Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri
Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri
390 Cap. XC. De sancto Paulo fipostolo. siios spiritus ei niinistros suos igncni urenlcni. Scd lioc iii Paulo possunius invcnirc, qui vclut ignis ac spiiilus tolum tciraruni )purgavit orbein, sed nonduin coelum iste sortitus est, et hoc cst oninino mirabilc, quia talis vcrsabalur iu tcrris ctiam mortali adhuc carnc circumdatus. Quanta crgo nos condciunatioiie digni sunius, cuin uno hominc bona in sc omnia congregante nec minimani qui- dein partciu corum stndemus imitari. Non cnim aliam cst ille sor- litus naturain ncc dissimilcm nactus animain ncc altcnim liabilans raundum, scd iu cadcm tcrra cadcmquc regionc, sub iisdcm eliain legibus nutritus et moribus cniictos , qui nunc homiucs sunt vel rnerunt, aniini virtutc transsccndit. Nec vero in illo hoc soluiu ini- rabilc cst, quod prae abundantia devotionis qnodainmodo non scn- sit dolores pro virtute susccptos , sed quod virlutem ipsain pro mercedc pensavit. Xain nos quidein -)proptcr cam proposita mcr- cede certainus , quam illc complectcns ctiain sinepraemio diligcbat, cuncta illa, quae aspcrltatc sui videntur impedirc virtntcm, cuni omni mansuetudinc pcrpcticns quotidie cclsior, quotidic assurgcbat ardcntior et intentatis sibi periculis nova scmpcr daritatc pugnabat. Qui cum sibi mortcm jam immincntem vidcrct, ad commuiiionem delectationcmquc gaudii alios provocabat dicens: gaudctc ct con- gratulamini mihi. Itaqiic ad confusionts et iiijurias, quas ob prac- dicandi studiuin sustiiicbat, inagis quam ad bonorum oblectamcnta properabat, mortis potius quani vitac dcsidcriuin appctcns, pauper- tatis , quain* opulcntiac , ct inulto amplius laborcs, quam alii rc- quicm postlaborcm, ac mocrorein niagis eligcns, quam alii vo- luptatem, studiosius pro iiiimicis ct fructnosius orans , quain alii adversus iniinicos. Uiium illi forinidandum cral alquc inctucndum, olTcnsa nimiruin Dci, nec dcsidcrabilc aliud crat , nisi placerc do- iniiio scmper. Non aulcm dico, quod niiiil pracscnlium desidera- bat, sed ncc futuiorum. Non ciiiin inihi dicas mcrcedcm ct gcntcs^), cxcrcitus , pecnnias, provincias, potcstatcs: hacc eniiu ncc quasi aranearum fila rcputavit, scd ea, quae promittuntur in coclis, ct tunc cjus ardcntcm in Chrislo amorcm videbis. Ilic si(|uidcni pro cjus aniorc iioii angclorum, iion arcliangclorum dignilatcm , ncc qnidqiiam horiiiii siinilc concnpivil, ((uod cnim crat inajus oinnibus, (Ihrisli aiiiore fruchalur, cnm hoc bcaliorcm cunclis sc pnlabat, sin(! hoc autcni ncquc domiiianliuin nequc priucipaluuin socius cssc J) Alli ix-riullt ct [>o rciiir r II ilo ji nr i; a v i I lc^iiiil. 2) Kd. Ci prni) t «>r i .1 iip. 3) Alii iii i- r c p s iii;;nnli'S lcijnnl.
