Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri
Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri
468 Cap. CXIII. De sancto Domiuico. fercbantur insidiac , non soiiuii ititrcpidus . vcrnin ctiam caiitans el alaccr proccilebat. Quod iili admirantes dixcrunt illi: numquid non tu inortis honore conculeris? Quid acturns eras, si coinpre- hendissemus te? At ille: rogasscm vos , ne repentinis nie subito perimerctis vulncribus , sed paulatim et successive meinbra singula mutilantcs deinde oslensis corain oculis meis detruncatis raembro- rum parliculis, ipsos etiam oculos eruentes ad ultimum semivivum laceiatunuiHO corpus sic permiltentes in suo sanguine volutari, vel prorsus ad libitum me necarctis. Cum qucndam reperisset proptcr niiniam , quam paticbatur, inopiam haereticorum consortiis ad- haesisse, decrevit se ipsum venumdare, quod ex accepto pretio de se ipso et cgestatis simul occasioncin praecideret et sub crrorc venuindatum libcrarct. Quod ct fccissct, nisi inopiac cjus divina misericordia aliter providisset. Alias etiam, cum quaedain mulicr fratrem snum in Saraccnorum caplivitatc dctcnlum lamentabili sibl conquestione expoiieret iiullunique sibi ad cjus liberationem fatcrc tur consilium superesse , ille intinia compassionc commotus sc ip- sum pro redemtione captivi vendcndum obtulit, scd Dcus , qui ipsum ncccssariorcm ad redomlioncm spiritualcm inultornm capti- vorum praeviderat, non permisit. Ilospilatus in partibus Tolosac apud quasdam matronas ab haereticis pcr ostentationem rcligionis deceptas per totam quadragesimam, ut sic clavuni clavo rctnndcrct, in pane solum ct aqua frigida cuiu adjnncto sibi socio jcjnnavit, noctc vero cvigilans, cniu nccessitas cogebat , lassa inembra snpcr nudam tabulam rcclinabat, sicquc factum cst, ut illas matronas ad agnitionem veritatisperduccret. Post boc antcm coepit de institutione ordinis cogitare , cujns oflicinm cssct, pcr mniidiim pracdicando discurrcre ct contra hacrcticos fidcni calholicain communire. Cum igitnr in partibns Tolosanis mansissct per X annos , a transitii Oxovicnsis cj^iscopi usquc ad tciupus , quo Lateranense concilium debuit cclebrari, cum Fnlconc Tolosano cpiscopo Roinam ad con- silium gcncrale adiit ac a summo pontificc Innoccntio ordinem, qui praedicatornin diccrctur et cssct, confirmari sibi suisqnc snccessoribns postulavit. Qui cuin aliqnantnlnm se dilTicilcm cxhibcrct, nocte qua- dam idein pontifcx vidcbat in soinnis , quod Lateranensis ecclesia gravem snbito rninam ininarctur. Quod duiu trcmens adspicerct, cx adverso vir Dei Dominicus occurrebat hniucrisqne snis sup- positis totain illam casuram fabricam snstentabat. Evigilans autcin et visioncni intclligcns pelitionem viri Dci hilaritcr acccplavit lior-
C;i{)i CXIli. Dti saiicto Doiniiiicu. 469 laiis, ut ad iialres suos redieiis regulam aliquam approbatam sibi eligerct et sic ad ipsuiii rediens confirinationem ad iibitum irape- tiaret. Regressus igitur verbum summi pontificis fratribus patefecit. Erant aiitem fratres numero circiter XVI, qui invocato spiritu sancto regulam beati Augustini doctoris et praedicatoris exiinii ipsi pariter ct re ct noininc praedicatores futuri uiianiiniter elege- runt , quasdain quidem arlioris Titae consucludines, quas sibi per formam constitutioiium observandas statuerunt, insuper assumentes. Verum interea Iniioccntio defuncto et Uonorio in suinmum