Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

Cap. CXXXYIII. De saiicto Johanne Chrysostoino. 619
dotniiin (liebus ac noclibus muiiieiis. Suadentc igitur Augusta
episcopi Constanlinopollm convencrunt et accusatores Joliannis
fortitcr insistere coeperunt. Cum auteni lestivitas nataiis dominisuper-
Ycnissct, mandavit iinperator Johanni, quia , nisi prius criminibus
exucrctur, non commHnicaret eidem. Episcopi autcin nihil contra
euin repererunt, iiisi quod post depositionein residcre iii sede
cpiscopali sine dccrcto concilii piacsumsissct , ct sic damnavcrunt
cum. Appropinquaiite tandcm sollcmnitate paschali mandavit ei
impcrator, non posse secum in ecclesia maiierc, cuiu cuin duo
concilia condemnasscnt. Vacabat igitur Johannes et ncquaquam
in ecclcsiam descendebat. llli, qui Johanni favcbant, Johannitae
diccbantur, Post hoc autera imperator Johanncm de civitatc expclli
fccit ac duci in cxcidium in quandam civitatem parvam , ubi fincs
sunt pouti impcriique Roniani , quac loca crudclibus barbaris sunt
vicina. Sed clemens dominus non permisit diu in locis talibus
athlctam suum fidclissimum conimorari. Hoc Innocentius papa au-
diens molestc fcrcbat volensquc concilium celcbrare, scripsit clero
Constantinopolitano, no Johanni successorem aliquem ordinarent.
Cum igitur longo fuisset itincre fatigatus et dolore capitis vche-
mcntissimc cruciatus ncc non ct ardorem solis intolciabilcm pate-
retur, sancta illa anima in Cumanis XIV. die mcnsis Scptcmbris
e carne soluta est. Quo dcfuncto grando vchcmens in Constanti-
nopolim et omnia suburbana dcsccndit, dicentibus cunctis, hoc Uci
iracundia gcstum esse eo, quod injuste Johanncs fuerit condemnatus.
Quibus vcrbis fidem facit mors Augustac protinus subsecula: quarla
nainque die post grandincm est defiincta. Mortuo quoquc omiiium
doctorc tcrrarum occidcntales episcopi cum oricntalibus nullatcnus
communicare volucrunt, doncc illius sacratissimum noincn inter
praedeccssores episcopos poneretur. Verum Thcodosius christia-
nissimus filius praedicti Arcadii , qui avi sui nomcn et pietatem
tenebat, sacras hiijus doctoris reliquias in incnse Januario in rcgiam
civitatem transferri fccit. Cui fidclissimus populus cum lampadibus
et cereis obviavit. Theodosius autein supplicitcr ejus adorans re-
liquias pro Arcadio et Eudoxia gcnitoribus supplicavit, ut igno-
ranter delinqucntibus venia condonarctur. Duduui cnim parcntes
ejus mortui fucrant. Hic Theodosius cleinenlissimus fuit adco , ut
nullum se laedentiuiu morti adjudicaret, dicens: utinani csset mihi
possibile ad vitam etiam mortuos rcvocare. Ejus curia monasterium
videbatur, matutinas laudes agcbat, codiocs divinos lcgcbat. Huic