, infcriori disciplinam , inimicis patientiain, niiseris et afflictis -)compassioncin opcrosam, sibi sancti- nioniam et proxirais caritatem. Jiislina virgo dc civitale Aiitiochiae, (ilia saccrdotis ^dolorum, ((uolidic ad fcnestram scdcns Proclum d^aconem cvangelium lcgcn- tcin audicbat, a quo tandcm conversa cst. Quod cum maler patri in lecto rctulisset et anibo dorinivissent, (iiiristus cum angclis ap- paruit iis dicens: vpiiitc ad nie ct dabo vobis rcgnuin cocloruni. 1) Ed. Pr. ; rjiiein r. r. i iii p «^ I r .1 n s. 2) Eil. Vr . 1 11 c r s s i o ii fiii Ipgil p| Toces iilliiins Pt — ( a r i l .( I • 111 Miinlhl.

Cap. CXLII. De sancta Jiistina virgine. 633 (iui evigilantes statiin cuin filia sc baptizari fecerunt. Haec ergo Justina virgo a Cjpriano plurimum uiolestata ipsum tandeni ad fidem convertit, Cyprianus cnim a sua pueritia magus exstiterat: nam cum septem annorum esset, a parentibus dyabolo consecratus est. Hic igitur raagicae arti inserviebat et raatronas in jumenta con- vertere videbatur et multa alia praestigia exercebat. Ardens igitur in amore Justinae virginis ad raagicas artes se contulit, ut ipsam pro se vel pro viro quodam Acladio , qui similiter in ejus araorem exarserat, posset habere. Advocat igitur daeraonera , ut ad se veniat et Justinani per cum valeat habere. Advcniens dacinon dixit ci : quid ine vocasli? Cui Cyprianus: amo virginera de Gaii- laeis; potesne facere, ut ipsam habeam et voluntatem meam se- cum perficiara? Cui daemon: ego, qui hominem dc paradiso ejicere potui , Cajn fratreiu suura bccidcrc procuravi, Judaeos Ciuistum occidere feci, homines perturbavi, et non potero facere , ut unam pnellain habeas et ca juxta tuum placitum fruaris? Ungucutuin hoc accipe et circa doinuin ejus de foris sparge et ego supcrvcnicns cor ejus in tuuin amorem inccndam et tibi eam assentirc com- pellain, Sequenli nocte daeraon ad eam ingrcditur et cor ejus ad araorein illicituin incitare conatur. Quod illa senticns devote se domiiio coramendavit et totum corpus suuin signo crucis munivit. Ad signum autem sanctaecrucisdjabolus territusfugitet ad Cyprianum veniens ante eum stetit. Cui Cyprianus dixit: quare non adduxisti ad me virginem illani ? Cui dacmon: ')vidi iu ca quoddam sigiium et contabui et omnis virtus in rae defecit. Cjprianus autem cuin dimisit et fortiorem vocavit. Cui daeraon: audivi tuain jussioncm et vidi illius irapossibilitatem , sed cgo cmcndabo et tuam complebo voluntatem; aggrediar eam et cor ejus vulnerabo in amorem libidinis et ea juxta desiderium tuum perfrueris. Ingrediens igitur dyabolus nitebatur ei persuadere et aniinam ejus ad ainorem illi- citum inflammare. Ilia autcin se Deo devote recommendans signo crucis omnem tentationera repulit et insufflans in daemonem pro- liiius eum abjecit, daeraon aiitem confusus abiit et aufugit et anto Cyprianudi stetit. Ad quem Cyprianus: et ubi est virgo, ad quam te transraisi? Et daemon: victuin me fateor, et qualiter, dicere pertimesco ; quoddam enira sigiium terribile iii ea vidi et continuo robur orane ainisi. Tunc Cyprianus euiu deridens diiuisit et ipsuin J) Ed. l'r. A erba \ i cl i — Cii i dacinoii: CJiiilUt.

632 Cap. CXLII. De sancta Justlna viralne.<br />

ppiibus et ecclesiis crogaret, queiidaiu prcsbiteriuu misit , iit sibi<br />

de sacrosanctis ipsorum rcliquiis asportaret. ') Qui cum reliquiis<br />

impetratis rediens, dum navis orta tempestate in lacu Lausanncnsi<br />

periret, capsara cum reliquiis fluctibus opposuit et mox secuta fuit<br />

tranquillitas niagna. -1:. Anno domiiii DCCCtiLXlII, cum<br />

quidam monaclii obtentu Caroli a Nicolao papa corpora sancti Ur-<br />

bani papae ct sancti Tiburlii martiris impetrasspnt et redeuntcs<br />

sanctorum marlirum ccclesiam visitassent, ab abbate et monachis<br />

impetrarunt, nt corpus sancti IMaurilii et caput sancti Innocentii<br />

apud Antissiodorum in ecclcsia, quam sanclus (iprmarius eisdem<br />

raartiribus dudum dedicaverat, transportareiit. — 5. Refcrt<br />

Fetrus Damiani , quod in Burgundia erat quidam clcricus supcrbus<br />

et ambitiosus , qni quandam ecdcsiam sancti Mauritii sibi usur-<br />

paverat, quodam potente niHitc sibi plurimuin obsistcnte. Dura<br />

autcm qu<strong>ad</strong>am die missa cantaretur et in fine cvangelii diceretur:<br />

omnis, qui se cxaltat, huiniliabitur , derisit miser et ait: falsum<br />

est, nara si cgo mcis hostibus me humiliassem, tot hodic divitias<br />

ecclesiae non haberein. Et ccce fulmen instar gl<strong>ad</strong>ii in os cjns,<br />

per quod blasphcniica vcrba evomuit, introivit et siibito eum<br />

exstinxit.<br />

CAP. CXIII. (137.)<br />

l)e saiicta Jii^tiua virgliic.<br />

Justina a justilia <strong>dicta</strong> est , ipsa enini pcr justiliam nnicuiquc,<br />

quod suuni cst, reddidit; scilicct Deo obcdicntiain, supcriori prae-<br />

lalo rcverputiani , pari concordiam, infcriori disciplinam , inimicis<br />

patientiain, niiseris et afflictis -)compassioncin opcrosam, sibi sancti-<br />

nioniam et proxirais caritatem.<br />

Jiislina virgo dc civitale Aiitiochiae, (ilia saccrdotis ^dolorum,<br />

((uolidic <strong>ad</strong> fcnestram scdcns Proclum d^aconem cvangelium lcgcn-<br />

tcin audicbat, a quo tandcm conversa cst. Quod cum maler patri<br />

in lecto rctulisset et anibo dorinivissent, (iiiristus cum angclis ap-<br />

paruit iis dicens: vpiiitc <strong>ad</strong> nie ct dabo vobis rcgnuin cocloruni.<br />

1) Ed. Pr. ; rjiiein r. r. i iii p «^ I r .1 n s. 2) Eil. Vr . 1 11 c r s s i o ii fiii Ipgil<br />

p| Toces iilliiins Pt — ( a r i l .( I • 111 Miinlhl.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!