Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

Cap. CXXIV. De sancto Augustino. 553
et praedlcatione Ainbrosil sacriim baptisnia suscepit. Tunc, siciit
fcrtur, Anibrosiiis: te Deiun laiidanius , inquit, et Augustiiius: tc
dominum confilemur, respondit et sic tunc ipsi duo hunc hjuinuni
alternatim composuerunt et usque in finem decantavcrunt , sicut
eliam testatur Honorius in libro suo, qui dicitur spcculum ecclcsiae.
In aliquibus autem libris antiquis titulus talis praeponitur : canticum
ab Ambrosio et Augustino compilatum. Protinus autera in fide ca-
tholica mirabiliter confirmatur, spcm omnem, quam habcbat in
saeculo, dereliquit et scholis, quas regebat, abrenuntiavit. Quanta
autem dulcedine divini amoris extunc frueretur, ipse in hoc libro
confessionum apcrit dicens: sagittaveras tu cor nicum caritate tua
et gcstabam verba tua transfixa in visceribus et exempla servorum
tuorum , quos de nigris lucidos et de mortuis vivos feccras, con-
gesta in sinuni cogitationis meae urebant ct assumebant graveni
torporem el adsccndcnti a convalle plorationis et cautanli canticum
graduum dederas sagittas acutas et carbones vaslatores ncc satiabar
in iilis dicbus dulcedine mirabili considerare altitudincm consilii
divini super salutem generis humani. Quantum flevi in hymnis et
canticis tuis suave sonantis ecclcsiae vocibus commotus acriter,
voces illae influebant auribus nicis et eliqnabatur veritas tua in cor
meum et currebant lacrjmae et beue mihi erat cura iis, Tunc
enira in ecclesia Mediolanensi haec cantica instituta sunt. Et cla-
mabam claraore alto cordis mci: o in pace, o in id ipsura, o qui
dixit: dormiam et rcquiescam et somnum capiam. Tu cs cnim in id
ipsum, qui non mutaris, et in te requies obliviscens laborum omnium;
legebam totum psalraum illum et ardebam, qui fueram latrator ama-
rus et caecus adversus littcras de melle cocli mcliitas et de lumino
tuo luminosas et super scripturas hujusmodi tabesccbam , (^hriste
Jesu adjutor meus , quam suave mihi subito est faclum carcrc
suavitatibus nugarum mearum, et quas amittere melus fucrat, jam
diuiittere gaudium erat. Ejicicbas enim eas a me , vcra tu et
summa snavitas, ejiciebas et intrabas pro iis omni voluptate dul-
cior, sed non carni et sanguini , omni luce clarior , sed orani
secreto interior, orani honore sublimior, scd non sublimibus in se.
Post hoc assuratis Nebrodio et Euodio et matre ad Africam re-
raeabat, scd cum essent apud Hostiam Tjberinam, pia mater ejus
defuncta est. Post cujus mortem reversus est Augustinus ad agros
proprios, ubi cum his, qui sibi adhaercbant, jejuniis et orationibus
Deo vacabat , libros scribebat ct indoctos docebat. Fama autcm