Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri
Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri Legenda aurea : vulgo historia Lombardica dicta ad ... - Pot-pourri
182 Cap. XLIV, De catliedra sancti Petri. vero poenitentiam agens iterum honorabiliter eiun recepit. Hoc au- tem festum de incathedratione sancti Petri consuevit appellari fes- tum epulanim bcati Petri et hinc tertia ratio suniitur institutionis Jiujus fesli , consuetudo enim fuit antiqultus gentilium (ut ait ma- gister Johannes Beleth ) singulis annis in mense Februario certo die epulas olTerre super tumulos parentum suorum et cas de nocle daemones consumcbant , ipsi autem ab animabus circum tumulos errantibus, quas umbras vocabant, vaslari putabant. Solebant emm antiqui dicere (ut idem ait) , quod, quando in humanis corporibus sunt, dicuntur animae , in inferis manes, spiritus vero vocabant, quando ad coelos adscendebant, umbras, quando receus erat sepul- tura sive quando circa tumulos errabant. Hacc auteni consueludo de epulis vix a christianis poluit exstirpari, quod sancti patres at- tendcnles et penitus hoc exstirpare volentes festum de incathedralione beati Petri , tum dc illa , quae fuit Romae , tum de illa, quae fuil Antiochiae , statuerunt; illo scilicct eodem die, quo talia liebant, unde ab iliis epulis adiiui ab aliquibus festum epularum beati Petri vocalur. Quarto inslituta est propter reverentiam coronac derica- Hs; notandum enim, quod juxta aliquorum traditionem corona deri- corum hic primo sumsit initium. Xam dum Pelrus Antiochiae prae- dicaret, in contumcliam nominis christiani suuunitatem ejus capitis abraserunt, quod quidem postmodum toti clero traditur in honorera, quod pro (^hristo apostolorum principi in conlumcliam fuerat irro- gatum. Circa autem ipsam coronam clericorum tria attenduntur, scilicet capitis abrasio , capillorum detruncatio et formae circulalio. Abrasio aulcm in supcriori parle capitis lit Iriplici ralione, quarum duas assignat D^onisius in (ioelesti llierarcliia diccns : detonsio capillo- rum signilicat mundani el noii forniabilcm vitam, ad capillorum enini detonsionem sive capilis abrasioneiu tria sequunlur, sciliccl niundi- liae conservalio, deformatio ct denudalio. iMunditiae conservalio, guia ex capillis sordes in capile aggregaiitur . dcrorniatio, quia ca- pilli ad ornalum sunt , signiiical ergo tonsura muiidam ct iion for- mabilem vitam. Hoc ciiim significal , qiiod clcrici debcnt habere munditiam mentis inlerius ct non formabilcm id est non cxquisi- tuin habituin exterius. Denudatio aulom sigiiilicat, quod inter se el llcuin niliil debet essc mediuni , sed immcdiate Uco debcnl uniri cl ') revelata facie domiiii gloriam speculari. Gapillorum detruncalio 1) Rccent. elevaln legiiiit.
Cap. XLV. De sancto Mathia apostolo. 183 lil, ut cx hoc dctur iutelligi, quod clerici otuues cogitatioues super- fluas a lueute sua debeut absciudere et ad verbum Dei seuiper audi- tum paratuni et cxpeditum habere ct sic omuia teuiporalia praeter- quam ad necessitatem a se penitus removere. Fit autem circularis tigura multipiiti ratioue. Primo quouiam haec figura uoii Iiabet fiuem neque priucipium, per quod datur iuleiligi , quod miuistri Dei suiit clerici, qui uec habct principium ucquc fiuem. Secundo quo- niam haec figura uuUuui augulum Iiabet et siguificat, quod cle- rici nou debent hahere sordes iu vita , quouiam ubi angulus , ibi sordes (ut dicit Bernardus). Et debeut habere veritateiu iu doctii- na, qiioniam veritas augulos non aiuat (sicut dicit Hicionymus). Tertio quoniam haec figura cst oinuiuiu