Cap. XC. De sancto Pauio apo.stolo. 39J ciipiebat, sed cuni liat {lilectioiie iiiagis cssc vel cxtrciiuis, iiiuiio eliaiii ex iiuiiicio puiiitoruiii , quain sine lioc inter suinnios lionores et subliincs. Hoc enini erat illi inaxinuiiii ac singulare tornientura ab hac cariiate disCedere, liot illi erat gehcnna , hoc sola poena, hoc inliiiita et intoleranda supplicia, sed perfrui caritale Christi, hoc illi vita, hoc inundus , hoc regnnm , hoc prouiissio , liacc bona vi- debanjur innuniera. Sic despiciebat universa, quae tinicmus, ut solet herba jam putrefacta contcmni. T^raiuios vero ac populos spirantes furore velut quosdam esse culices aestimabat, mortem vero atque cnuiatus ct millc supplicia quasi luduin putabat csso pucroruni, duininodo pro Christo aliquid sustiiieret , decorabatur eiiim vinctus catena magis quam dyademate coronatus , ctenim co- artatus carcere habitabat in coelo ac libcntius verbera recipicbat et vulnera, quam alii bravia diripiant, ct dolores non niinus quani praeinia diligebat. Cuin ipsos utique dolores duccret loco praeinio- rum , propterea ipsos eliain gratiam noininabat, quoniam, quae nobis sunt causa tristitiac, hacc illi' maximam pariebant voluptateni. Moerore quoque inaximo urebatur, proptcr quod ct dicebat: quis scandalizatur ct ego non uror? Etiamsi in moerorc dicat quis inesse aliquam voluptateni , multi cniin, qui tiliorum mortibus vul- nerantur, aliquid consolationis accipiunt, cuni suis flctibus rclin- quuntnr magisque dolent, cum dolerc prohibentur. Slc et Paulus uocte ac dic coHsoIationem accipiebat ex lacrjmis , nullus quippe tanto affectu mala propria, quanto ille deflebat aliena. Quemadmo- duin enim illum opinaris afflictum , cum perditionem dcHcret pecca- toruin, qui, ut illi salvi fiercnt, a coelorura gloria cupiebat ex- cludi, nam non salvari illos inulto acerbius aestimabat, quam scmct ipsum perire. Hunc ergo cuinam rerum potcrit quis coinparare, cui fcrro , cui adamanti? Quidnam aliquis illam appellet animam auream vcl magis adainantinam, nain et oinni crat adaniaiite fortior, «vuro gemmisque pretiosior et alteram quidein nialeriam (irmitatc, alteram superabat pretiosilate. Cui igilur rei liujus ab aliquo aninia coniparetur? Earuin quidein, quae suut oiuniiio , iiulli. Quodsi velut auro adamantis fortitudo , vcl adanianti honor darctur auri , tuii
- Page 353 and 354: Cap. LXXV. De sancto Nereo et Achll
- Page 355 and 356: Cap. LXXVII. De sancto Url.ano. 841
- Page 357 and 358: Cap. LXXVin. De sancta Petionella.
- Page 359 and 360: Cap. LXXX. De sancto Primo et Felic
- Page 361 and 362: Cap. LXXXI. De sancto Darnaba apost
- Page 363 and 364: Cap. LXXXF. De sancto Barnaba apost
- Page 365 and 366: Cap. LXXXIII. De sancto Quirico et
- Page 367 and 368: Ciip. LXXXIV. De sancta Marina virg
- Page 369 and 370: Cap. LXXXV. De sancto CitTvnsio et
- Page 371 and 372: Cap. LXXXVI. De nativitate sancti J
- Page 373 and 374: Cap. LXXXVI. D(j iiativitatc saritl
- Page 375 and 376: Cap. LXXXVI. De nativirate sancti J
- Page 377 and 378: Cap. LXXXVI. De natlvit;ite saiicti
- Page 379 and 380: Cap. LXXXVII. De sanctls Jolianne e
- Page 381 and 382: Cap. LXXXVI!!. De sancto Leon? papa
- Page 383 and 384: Cap. LXXXIX. De sancto Petro aposto
- Page 385 and 386: Cap, LXXXIX. De sancto Petro aposto
- Page 387 and 388: Cap. LXXXIX. De sancto Petro aposto
- Page 389 and 390: Cap. LXXXIX. De Baiicto Petro apost
- Page 391 and 392: Cap. LXXXIX. De sancto Petrb aposto
- Page 393 and 394: Cap. LXXXIX. De sancto Petro nposto
- Page 395 and 396: Cap. XC. De sancto Paulo apostolo.
- Page 397 and 398: Cnp. XC. De sancto Paulo apostolo.
- Page 399 and 400: Cap. XC. De sancto Paulo apostolo.
- Page 401 and 402: Cap. XC. De sancto Paulo ajjostolo.
- Page 403: Cap. XC. De sancto Paulo apostolo.
- Page 407 and 408: Cap. XC. De sancto Paulo apostolo.
- Page 409 and 410: Cap. XC. De sancto Paulo apostolo.
