Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

534 Cap. CXX. De iancto BeniarJo.
nemini pracferebat. Dcniqtie, sicut saepius fatebatur, iiiler suninios
quoque honorcs et favores populorum alteruni sibi niuluatus honii-
nem viilebatur seque potius reputabat absentem , velut quoddara
somnium suspicatus, ubi vero simpliciorcs fratrcs crant, ct amica
semper humilitatc frui ibi sc inveuisse gaudebat ct in propriam re-
diisse personam. Somper aulem invcniebatur aut oraus aut legens
aut scribens aul meditans aut fratrcs verbo aedificans, Quadam
vice cum populo praedicarct et omnes verba cjus attcntc ac devotc
susciperent, ejus aninio quaedam talis irrepsit tentatio : vere nunc
optimc praedicas ct ab jjominibus libenlcr audiris ct sapiens ab
omnibus reputaris. At vir Dei tali tentatione pulsari se senticns
parumper substitit et an procedcret vel finera faceret, cogitare
coepit statimquc divino confortatus auxilio tcntatori silenter re-
spondil: nec pcr tc iuccpi ncc pcr tc dimitlam, sicque securus
praedicationem nsque ad fincm prosecutus est, Monachus quidam,
qui in saeculo ribaUlus fuerat atque lusor, maligno stimulatus spi-
riln ad saeculum rcdire voluit. Cum autem beatus Bernardus enm
retinere non posset, interrogavit cum , unde victurus essct. Qui
rcspondit: ad taxillos ludere scio et indc viverc polero. Et ille:
si tibi capilalu commiscro , vis singulis annis ad mc rcdirc et me-
cum lucrum dividere? Quod ille audiens gavisus est et se libenter
sic aclurum promisit. Viginti igilur solidos ci dari praecepit et
ille cum illis abiit. Hoc autem faciebat vir sauctus, ut euni iternm
revocare possct, sicut ct poslmodum factum est. IIIc igitur abiens
lotum pcrdidit ct ad porlam confusus rcdiit. Quo audito vir Dci
ad oiim lactus cxiit extcnditque grcmium, ut simul dividcrciit lucrum.
(iUi illc: iiiliil , patcr, huiatus sum , sod eliara capitali nostro nu-
datus sum ,
bi vultis, pro iiostro capitali rocipilc nie. Cui Bcr-
nardiis bcnignc rcspoiidit: si ita , inquit, est , mclius cst, ut hoc
rcciiiiam, quain simul utrumque perdam. Quadam vicc dum beatus
Bernardus jumcnto insidcns aliquo pcrgerct, cuidaiii rustico matc-
ria sic sc oncrcnte dc cordis iiistabilitate iii oratione esl conqucstns.
Quod illc audicns mox cum dcspexit el in orationibus suis cor fir-
luura et stabilc habere se dixit. Volcns aulem Bernardus cnm
convincere et a sua tcmcritale cocrccre dixit: scquosharc paulispor
a nobis et tola, qua potcris, iiitcntioiie orationcin doiuiiiicain in
clioato , quain si absqiic aliqua cordis intontione ot vagalione fiiiirc
polcris, juinciilum , ciii insidco , luum procul diibio mo\ habcbis.
Tu auloiM iiiilii III lulc liia spoiidcas . qiiod , .si alic.d ii^idoiii ( ogi