Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri
Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri
410 Cap. XCVI. De sancta Maria Magdaleua. qiiare, ciun tot divitiis iibundetis, sarictos Dei fame et frigore luori permittitis ? Addidit et minas , nisi marito sno persuaderet , ul sanctorum inopiam revelaret, iram Dci omnipotentis incurreret. Ipsa autera viro suo visionem indicarc timuit. Scquenti igitur nocte eidem similia dicens apparuit, sed adlmc viro suo Iioc indicare neglexit. Tcrtio vero sub intempestae noctis silentio apparuit utri- que fremens et irata vultu igneo, ac sl tota domus arderet, et ait: dormisne tyranne, membrum patris tuae Satanae, cum vipera con- juge tua, quae tibi indicarc nohiit verba mea? quiescisne crucis Christi inimice, diversis ciborum generibus ventris tui refecta in- gluvie, et sanctos Dci fame et siti permittis perire? Jacesne in pa- latio pannis involutus sericis et illos desolatos sine hospitio vides ct praetcris? Non sic , inique , non sio evades ; nec impune feres, quod tantum iis benefacere distulisti. Sic locuta est et abscessit. Cumque m.itrona evigilans suspiraret et tremeret, viro suo eadem de causa suspiranti ait: domine mi, vidistinc somnium, qnod vidi? Vidi, inquit, et admirari et paverc non desino ; quid iiide facie- uius? Cni mulier: utilius est, ci obtemperare, quam iram Dci sui, quem praedicat, incurrcrc. Quapropler ipsos hospitio recepcrunt et iis necessaria ministraverunt. Cum autem quadam dic Maria' Magdalena praedicarct, praedictus princeps dixit e^: putas posse defcndere fidem, quam pracdicas? Cui ilia: cquidem illam dcfen- dere praesto suni , utpotc quolidianis miraculis ct pracdicatione magistri raei Petri , qui Roraae praesidet, roboratam. Cul princeps cum conjifge dixit: ccce dictis tuis pcr omnia obtcmperare parati sunius, si a Dco, qucm praedicas, nobis lilium impctrabis. Proptcr hoc, inquit Magdalena, non renianebit. Tunc beata Maria pro ipsos dominura exoravit, ut sibi iilinra conccdcre dignaretur. Cujns prcces dominns exaudivit et matrona illa conccpit. Tunc vir ejus coepit velle prolicisci ad Petrum, ut probaret, si, ut Magda- lena dc Christo praedicaverat, sic vcritas sc haberet. Cni nxor dixit : quid est, dorainc, putasne sinc nic prolicisci? Absit; te cnira rccedente recedara, te vcniente vcniaui , te quicscentc quics- cara. Cui vir ait: non sic liet , doraina, clcnira cuni sis gravida ct in mari sint inlinita pcritula, de facili pcriclitari posscs , donii igi- lur quicsccs ct possessionibus nostris curara impendcs. Econlra illa instabat, femincuni ncc niutans fcniina niorcra, ct cuin lacrjmis pedibus cjus obvoluta, quod pclcl)at, tandciii obtiiiuil. Maria crgo Iiiimcris coruin signunt crutis iniposuil , nc cos antiquns Iioslis in
Cap. XCVI. De sancta Maria Magdalena. 411 aliquo Ltinere iinpcdiret; navem igitiir omnibus necessariis copiose oncranles caetcra, ((uae liabeliant, in Mariae Magdalenae custodia relinquentes proticisci coeperunt jamque unius diei et noctis cursu consuramato coepit nimium mare intumescere, ventus flare , ita ut omnes et maxirae matrona gravida et debilis tam saeva inundatione fluctuum quassati gravissimis angustiis urgerentur, in tantum, quod in eara subito dolor partus irruit et inter angustias ventris et pressu- ras temporis fillum parturiens exspiravit. Natus igitur puerulus palpitabat et mammillarum materHarnm qnaerens solatia lamenta- biles dcibat vagitus. Proh dolor! et natus est infans vivus et ma- tricida elTcctus , mori eum convenit, cum non sit, qui vitae tribuat alimentum. Quid faciet Percgrinus, et cum uxorem mortuam vi- deat et puerum vagientem querulis vocibus matris niammam appe- tentem? Lamentabatur plurimura et dicebat: bcu miser, quid fa- cies? lilium