- Page 411 and 412: Cap. XCII. De sancfn Tlieodora. 397
- Page 413 and 414: Cap. XCII. De sancta Tlieodorn. 399
- Page 415 and 416: Cap. XCIII. De sancta Margareta. 40
- Page 417 and 418: Cap. XCIV. De sancto Alexlo. 403 et
- Page 419 and 420: Cap. XCIV. De sancto Alexio. 405 tu
- Page 421 and 422: Cap. XCV. De saiicta Praxede. 407 C
- Page 423 and 424: Cap, XCVI. De sancta Maria Magdalen
- Page 425 and 426: Cap. XCVI. De sancta Maria Magdalen
- Page 427 and 428: Cap. XCVI. De sancta Maria Magdalen
- Page 429 and 430: Cap. XCVI. De sancta Marla Magdalen
- Page 431 and 432: Cap. XCVn, De sancto Apollinari. 41
- Page 433 and 434: Cap. XCVm. De sancta Christina. 419
- Page 435 and 436: Cap. XCIX. De sftncto Jacofjo major
- Page 437 and 438: Cap. XCIX. De saiicto Jacobo majore
- Page 439 and 440: Cap. XCIX. De sancto Jacobo majore.
- Page 441 and 442: Cap. XCIX. De sancto Jacol)0 inajor
- Page 443 and 444: Cap. XCIX. De sancto Jacobo inajore
- Page 445 and 446: Ciip. C. De sancto Christophoro. 43
- Page 447 and 448: Cap. C. De sancto Christoplioro. 43
- Page 449 and 450: Cap. CF. De sepk-m clorinientil)Us.
- Page 451 and 452: Cap. CI. De septem donnientiijiis.
- Page 453 and 454: (tij). ("II. De haiictis Nazario et
Cap. XC. De sancto Pauio apo.stolo. 39J<br />
ciipiebat, sed cuni liat {lilectioiie iiiagis cssc vel cxtrciiuis, iiiuiio<br />
eliaiii ex iiuiiicio puiiitoruiii , quain sine lioc inter suinnios lionores<br />
et subliincs. Hoc enini erat illi inaxinuiiii ac singulare tornientura ab<br />
hac cariiate disCedere, liot illi erat gehcnna , hoc sola poena, hoc<br />
inliiiita et intoleranda supplicia, sed perfrui caritale Christi, hoc<br />
illi vita, hoc inundus , hoc regnnm , hoc prouiissio , liacc bona vi-<br />
debanjur innuniera. Sic despiciebat universa, quae tinicmus, ut<br />
solet herba jam putrefacta contcmni. T^raiuios vero ac populos<br />
spirantes furore velut quosdam esse culices aestimabat, mortem<br />
vero atque cnuiatus ct millc supplicia quasi luduin putabat csso<br />
pucroruni, duininodo pro Christo aliquid sustiiieret , decorabatur<br />
eiiim vinctus catena magis quam dy<strong>ad</strong>emate coronatus , ctenim co-<br />
artatus carcere habitabat in coelo ac libcntius verbera recipicbat<br />
et vulnera, quam alii bravia diripiant, ct dolores non niinus quani<br />
praeinia diligebat. Cuin ipsos utique dolores duccret loco praeinio-<br />
rum , propterea ipsos eliain gratiam noininabat, quoniam, quae<br />
nobis sunt causa tristitiac, hacc illi' maximam pariebant voluptateni.<br />
Moerore quoque inaximo urebatur, proptcr quod ct dicebat: quis<br />
scandalizatur ct ego non uror? Etiamsi in moerorc dicat quis<br />
inesse aliquam voluptateni , multi cniin, qui tiliorum mortibus vul-<br />
nerantur, aliquid consolationis accipiunt, cuni suis flctibus rclin-<br />
quuntnr magisque dolent, cum dolerc prohibentur. Slc et Paulus<br />
uocte ac dic coHsoIationem accipiebat ex lacrjmis , nullus quippe<br />
tanto affectu mala propria, quanto ille deflebat aliena. Quem<strong>ad</strong>mo-<br />
duin enim illum opinaris afflictum , cum perditionem dcHcret pecca-<br />
toruin, qui, ut illi salvi fiercnt, a coelorura gloria cupiebat ex-<br />
cludi, nam non salvari illos inulto acerbius aestimabat, quam scmct<br />
ipsum perire. Hunc ergo cuinam rerum potcrit quis coinparare,<br />
cui fcrro , cui <strong>ad</strong>amanti? Quidnam aliquis illam appellet animam<br />
<strong>aurea</strong>m vcl magis <strong>ad</strong>ainantinam, nain et oinni crat <strong>ad</strong>aniaiite fortior,<br />
«vuro gemmisque pretiosior et alteram quidein nialeriam (irmitatc,<br />
alteram superabat pretiosilate. Cui igilur rei liujus ab aliquo<br />
aninia coniparetur? Earuin quidein, quae suut oiuniiio , iiulli.<br />
Quodsi velut auro <strong>ad</strong>amantis fortitudo , vcl <strong>ad</strong>anianti honor darctur<br />
auri , tuii