Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri
Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri
616 Cap. CXXXVIII. De sancto Johnnne Chrysostomo. bcbant, phiriini autom faccrc rccusabant. Quoruni unus fuitTheotinus Sichiae pracsul , vir rccliluiline vitac faniosissimus, qui ila respon- (lit: C2;o, inquit, Epiphani , acque cjus, qui dudum bcne requievit, injurias non fero ncque rem blasphcmam tontarc pracsumo, dani- naiis ca , quac priores nostri rcspucre nohionint. nam ncque ma- lam doctrinain in libris cjus esse conspicio. Qui liis contumelias infcrant, nesciunt semelipsos , Athanasius autcm defcnsor Nicaeni concilii contra Arianos testem suae fidoi hunc virum appeilat, illius libros suis conjuiigens ot dicens : niirahilis, inquit, et laboriosissi- mus Origencs hoc de filio Dei iiobis tcstimonium perhibet asserens coactcrnum euiu patri , Johanncs autcm indignatus non cst, cur absquc rcgulis in ecclcsia sua Epiphanius ordinalionem fccerit. Scd tamcn rogabat, iit inter episcopos cum eo maneret. At ille ncc se cum co mancrc noc orare respoiidit, nisi Dyoscorum ejiceret et damnationi librorum Origenis subscriberet. Johanne hoc facere renuentc adversus Joiiaiincm ab ojus iuvidis Epiphanius iiicitatur. Unde Epiphanius libros Origenis damnavit et Djoscorum adjudica- vit et Johanni tanquam horum defensori dclrahere coepit. Cui Johanncs niandavit: contra rogulas multa focisti, o Epiphani; pri- nium, quia ordinationcm fceisti in occlcsia sub meo jnre instituta, deinde, quia in ca auctoritatc propria sacra celchrasti , rursus, quia invitatus cxcusasti, ct nunc donuo, quia in te ipsum confidis; quaproptor obsorva, nc in populo seditio oriatur et hujus rei periculum ipse suscipias. Hoc autein audicns Epiphanius disccssit. Qui cum ad C\prum revorsurus esset, niandavit Johanni: spero, quia cpiscopus non inorieris. At ille remandavit: spero , quia ad tuam patriam non rodibis. Quod sic evonit. Nam Epiphaiiius iii via obiit et Johannes post modicum de cpiscopatu dopositus iii exsilio vitain finivit. Ad sopulchrum autem hujus Epiphanii viri sanctissimi dacmoncs expclluntur. Fuit autoin vir mirac libcrali- tatis ad pauperes. Qui cum quadam vice totam ecclcsiae pecuniam erogasset ct niliil sibi romansissot, quidam subilo vcnions sacculum multaruin pccuniarum sibi obtulit ac discessit, nec undc vcncril aut quo abierit, scitum fuit. Paupcrcs quidain volontes Epipha- niuin dociporc, ut aliquid iis darot, uiius eoruiu supinuin se iii terra prostravit, nltcr supcr eum stans quasi mortuuni flcbat et tpiod nihil, undc eum sepclirc posset, haberet, qucrulis vocibus clamabat. Epiplianiu.s igilur suporvcniciis , ut iii quiote dormiret, oravit cl scpulturac noccssaria ininistravit hominemquo coiisolntus
Cap. CXXXVIII. De sancto Jolinnne Clirysostoino. 617 abiit. Ille auteni sociiim pulsaiis (liccbat: siirgc, Iiodie laboribiis cpulciimr. Qucin ciim crebro piilsassct et mortuiim agnovissct, ad Epiphanium cncurrit et quid acciderit, nnntiavit ac , ut cum rc- suscilaret, rogare coepit. Ille autcm benignc eum consolatus cst, non tainen cuin resuscitavit, ne niinistris Dci facile illudatur. Ve- rum cum Epiphanius discessisset, rclatum cst Jolianni, quod Eudoxia Augusta contra eum Epiphanium incitasset. Qui solito zclo acccn- sus scrinonem ad populuin fecit, qui cunclarum mulieruin vitupera- tioncin omnimodam continebat. Hic scrnio ab omnibus cst acccptus, ulquasi contra Augustam sit prolatus. Quod cum Augusta cognovisset, iinpcratori conquesta est dicens, contumcliam illatam uxori in cum potius redundare. Motus ad Iiacc imperator contra Johanneiu praecepit synoduin celebrari. Thcophilus igilur festine cpiscopos convocabat, omnesque Johannis inimici alacriter conHuebaiit, super- buin et iinplum eum vocantes. Univcrsi igitur episcopi apud Con- stantinopolim constituti non jam de libris Origenis tractabant, scd conlra Johannem se nianifesto erigebant, Mittcntes igitur pro Jo- hanne ipsuin citaverunt. Qui eos vclut inimicos vitarc ccnsuit ac