pontificem sablimato confirmationem ordinis anno doinini MC(]XVI a prae- dicto Honorio impetravit. Dum igitur Romae iii ecclesia sancli Petri pro delatione sui ordinis exoraret, gloriosos principes aposto- loruni Petrum et Pauluin ad se venientes adspexit, quorum primus Petrus videlicet baculuin , Paulus vero sibi librum tradere videban- tur addebanlque dicentes; vade , praedica , quia a Dco ad lioc fuinisterium es electus. Moxque in momento temporis vidcbatur ei, quod filios suos per totum niundum dispersos adspiccret incedentes binos et binos, quapropter Tolosam rediens fratres suos dispersit et quosdam qnidem in Hispaniam , quosdam vero Parisios , alios tandem Bononiam destinavit, ipse vero Romam rcversus est. Mo- nachus quidam ante ordinis pracdicatorum institutionem in exstasi factus vidit beatam virginem flcxis genibus et junctis manibus pro hamano gencre fiiium deprccantem , qui dans saepe piac inatri re- pulsam tandcm instante ea sic ait: niater mea , quid possum vc debco amplius iis facere ? Misi patriarclias ct prophetas et paruui se emendaverunt. Veni ego ad eos, deinde misi apostolos et me et illos occiderunt. Misi martires et confessores et doctores nec illis acquieverunt. Sed quia non est fas , ut tibi aliquid denegem, dabo iis meos praedicatores , per quos valeant illumiuari et inuii- dari, ')si non autem, veniam contra illos. Similem visionein alius vidit eodem tempore, quo XII abbates Cisterciensis ordinis Tolo- sam contra hacrclicos sunt transmissi. Xam cuin filius luatri oranti respondissct, ut supra, dixit inater : bone fili, non secunduin eoruin malitiam, scd secundum tuam misericordiam agere debcs. Tunc lilius victus precibus ait: ad votum tuuiu adhuc hanc cum iis mi- sericordiam faciaiu , quod praedicatores meos iis mittain , qui eos nioneant et informcnt , et si se non correxcrint , ainplius iis nou 1) Viilgo S in.
- Page 431 and 432: Cap. XCVn, De sancto Apollinari. 41
- Page 433 and 434: Cap. XCVm. De sancta Christina. 419
- Page 435 and 436: Cap. XCIX. De sftncto Jacofjo major
- Page 437 and 438: Cap. XCIX. De saiicto Jacobo majore
- Page 439 and 440: Cap. XCIX. De sancto Jacobo majore.
- Page 441 and 442: Cap. XCIX. De sancto Jacol)0 inajor
- Page 443 and 444: Cap. XCIX. De sancto Jacobo inajore
- Page 445 and 446: Ciip. C. De sancto Christophoro. 43
- Page 447 and 448: Cap. C. De sancto Christoplioro. 43
- Page 449 and 450: Cap. CF. De sepk-m clorinientil)Us.
- Page 451 and 452: Cap. CI. De septem donnientiijiis.
- Page 453 and 454: (tij). ("II. De haiictis Nazario et
- Page 455 and 456: Cap. Cll. De sanctis Nazario et Cel
- Page 457 and 458: Cap. CIV. De sanctis Simplicio et F
- Page 459 and 460: Cap. CV. De snncfa Martlia. 44.^ il
- Page 461 and 462: Cap. CVf. De sanrtis Abdon et Senne
- Page 463 and 464: Cap. CVII. De sancto Germano episco
- Page 465 and 466: Cap. CVn. De sancto Gerinano episco
- Page 467 and 468: Cap. CVIII. De sancto Eusebio. 453
- Page 469 and 470: C;)p. CX. De sancto Petro ad vincul
- Page 471 and 472: Cap. CIX. De sancto Petro ad vincul
- Page 473 and 474: Cap. CX. De sancto Petro ad vincula
- Page 475 and 476: (ap. CXI. De sancto Stepliauo papa.
- Page 477 and 478: Cap. CXII. De inventione sancti Ste
- Page 479 and 480: Cap. CXll. De inventione sancti Ste
- Page 481: Cap. CXIIt. De sancto Dominico, 467
- Page 485 and 486: Cn\}. C.XIII. Dc baiaJo Doniiiiiio.