habere desiderasti , et inatrem cum filio perdidisli. Nautae acclaraabant dicentes: projiciatur in mare hoc corpus, ante- quam iusimul pereamus, quamdiu enim nobiscum fuerit, haec quassatio non cessabit, Et cuni corpus apprehendissent , ut illud in mare jactarent: parcite , inquit Peregrinus, parcite, et si nec raihi nec matri parcerc volueritis , misereamini saltem parvuli va- gientis, sinite modicum et sustinete, si forte mulier prae dolore ia exstasi posita adhuc valeat respirare. Et ecce uon procul a mari quidam collis apparuit, quo viso utilius esse credidit corpus et puerulum illuc deferri, qnam marinis belluis ad devorandura dari et ^)vix a nautis prece et prctio extorsit, ut illic applicarcnt, cumque illic prae duritia foveara non potuisset clTodere , in secre- tiori parte coUis chlamyde supposita corpus coUocavit et pueruluui maramis ejus apponens cum lacrjmis ait: o ]\Iaria Magdalena, ad perditionis meac cumuiuni ==)MassiIiae parlibus applicuisli: cur in- fclix adraonitione tua hoc iter arripui? petistine Deum , ut mulier mea hac dc causa conciperet et periret? Ecce enim concepit et pariendo mortera subiit, conceptusquc est natus , ut pcrcat, cum iion sit , qui enutriat. Ecce , quod prece tua obtinui , tibi enim omnia mea commendavi Deoque tuo commendo ; si potens cs , me- mor sis auimae matris, et prcce tua misereatur, ne pereat natus. Tunc chlamyde sua corpus cum puero circumquaquc opcniit et postfflodum navcm consccndit. Gumque ad Pctrum venisset , Petrus 1) Ed. l'r. legit: iuxta nautis. Male. 2) Ed. Vr. legit: Massiliae applicuisti, Alii addiint ante meae \erba et uiiseriae.
- Page 373 and 374: Cap. LXXXVI. D(j iiativitatc saritl
- Page 375 and 376: Cap. LXXXVI. De nativirate sancti J
- Page 377 and 378: Cap. LXXXVI. De natlvit;ite saiicti
- Page 379 and 380: Cap. LXXXVII. De sanctls Jolianne e
- Page 381 and 382: Cap. LXXXVI!!. De sancto Leon? papa
- Page 383 and 384: Cap. LXXXIX. De sancto Petro aposto
- Page 385 and 386: Cap, LXXXIX. De sancto Petro aposto
- Page 387 and 388: Cap. LXXXIX. De sancto Petro aposto
- Page 389 and 390: Cap. LXXXIX. De Baiicto Petro apost
- Page 391 and 392: Cap. LXXXIX. De sancto Petrb aposto
- Page 393 and 394: Cap. LXXXIX. De sancto Petro nposto
- Page 395 and 396: Cap. XC. De sancto Paulo apostolo.
- Page 397 and 398: Cnp. XC. De sancto Paulo apostolo.
- Page 399 and 400: Cap. XC. De sancto Paulo apostolo.
- Page 401 and 402: Cap. XC. De sancto Paulo ajjostolo.
- Page 403 and 404: Cap. XC. De sancto Paulo apostolo.
- Page 405 and 406: Cap. XC. De sancto Pauio apo.stolo.
- Page 407 and 408: Cap. XC. De sancto Paulo apostolo.
- Page 409 and 410: Cap. XC. De sancto Paulo apostolo.
- Page 411 and 412: Cap. XCII. De sancfn Tlieodora. 397
- Page 413 and 414: Cap. XCII. De sancta Tlieodorn. 399
- Page 415 and 416: Cap. XCIII. De sancta Margareta. 40
- Page 417 and 418: Cap. XCIV. De sancto Alexlo. 403 et
- Page 419 and 420: Cap. XCIV. De sancto Alexio. 405 tu
- Page 421 and 422: Cap. XCV. De saiicta Praxede. 407 C
- Page 423: Cap, XCVI. De sancta Maria Magdalen
- Page 427 and 428: Cap. XCVI. De sancta Maria Magdalen
- Page 429 and 430: Cap. XCVI. De sancta Marla Magdalen
- Page 431 and 432: Cap. XCVn, De sancto Apollinari. 41
- Page 433 and 434: Cap. XCVm. De sancta Christina. 419
- Page 435 and 436: Cap. XCIX. De sftncto Jacofjo major
- Page 437 and 438: Cap. XCIX. De saiicto Jacobo majore
- Page 439 and 440: Cap. XCIX. De sancto Jacobo majore.
- Page 441 and 442: Cap. XCIX. De sancto Jacol)0 inajor
- Page 443 and 444: Cap. XCIX. De sancto Jacobo inajore
- Page 445 and 446: Ciip. C. De sancto Christophoro. 43
- Page 447 and 448: Cap. C. De sancto Christoplioro. 43
- Page 449 and 450: Cap. CF. De sepk-m clorinientil)Us.
