Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri

Cap. II. De sancto .\ndrea apostolo. 19
cum viderc possct, et abscedente luniinc siinul cun» ipso lumine spi-
ritum Iradiilit. Maximilia vero uxor Aegeae tulit corpus Apostoii
sancti et honoriticc sepelivit, Aegeas vero antequam doraum suam
rediisset, arreptus a daemone iu via coram omnibus expiravit.
Ajunt quoquc de sepuichro sancto Andreae mannam in modum
farinae et oleum cura odorc emanare , a quo , quac sit anni futuri
fertilitas, incolis regionis ostcnditur. Nara si exiguum profluif,
exiguum terra cxhibet fructum , si copiose , copiosum. Hoc fortc
antiquitus veruni fuit , scd modo cjus corpus apud (-oiistantinopoli-
tanos translatuiu csse pcrhibetur. 9. Episcopus quidani re-
ligiosam habens vitam beatuni Andream inter caeteros sanctos in
vencratione habebat, ita quod in cunctis suis operibus liunc semper
litulum praeponebat: . ad Iionorem Dei et beali Andreae. Invidcns
igitur viro sancto , hostis antiquus , ad eum decipiendum tota se
calliditate contulit seque in formam mulieris pulcherrimae transfor-
mavit. Venit igitur ad palatium episcopi assereus se vellc confiteri
eidcm. Maudat episcopus, ut suo poenitentiali confiteatur, cui plc-
nitudincm tradiderat potestatis. Renuntiat illa, quod nulii hominum
nisi sibi secreta suac conscientiac rcvclct , sicque convictus epis-
copus eam ad sc vcnire praecepit. Cui illa: obsecro domine misc-
rerc mei , ego vero in annis puellaribus , ut cernitis , constituta et
a pueritia delicate nutrita, nec non ct regia stirpe progenita ') huc
in peregrino habita sola veni. Nam pater meiis rex, itaque valde
potens cuidam magno principi mc volcbat in conjugium sociarc, cui
respondi ^) : omncm
torum abominor niaritalcm , quia virginitatem
meam Christo in perpetuum dedicavi et ideo nunquam possem in
carnalem copulam consentirc. Ueiiique sic artata quod oportebat
rae aut ejus voluntati ^) obediro aut *) terrae diversa subire sup-
plicia latenter fugam inii, magis eligens exulare quam sponso meo
fidem infringere. Audiens vero vestrae sanctitatis praeconium sub
alas vestrae protectionis confugi, sperans nie apud vos locum re-
perire quietis, ubi possim contemplationis ^) carpere secreta silentia
praesentisque vitae vitare naufragia ct pcrturbationem mundi fugerc
perstrepentis. Adrairans in ea episcopus nobilitatem generis , pul-
chritudinem corporis , tam immensum fervorera ct tantae eloquen-
tiae venustatem placita et benigna voce respondit: esto secura,
1) Ed. rr. eli.iin. 2) Recentiores leguiit : q u o d oiunein — aboiiiiiiarer.
3) Receiitiores inlrudunt: durissimne. 4) RecPntiores lafiliint
f erte, ipiod dainiinndiiiii vldetiir. ') Alii legnnt: rapere.
O *