Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

326 Cap. LXXII. De adscensione domini.
tuitu, cl ibi figeic ilesideiium , quo nequeas inferre conspectuiii,
Augustimis lib. confession.: exsultavit ut gigas ad currendum viam
suain. Non enim tardavit, sed cucnrrit damans dictis, factls, morte,
vita, descensu, adscensu, clamans, ut redcamus ad eum , et dis-
cessit ab oculis, ut redeamus ad cor et inveniamus eum. Quarta
est nostra sccuritas. Idco cnim adscendit, ut noster advocatus sit
apud patrera. Valde autcra securi essc possumus, quando talem
advocatum apud patrem habere consideramus. Joli. II: advocalura
habemus apud patrem Jesum Cliristum justuin , ct ipse cst propi-
tiatio pro peccatis nostris. De hac sccuritate dicit Bcrnardus: se-
cunim accessum habcs, o hoino, apud Deum, ubi mater aiitc filium
et filius ante patrcin , mater ostendit filio pectus et ubera, fiiius
osteudit patri latus ct vuliiera: nulla cigo poterit esse repuisa, ubi
tot suiit caritatis insignia. Quinta cst nostra dignitas. Maxiina
quidem nostra dignitas est , quando natura nostra usque ad dexte-
ram Dei exaltata est , unde ct angeli hanc dignitatcm in liominibus
considerantes deinceps prohibuerunt se adorari ab hominibus, sicut
dicitur Apocal. XIX: cecidi , inquit, antc pedcs ejns , nt adorarcm
eura, et dixit inihi: vide ne feceris, conservus tuus sum et fratrum
tuoruin, ubi dicit Glossa: in veteri lege non prohibuit se adorari,
scd post adscensioncm doniiai videns super sc exaltari hominem
tiinuit adorari. Lco papa in scrmone de adscensione doinini: ho-
die natura nostrae humanitatis ultra cunctarum altitudinem potcsta-
tum ad Dei patris est provccta ')consessnra, ut mirabilior ficret
gratia Dei cuin remotis a conspcctu hominuin, qui mcrilo rcvcren-
tiam sui senticbantur indicere, lides non dilTidcret, spes non nuctusi-
rct, caritas non tcpcrct. Scxta cst spci nostrac soliditas; Hcbr. IV^:
habentcs ergo -) pontificem magnuin, qui pcnctravit coclos, Jcsuni
filiura Dci tencamus spei nostrae confcssioiiem. Iteni Ilcbr. VI: qui
confugimus ad tcnendam propositam spem , quain [sicut ancorara
habcmus animaram tutain ac firmain ct inccdenlcin usquc ad in-
tcriora velaminis, nbi praccuisor pio nobis introivit Jcsus. De hac
iterum Lco: Cliristi adscciisio nostra cst provcctio ct quo prae-
cessit gloria capilis, co spcs tendit et corporis. Septima cst viac
ostcnsio, Mich. III: adscciidit paiidens itcr aiitc eos. Augusliiius:
via libi factus cst ipse salvator: surgc ct ambula, habcs qno, noli
pigresccre. Octava jaiiuae coclcstis apcritio: sicul ciiiin priiiius
1) Alli Ifyuiit: conrfisSiDii. 2) Kj. rr. loyil : !> oii 1 1 f i c e iii i Ji ij n o
1). coeJiim jlluiii filiiim Dei te siiei.