Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri
Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri
300 Cap LXVII, De sancto Jacobo aposiolo. onines pioditores liiijus et occisores hmditus cvertam. Dixilqiie Albano iiunlio Pjlati: rebus el vita sanus et incolumis doinum tuain uiei licentia revertaris. Vespasianus igitur Roniam adiit et dc- struendi Judaeam et Jerusalem a Tjberio Caesare licentiam impe- Iravit. Per annos igitur plures cxercitus congregavit, tempore sci- licet Xeronis imperatoris, cuui Jndaci imperio vebellasscnt. Unde ( secundum chronicas ) non fccit Iioc zclo Cluisti , scd quia a do- minio recesserat Romanorum. Jcrusalem igitur cum copioso exer- citii Vespasianus advenit et in die paschae Jerusalera pcr circuitum potenter obsedit ibiquc infinitam multitudincm, quae ad diem festum convenerat, conclusit. Per aliquod autcin tcm|)us, antequam Vcspa- sianus Jerusalem adveniret, fidcles, qui ibi erant, a spiritu sancto admonentur, ut inde rccedant ct in quodain oppido traiis Jordanem, quod Pella vocatur, secedant, ut ablatis ab urbe sanctis viris coe- lesti vindictae fieret locus tam de urbe sacrilega quam dc populo scclerato. Quandam auteni civitatem Judaeae, nomine Jonnpatam, in qua Josephus et dux ct prinCeps erat, primo omnium est agrcs- sus, sed Joscphus cum suis virilitcr rcsistcbat; tandcm videns Jo- sephus imminerc excidium civitatis assumtis XI Judaeis subterra- neam domum intravit, ubi quadriduana fame afflicti Judaci non consentiente Joscpho malcbant ibidcm mori , quam Vcspasiani se subjicere servituli, volebantque sc mutuo interficcre et sanguiiicm suum in sacrificium Deo offerre, et quoiiiam Josephus intcr eos dignior erat , volcbant cuin primitus occidcrc, ut ejus cffiisionc sanguinis Deus citius placaretur, vel ( ut in quadam chronica dici- tur) idco sc niutuo interficcrc volcbant , nc darcntur iii manibus Romanorum. At Joscphus vir prudciis ct mori nolcns judicem mor tis et sacrificii se coiistituit , et quis prior alio occidendus csscl, iiitcr binos ct biiios sortem mittcrc jussit. Missis igitur sortibus sors iiunc uiium nunc aliuin morti tradidit, doncc venluin est ad ultimum , cuiu quo Joscphus sortcm missurus fiiit. Tunc Joscphus liomo strcnuus et agilis gladiuin illi abstulit ct quid magis eligerct, vitam scilicct aut mortcni , rcquisivit , et ut sinc dilatione cligeret, pracccpit; etillc liinens rcspondit: vivcrc noiirccuso, si gratia tui vi- tam conservare valco. Tunc Josephus iiiii familiari Vespasiani et sibi etiam familiari latcnlcr loculus cst , cl ut sibi vita donareliir, petiil (1, quod pctiit, inipclravit. (Iiiin aulem ante Vcspasianum Joscplius csset adductus , dixit ci Vcspasianus: mortcm meruisscs , si liiijus pctitioiiibus libcralus iion csses. Kl Josephus : si tpiid perperam
C.ip. LXVIf. De sancto JacoI)0 apostolo. 301 acluiii Obt , iii ineliiis cotnniutari polest. Et Vespasianiis : qni victns pst , qiiid faccre potestV Et Josephiis: aliquiil faceie potero, si (lictis uieis aures tuas demulsero. Et Vespasianus: coiicedatur, ut vcrbis tuis inhaercas, et quidquid boni dicturus es, pacifice audiatnr. Et Josephus: iiuperator Roinanns interiit ct senatus impcratoreni te fecit. Et Vespasiauus : si propheta es , quare non es vaticinatus huic civitati , quod uieae .sit subjicienda ditioui. Et Josei^hus : per XL dies hoc iis praedixi. Interca legati Ronianoruin veniniit, Vespa- sianuni in imperinm sublimatum asserunt eumquc Roinam deducunt. Hoc quoque Eusebius in chrouica testatur , quod scilicct Josephus Vcspasiano praedixit tam de iiuperatoris raorte quam dc sua subli- raatione. Rcliquit autem Vespasianus Tituni filium suum in obsi- dione Jerusalem . Titus autem , ut in eadeiu hystoria apocrvpha legitur, audieus