- Page 487 and 488: Cap. (JXIII. De saiicto Doiliiiiico
- Page 489 and 490: Cap. CXlll. De sancto Doininico. 47
- Page 491 and 492: Cap. CXIIJ. De sancto Doniinico. 47
- Page 493 and 494: Cap. CXIII. De sancto Dominico. 479
- Page 495 and 496: Cap. CXHI. De sancio Dominico. 481
- Page 497 and 498: Cap. CXIV. De saiicto Sixto. 483 .s
- Page 499 and 500: Ctip. CXV. Df baiicto Douato. 4&5 (
- Page 501 and 502: (Jaj». CXVl. De baiicto Cyriaco fc
- Page 503 and 504: Cap. CXVIl. De btiucto Laureutio ni
- Page 505 and 506: Cap. CXVII. De sancto Laurentio mar
- Page 507 and 508: Cap. CXVn. De sancto Lanrentio marr
- Page 509 and 510: Cnp. CXVII. De sancto Laurentlo mar
- Page 511 and 512: Cap. CXVII, De sancto Lanrentio ina
- Page 513 and 514: Cap. CXVII. De sancto Laiirentio ra
- Page 515 and 516: Cap. CXVIII. De saacto Hyppolito et
- Page 517 and 518: Ciip. CX\'lll. De saiicto Hy(i|juli
- Page 519 and 520: Cap. CXIX. De assiiiutioiie beatae
- Page 521 and 522: Cap. CXIX. De assuintione sanctae M
- Page 523 and 524: Cap. CXIX. De assumtione sanctae Ma
- Page 525 and 526: Cap. CXIX. De assuintione sanctae M
- Page 527 and 528: Cap. CXIX, De ossumtioue sanctae Ma
- Page 529 and 530: Cap. CXIX. De assumtione sanctne ]\
- Page 531 and 532: Cap. CXIX. De assumtioue saiiclae M
C;i{)i CXIli. Dti saiicto Doiniiiicu. 469<br />
laiis, ut <strong>ad</strong> iialres suos redieiis regulam aliquam approbatam sibi<br />
eligerct et sic <strong>ad</strong> ipsuiii rediens confirinationem <strong>ad</strong> iibitum irape-<br />
tiaret. Regressus igitur verbum summi pontificis fratribus patefecit.<br />
Erant aiitem fratres numero circiter XVI, qui invocato spiritu<br />
sancto regulam beati Augustini doctoris et praedicatoris exiinii<br />
ipsi pariter ct re ct noininc praedicatores futuri uiianiiniter elege-<br />
runt , quasdain quidem arlioris Titae consucludines, quas sibi per<br />
formam constitutioiium observandas statuerunt, insuper assumentes.<br />
Verum interea Iniioccntio defuncto et Uonorio in suinmum pontificem<br />
sablimato confirmationem ordinis anno doinini MC(]XVI a prae-<br />
dicto Honorio impetravit. Dum igitur Romae iii ecclesia sancli<br />
Petri pro delatione sui ordinis exoraret, gloriosos principes aposto-<br />
loruni Petrum et Pauluin <strong>ad</strong> se venientes <strong>ad</strong>spexit, quorum primus<br />
Petrus videlicet baculuin , Paulus vero sibi librum tr<strong>ad</strong>ere videban-<br />
tur <strong>ad</strong>debanlque dicentes; v<strong>ad</strong>e , praedica , quia a Dco <strong>ad</strong> lioc<br />
fuinisterium es electus. Moxque in momento temporis vidcbatur ei,<br />
quod filios suos per totum niundum dispersos <strong>ad</strong>spiccret incedentes<br />
binos et binos, quapropter Tolosam rediens fratres suos dispersit<br />
et quosdam qnidem in Hispaniam , quosdam vero Parisios , alios<br />
tandem Bononiam destinavit, ipse vero Romam rcversus est. Mo-<br />
nachus quidam ante ordinis pracdicatorum institutionem in exstasi<br />
factus vidit beatam virginem flcxis genibus et junctis manibus pro<br />
hamano gencre fiiium deprccantem , qui dans saepe piac inatri re-<br />
pulsam tandcm instante ea sic ait: niater mea , quid possum vc<br />
debco amplius iis facere ? Misi patriarclias ct prophetas et paruui<br />
se emendaverunt. Veni ego <strong>ad</strong> eos, deinde misi apostolos et me<br />
et illos occiderunt. Misi martires et confessores et doctores nec<br />
illis acquieverunt. Sed quia non est fas , ut tibi aliquid denegem,<br />
dabo iis meos praedicatores , per quos valeant illumiuari et inuii-<br />
dari, ')si non autem, veniam contra illos. Similem visionein alius<br />
vidit eodem tempore, quo XII abbates Cisterciensis ordinis Tolo-<br />
sam contra hacrclicos sunt transmissi. Xam cuin filius luatri oranti<br />
respondissct, ut supra, dixit inater : bone fili, non secunduin eoruin<br />
malitiam, scd secundum tuam misericordiam agere debcs. Tunc<br />
lilius victus precibus ait: <strong>ad</strong> votum tuuiu <strong>ad</strong>huc hanc cum iis mi-<br />
sericordiam faciaiu , quod praedicatores meos iis mittain , qui eos<br />
nioneant et informcnt , et si se non correxcrint , ainplius iis nou<br />
1) Viilgo S in.
Change language