- Page 451 and 452: Cap. CI. De septem donnientiijiis.
- Page 453 and 454: (tij). ("II. De haiictis Nazario et
- Page 455 and 456: Cap. Cll. De sanctis Nazario et Cel
- Page 457 and 458: Cap. CIV. De sanctis Simplicio et F
- Page 459 and 460: Cap. CV. De snncfa Martlia. 44.^ il
- Page 461 and 462: Cap. CVf. De sanrtis Abdon et Senne
- Page 463 and 464: Cap. CVII. De sancto Germano episco
- Page 465 and 466: Cap. CVn. De sancto Gerinano episco
- Page 467 and 468: Cap. CVIII. De sancto Eusebio. 453
- Page 469 and 470: C;)p. CX. De sancto Petro ad vincul
- Page 471 and 472: Cap. CIX. De sancto Petro ad vincul
- Page 473 and 474: Cap. CX. De sancto Petro ad vincula
410 Cap. XCVI. De sancta Maria Magdaleua.<br />
qiiare, ciun tot divitiis iibundetis, sarictos Dei fame et frigore luori<br />
permittitis ? Addidit et minas , nisi marito sno persu<strong>ad</strong>eret , ul<br />
sanctorum inopiam revelaret, iram Dci omnipotentis incurreret.<br />
Ipsa autera viro suo visionem indicarc timuit. Scquenti igitur nocte<br />
eidem similia dicens apparuit, sed <strong>ad</strong>lmc viro suo Iioc indicare<br />
neglexit. Tcrtio vero sub intempestae noctis silentio apparuit utri-<br />
que fremens et irata vultu igneo, ac sl tota domus arderet, et ait:<br />
dormisne tyranne, membrum patris tuae Satanae, cum vipera con-<br />
juge tua, quae tibi indicarc nohiit verba mea? quiescisne crucis<br />
Christi inimice, diversis ciborum generibus ventris tui refecta in-<br />
gluvie, et sanctos Dci fame et siti permittis perire? Jacesne in pa-<br />
latio pannis involutus sericis et illos desolatos sine hospitio vides<br />
ct praetcris? Non sic , inique , non sio ev<strong>ad</strong>es ; nec impune feres,<br />
quod tantum iis benefacere distulisti. Sic locuta est et abscessit.<br />
Cumque m.itrona evigilans suspiraret et tremeret, viro suo e<strong>ad</strong>em<br />
de causa suspiranti ait: domine mi, vidistinc somnium, qnod vidi?<br />
Vidi, inquit, et <strong>ad</strong>mirari et paverc non desino ; quid iiide facie-<br />
uius? Cni mulier: utilius est, ci obtemperare, quam iram Dci sui,<br />
quem praedicat, incurrcrc. Quapropler ipsos hospitio recepcrunt<br />
et iis necessaria ministraverunt. Cum autem qu<strong>ad</strong>am dic Maria'<br />
Magdalena praedicarct, praedictus princeps dixit e^: putas posse<br />
defcndere fidem, quam pracdicas? Cui ilia: cquidem illam dcfen-<br />
dere praesto suni , utpotc quolidianis miraculis ct pracdicatione<br />
magistri raei Petri , qui Roraae praesidet, roboratam. Cul princeps<br />
cum conjifge dixit: ccce dictis tuis pcr omnia obtcmperare parati<br />
sunius, si a Dco, qucm praedicas, nobis lilium impctrabis. Proptcr<br />
hoc, inquit Magdalena, non renianebit. Tunc beata Maria pro<br />
ipsos dominura exoravit, ut sibi iilinra conccdcre dignaretur.<br />
Cujns prcces dominns exaudivit et matrona illa conccpit. Tunc vir<br />
ejus coepit velle prolicisci <strong>ad</strong> Petrum, ut probaret, si, ut Magda-<br />
lena dc Christo praedicaverat, sic vcritas sc haberet. Cni nxor<br />
dixit : quid est, dorainc, putasne sinc nic prolicisci? Absit; te<br />
cnira rccedente recedara, te vcniente vcniaui , te quicscentc quics-<br />
cara. Cui vir ait: non sic liet , doraina, clcnira cuni sis gravida ct<br />
in mari sint inlinita pcritula, de facili pcriclitari posscs , donii igi-<br />
lur quicsccs ct possessionibus nostris curara impendcs. Econlra<br />
illa instabat, femincuni ncc niutans fcniina niorcra, ct cuin lacrjmis<br />
pedibus cjus obvoluta, quod pclcl)at, tandciii obtiiiuil. Maria crgo<br />
Iiiimcris coruin signunt crutis iniposuil , nc cos antiquns Iioslis in