patrem suum in iinperium subliujatum , tanto gau- dio et exsultatione repletur, quod nervorum contractione ex frigidi- tate corripitur et altero crure debilitatus paralysi torquetur , Jo- sephus autcui audieiis Titum paralysi laborare, causam morbi et teiu- pus inorbi diligenlissime inquirit. Causa nescitur, niorbus igiioratur. de tempore autein, quoniam audita patris electionc hoc sibi acci- derit, aperitur. Josephus autem vir providus et sapiens ex paucis multa conjecit et cx tempore luorbum et causam invenit, sciens, qnod gaudio et laetitia superabundanti dcbilitatus fuerit. Animad- verteus itaque, quia contraria coutrariis curantur, sciens eliam quia quod amore conquaeritur, dolore frequeiitcr amiltitur, quaerere coepit, an aliquis esset , qui priucipis iiiimicus obnoxius teneretur. Et erat ibi servus adeo Tito uiolcstus, ut siue vehcmenti contur- batione nuliateuus iu eum posset respiccre , nec etiam noiucn ejus audire ; dixit itaque Tito: si curari desideras, omnes, qui in uieo comitatu venerint, salvos facias. Cui Titus : quicuiique in tuo co- mitatu veuerit, securus habeatur et salvus. Tunc Josephus cito prandium fieri praecepit et mensam suam meusae Titi oppositam locavit et servuui a dextris suis sedere fecit. Quem Titus respi- ciens molestia conturbatus infremuit et, qui prius gaudio infrigida- tus fuerat, accensione furoris incaluit nervosque distendens curatus fuit. Post hoc Titns et servum in sui graliam et Joscphum in sui amicitiam rcccpit. Utrum autem hacc hjstoria narranda sit, lecto- ris judicio relinquatur. Biennio igitur a Tito Jerusalera obsessa inter caetera mala, quae obsessos graviter perurgebant, tanta fa- mcs omues tenuit, quod pareutes tiliis et filii parentibus, viri uxo-
- Page 263 and 264: Cap. LVI. De sancta Maria Aegyptiac
- Page 265 and 266: Cap. LYH. De sancto Ambrosio. 251 c
- Page 267 and 268: Cnp. LVII. De sancto Ambrosio. 253
- Page 269 and 270: Cap. LVII. De sancto Ambrosio. 255
- Page 271 and 272: Cap. LVII. De sancto Ainbroslo. 257
- Page 273 and 274: Cap. LVin. De sancto Georgio. 259 c
- Page 275 and 276: Cap. LVIII. De sancto Georgio. 2G1
- Page 277 and 278: C'ap. L\'III. De sancto Georgio. 26
- Page 279 and 280: Cap. LIX. De sancto Marco evangelis
- Page 281 and 282: Cap. LIX. De sanrto Marco evaugelis
- Page 283 and 284: Cap. LIX. De sancto Marco evangelis
- Page 285 and 286: Cap. LX. De sancto Marcellino papa.
- Page 287 and 288: Cap. LXII. De vlrgine quadam Antioc
- Page 289 and 290: Cap. LXir. De vlrglne quadam Antloc
- Page 291 and 292: Cap. LXIII. De sancto Petro martire
- Page 293 and 294: Cap. LXIII. De sancto Petro martlre
- Page 295 and 296: Cap. LXIII. De sancto Petro martire
- Page 297 and 298: Cap. LX[1I, De sancto Petro martire
- Page 299 and 300: Cap. LXIII. De sancto Petro martire
- Page 301 and 302: Cap. LXIII. De sancto Petro raartir
- Page 303 and 304: Cap. LXIII. De sancto Pe(ro inartir
- Page 305 and 306: Cap. LXIV. De sancto Fahiano. 291 d
- Page 307 and 308: Ciip. LXVI, I)e b Ile isancta Apoll
- Page 309 and 310: (\'ip. LXVII. De banoto J;icol)0 ap
- Page 311 and 312: Cap. LXVII. De sancto Jacobo aposto
- Page 313: Cap. LXVII. De s;incto Jacoljo apos
- Page 317 and 318: {'ap. LXVIH. De inventione sanctae
- Page 319 and 320: Cap, LXVIH. De inventione sanctae c
- Page 321 and 322: Cap, LXVIII. De inventione sauctae
- Page 323 and 324: Cap. LXVIII. De inventlone sanctae
- Page 325 and 326: Cap. LXIX. De sancto Johanne ante p
- Page 327 and 328: Cap. LXX. De letania inajori et rai
- Page 329 and 330: Cap. LXX. De letania majori et miuo
- Page 331 and 332: Cap. LXXJ. De sancto Bonifacio mart
- Page 333 and 334: Cap. LXXII. De adscensione domini.
- Page 335 and 336: Cap. LXXII. De ndscenslone domini.