univcrsalem sjnodum fieri proclamavit, illi vcro qualcr cum denuo concitaverunt. Qul cum eos refugeret et sjnoduin fieri proclamarct, damnaverunt eum iii nullo eum culpantes, nisi quod vocatus noluit obedire. Quod populus audicns ad seditiones maximas excitatur et euin trahi ab ecclesia non sinebat, sed ut hoc ad majus rc- ferretur consilium, proclamabat. Jussio autem principis compellebat emn velociter ejici et in exsilium deportari, Johanncs autcm timcns, ne in populo seditio oriretur, nesciente populo scniet ipsuin tra- didit in exsiliuin deferenduui. Quod cuin populus cognovissct, ini- portabilis seditio est exorta, ita ut cliain multi inimicorum ejus ad misericordiam moverentiir, dicentes eum calumniam passum , qucm paulo ante desiderabant vidcre deposituin. Severianus autem, dc quo supra serino habitus est, in ecclcsia doccns Johanni dctialicbat dicens: ctsi nullum aliud crinien haberet, ejus tamen superbia dc- positionis ejus causa sufficicns csse posset. Orta igitur contra im- peratorem ct episcopos inimcnsa scditione in populo, Augusta imperatorcm rogavit, ut Johanncm de exsilio reduci faceret. Tcrrae motus quoque inaximus civitatem invasit diccntibus cunclis, hoc accidcrc proptcr injustam cjectioncm Johannis. Missi igitur sunt legati ad Johanncm rogantcs, ut cito rcdiret et civitati pcreunti suis orationibus subvcnirct et in populo scditioncm excitatam sedaret.
- Page 579 and 580: (^ap. CXXIV. De saiicto Augustiiio.
- Page 581 and 582: Cap. CXXY. De cJecollatione sancti
- Page 583 and 584: Cap. CXXV. De decollatione sancti J
- Page 585 and 586: Cap. CXXV. De tU'colIatione sancti
- Page 587 and 588: Cap. CXXV. De decollatione sancti J
- Page 589 and 590: Cap. CXXVI. De sanctis Felice et Ad
- Page 591 and 592: Cap. CXXVII. De sanctis Savininno e
- Page 593 and 594: Cap. CXXVIII De sancto Liipo. 579 C
- Page 595 and 596: Citp. CXXIX. De saiicto Mamertiiio.
- Page 597 and 598: Cap. CXXX. De saiicto Aegidio. 583
- Page 599 and 600: Ciip. CXXXI. De uativitate beatae M
- Page 601 and 602: Cap. CXXXI. De nativitate l)eatae M
- Page 603 and 604: Cap. CXXXl. De natlvitate beatae Ma
- Page 605 and 606: Cap. CXXXf. Dc natlvltate heatae IM
- Page 607 and 608: Cap. CXXXI. De nativitate l)eatae M
- Page 609 and 610: Cap. CXXXII. De sanctis Cornelio et
- Page 611 and 612: Ciip. CXXXIV, De baiicto Adiiano cu
- Page 613 and 614: Cap. CXXXIV. De sancto Adriauo cum
- Page 615 and 616: Cap. CXXXV. De sanctls Gorgonio et
- Page 617 and 618: Cap. CXXXVI. De ^anctis Protho et J
- Page 619 and 620: Cap. CXXXVII. De exaltatione sancta
- Page 621 and 622: Cap. CXXXVir. De exaltatione sancta
- Page 623 and 624: Cap. CXXXVII. De exaltatione sancta
- Page 625 and 626: Cap. CXXXVIII. De sancto Johanne Cl
- Page 627 and 628: Cap. CXXXVIII. De sancto Joliaiine
- Page 629: Cap. CXXXVHI. De sancto Johanne Chr
- Page 633 and 634: Cap. CXXXYIII. De saiicto Johanne C
- Page 635 and 636: Cap. CXXXIX. De sancta Eufemia. 621
- Page 637 and 638: Cap. CXL. De sancto Mattliaeo apost
- Page 639 and 640: Cap. CXL. De sancto Matthaeo aposto
- Page 641 and 642: Cap. CXL. De saocto Mattliaeo apost
- Page 643 and 644: Cap. CXLF. De sancto Mniiritio et s
- Page 645 and 646: C
- Page 647 and 648: Cap. CXLII. De sancta Jiistina virg
- Page 649 and 650: Cap. CXLII. De sancta Justina vlrgi
- Page 651 and 652: Cap. CXLIII. De sanctis Cosma et Da
- Page 653 and 654: Cap. CXLIV. De sancto P'or.seo epis
- Page 655 and 656: Cap. CXLIV. De s.'incto Forseo ejii
- Page 657 and 658: Ciip. CXLV. De saiicto Micliaeie ar
- Page 659 and 660: Cap. CXLV. De sancto Micliaele arch
- Page 661 and 662: C
- Page 663 and 664: C«p. CXLV. De saucto Micliade arch
- Page 665 and 666: Cap. CXLV. De sanrto Michaele arcli
- Page 667 and 668: Cap. CXLVI. De sancto Hieronyino. 6
- Page 669 and 670: Cap. CXLVI, De sancto Hieronymo. 65
- Page 671 and 672: Cap. CXLVf, De sancto Hieronymo. 65
- Page 673 and 674: Cap. CXLYII. De soiido Uemlgio. 059
- Page 675 and 676: Cap. CXLVIK. De sancto Leotlegario.