- Page 337 and 338: Cap. LXXfl. De adscensione doraini,
- Page 339 and 340: (iip. LXXll. De ailsceiibioiK' doii
- Page 341 and 342: Cap. LXXIH. De sancto spiritii. 327
- Page 343 and 344: Cop. LXXIII. De sancfo spirilii. 32
- Page 345 and 346: Cap. LXXIll. De sancto splritii. 33
- Page 347 and 348: Cap. LXXIIl. De s.incto spiritu. 33
- Page 349 and 350: Cap. LXXIII. De sancto spiritu. 335
- Page 351 and 352: Cap. LXXIV. De sancto Gordiano. 337
- Page 353 and 354: Cap. LXXV. De sancto Nereo et Achll
- Page 355 and 356: Cap. LXXVII. De sancto Url.ano. 841
- Page 357 and 358: Cap. LXXVin. De sancta Petionella.
- Page 359 and 360: Cap. LXXX. De sancto Primo et Felic
- Page 361 and 362: Cap. LXXXI. De sancto Darnaba apost
- Page 363 and 364: Cap. LXXXF. De sancto Barnaba apost
300 Cap LXVII, De sancto Jacobo aposiolo.<br />
onines pioditores liiijus et occisores hmditus cvertam. Dixilqiie<br />
Albano iiunlio Pjlati: rebus el vita sanus et incolumis doinum tuain<br />
uiei licentia revertaris. Vespasianus igitur Roniam <strong>ad</strong>iit et dc-<br />
struendi Judaeam et Jerusalem a Tjberio Caesare licentiam impe-<br />
Iravit. Per annos igitur plures cxercitus congregavit, tempore sci-<br />
licet Xeronis imperatoris, cuui Jndaci imperio vebellasscnt. Unde<br />
( secundum chronicas ) non fccit Iioc zclo Cluisti , scd quia a do-<br />
minio recesserat Romanorum. Jcrusalem igitur cum copioso exer-<br />
citii Vespasianus <strong>ad</strong>venit et in die paschae Jerusalera pcr circuitum<br />
potenter obsedit ibiquc infinitam multitudincm, quae <strong>ad</strong> diem festum<br />
convenerat, conclusit. Per aliquod autcin tcm|)us, antequam Vcspa-<br />
sianus Jerusalem <strong>ad</strong>veniret, fidcles, qui ibi erant, a spiritu sancto<br />
<strong>ad</strong>monentur, ut inde rccedant ct in quodain oppido traiis Jordanem,<br />
quod Pella vocatur, secedant, ut ablatis ab urbe sanctis viris coe-<br />
lesti vin<strong>dicta</strong>e fieret locus tam de urbe sacrilega quam dc populo<br />
scclerato. Quandam auteni civitatem Judaeae, nomine Jonnpatam,<br />
in qua Josephus et dux ct prinCeps erat, primo omnium est agrcs-<br />
sus, sed Joscphus cum suis virilitcr rcsistcbat; tandcm videns Jo-<br />
sephus imminerc excidium civitatis assumtis XI Judaeis subterra-<br />
neam domum intravit, ubi qu<strong>ad</strong>riduana fame afflicti Judaci non<br />
consentiente Joscpho malcbant ibidcm mori , quam Vcspasiani se<br />
subjicere servituli, volebantque sc mutuo interficcre et sanguiiicm<br />
suum in sacrificium Deo offerre, et quoiiiam Josephus intcr eos<br />
dignior erat , volcbant cuin primitus occidcrc, ut ejus cffiisionc<br />
sanguinis Deus citius placaretur, vel ( ut in qu<strong>ad</strong>am chronica dici-<br />
tur) idco sc niutuo interficcrc volcbant , nc darcntur iii manibus<br />
Romanorum. At Joscphus vir prudciis ct mori nolcns judicem mor<br />
tis et sacrificii se coiistituit , et quis prior alio occidendus csscl,<br />
iiitcr binos ct biiios sortem mittcrc jussit. Missis igitur sortibus<br />
sors iiunc uiium nunc aliuin morti tr<strong>ad</strong>idit, doncc venluin est <strong>ad</strong><br />
ultimum , cuiu quo Joscphus sortcm missurus fiiit. Tunc Joscphus<br />
liomo strcnuus et agilis gl<strong>ad</strong>iuin illi abstulit ct quid magis eligerct,<br />
vitam scilicct aut mortcni , rcquisivit , et ut sinc dilatione cligeret,<br />
pracccpit; etillc liinens rcspondit: vivcrc noiirccuso, si gratia tui vi-<br />
tam conservare valco. Tunc Josephus iiiii familiari Vespasiani et sibi<br />
etiam familiari latcnlcr loculus cst , cl ut sibi vita donareliir, petiil<br />
(1, quod pctiit, inipclravit. (Iiiin aulem ante Vcspasianum Joscplius<br />
csset <strong>ad</strong>ductus , dixit ci Vcspasianus: mortcm meruisscs , si liiijus<br />
pctitioiiibus libcralus iion csses. Kl Josephus :<br />
si tpiid perperam