- Page 677 and 678: Cap. CXLIX. De saucto Kraucisco. 6t
- Page 679 and 680: Cap, CXLIX, De saiicto Francisco. 6
616 Cap. CXXXVIII. De sancto Johnnne Chrysostomo.<br />
bcbant, phiriini autom faccrc rccusabant. Quoruni unus fuitTheotinus<br />
Sichiae pracsul , vir rccliluiline vitac faniosissimus, qui ila respon-<br />
(lit: C2;o, inquit, Epiphani , acque cjus, qui dudum bcne requievit,<br />
injurias non fero ncque rem blasphcmam tontarc pracsumo, dani-<br />
naiis ca , quac priores nostri rcspucre nohionint. nam ncque ma-<br />
lam doctrinain in libris cjus esse conspicio. Qui liis contumelias<br />
infcrant, nesciunt semelipsos , Athanasius autcm defcnsor Nicaeni<br />
concilii contra Arianos testem suae fidoi hunc virum appeilat, illius<br />
libros suis conjuiigens ot dicens : niirahilis, inquit, et laboriosissi-<br />
mus Origencs hoc de filio Dei iiobis tcstimonium perhibet asserens<br />
coactcrnum euiu patri , Johanncs autcm indignatus non cst, cur<br />
absquc rcgulis in ecclcsia sua Epiphanius ordinalionem fccerit.<br />
Scd tamcn rogabat, iit inter episcopos cum eo maneret. At ille<br />
ncc se cum co mancrc noc orare respoiidit, nisi Dyoscorum ejiceret<br />
et damnationi librorum Origenis subscriberet. Johanne hoc facere<br />
renuentc <strong>ad</strong>versus Joiiaiincm ab ojus iuvidis Epiphanius iiicitatur.<br />
Unde Epiphanius libros Origenis damnavit et Djoscorum <strong>ad</strong>judica-<br />
vit et Johanni tanquam horum defensori dclrahere coepit. Cui<br />
Johanncs niandavit: contra rogulas multa focisti, o Epiphani; pri-<br />
nium, quia ordinationcm fceisti in occlcsia sub meo jnre instituta,<br />
deinde, quia in ca auctoritatc propria sacra celchrasti , rursus,<br />
quia invitatus cxcusasti, ct nunc donuo, quia in te ipsum confidis;<br />
quaproptor obsorva, nc in populo seditio oriatur et hujus rei<br />
periculum ipse suscipias. Hoc autein audicns Epiphanius disccssit.<br />
Qui cum <strong>ad</strong> C\prum revorsurus esset, niandavit Johanni: spero,<br />
quia cpiscopus non inorieris. At ille remandavit: spero , quia <strong>ad</strong><br />
tuam patriam non rodibis. Quod sic evonit. Nam Epiphaiiius iii<br />
via obiit et Johannes post modicum de cpiscopatu dopositus iii<br />
exsilio vitain finivit. Ad sopulchrum autem hujus Epiphanii viri<br />
sanctissimi dacmoncs expclluntur. Fuit autoin vir mirac libcrali-<br />
tatis <strong>ad</strong> pauperes. Qui cum qu<strong>ad</strong>am vice totam ecclcsiae pecuniam<br />
erogasset ct niliil sibi romansissot, quidam subilo vcnions sacculum<br />
multaruin pccuniarum sibi obtulit ac discessit, nec undc vcncril<br />
aut quo abierit, scitum fuit. Paupcrcs quidain volontes Epipha-<br />
niuin dociporc, ut aliquid iis darot, uiius eoruiu supinuin se iii<br />
terra prostravit, nltcr supcr eum stans quasi mortuuni flcbat et<br />
tpiod nihil, undc eum sepclirc posset, haberet, qucrulis vocibus<br />
clamabat. Epiplianiu.s igilur suporvcniciis , ut iii quiote dormiret,<br />
oravit cl scpulturac noccssaria ininistravit hominemquo coiisolntus