figuraruui puhherrima, uiide in hanc Deus coelestes creaturas fecit. Per quod siguilicatur, quod clerici debent habere pulchritudiuem interius ih meiitc et exteiius in conversalione. Quarto quoniam haec figura est oiuniuiu figura rum simpIiL-issima , nulla cnim figura (ut dicit Augustinus) cx uiia linea consistit, sola circularis figura est, quae una tantuiu linea clauditur. Per quod significatur, quod clerici habere dcbeiit siuipli citatem columbarum juxta illud: et siinplices sicut columbac. CAP. m. De isancto Iflatliia apoistolo. Mathias hebraice, latine dicitur donatus doiuino vel doiialio domini vei humilis sive parvulus. Nam donatus a domino fuit, quando ipsum de muudo elegit et inter LXXII discipulos desigiiavit. Do- natio doiniui fuit , quaudo sorle electus inter apostolos nouiinari promeruit. Parvus fuit, quia veram semper humilitatem servavit. Est autem triplex huniilifas (sicut dicit Ambrosius), priiua est aftti- ctionis , qua quis dicitur huiuiliatus, secunda consideralionis, quae procedit ex cousideratioue sui , tertia devotionis , quae procedit cx cognitione creatoris. Priinam habuit*beatus Mathias martiriuiu pa- tiendo, secunda se ipsura despiciendo , tertiaiu , majestatein Dei ad- inirando. Vel dicitur a manu , quod esl bonum , et Ihesis positio. lude Mathias bonum positum pro malo, scilicet pro Juda. Ejus vi- tain, quac per ectlesias legitur, Bedam scripsisse crcditur. Mathias apostolus iu locuin Jiidae substitutus est, sed prinio
- Page 145 and 146: Cap. XXVII. De saricto Jofuinue Ele
- Page 147 and 148: Cap. XXVIII. De conversione sancti
- Page 149 and 150: Cap. XXIX. De saiicta Paula, 135 tl
- Page 151 and 152: Cap. XXIX. De sancta Paiila. 137 |)
- Page 153 and 154: Cap. XXIX. De sancta Paula. 130 (|t
- Page 155 and 156: Cap. XXX. De sancto Jullaxio. 141 O
- Page 157 and 158: Cap. XXX. De sancto Juliaflo. 143 i
- Page 159 and 160: Cap. XXX. De saiicto .luliano. 145
- Page 161 and 162: Cap. XXXf. De septuagesinia. 147 Ch
- Page 163 and 164: Cap. XXXlil. De qulnquagesiina. 149
- Page 165 and 166: Cap. XXXIV. De quadragesima. 151 tu
- Page 167 and 168: Cap. XXXV. De jejunio quattuor temp
- Page 169 and 170: Citp. XXXVl. De saiicto Iguatiu. 15
- Page 171 and 172: Cap. XXXVl. De snncto Fgnatio. 157
- Page 173 and 174: Cap. XXXVII. De purificatione beata
- Page 175 and 176: Cnp. XXXVIf. De pnrificatione beata
- Page 177 and 178: Tap. XXXVir. De purificatione beata
- Page 179 and 180: Lap. XXXVll. De purificatione l^eat
- Page 181 and 182: Cap. XXXVlll. De sancto Blasio. 167
- Page 183 and 184: Cap. XXXVIII. De sancto Blasio. lt)
- Page 185 and 186: Cap. XXXIX. De sancta Agatha virgiu
- Page 187 and 188: Cap, XXXIX. De sancta Agatlia virgi
- Page 189 and 190: Cap. XLI. De sancto Amanflo. 175 Ai
- Page 191 and 192: Cfip. XLIII. De sancta Juliana. 177
- Page 193 and 194: Cap. XLIY. De cathedra sancti Petri
- Page 195: Cap. XLIY, De cathedra i>aiicti Pet
- Page 199 and 200: Cap. XLV. De sancto Mathia apostolo
- Page 201 and 202: Cap. XLV. De saacto Mathia apostolo
- Page 203 and 204: Cap. XLVI. De sancto Gregorio. 198
- Page 205 and 206: Cap. XLVI. De sancto Gregorio. 191
- Page 207 and 208: Cap. XLVl. De sancto Gregorio. 193
- Page 209 and 210: Cap. XLVI. De sancfo Gregorio. 19o
- Page 211 and 212: Cap. XLVI. De sancto Gregorio. 197
- Page 213 and 214: Cap. XLVI. De sancto Gregorio. 199
- Page 215 and 216: Cap. XLVI. De sancto Gregorio. 201
- Page 217 and 218: Cap. XLVIif. De sancta Sophia. 203
- Page 219 and 220: Cap. XLIX. De sancfo Benedicto, 205
- Page 221 and 222: Cap. XLIX. De sancto Benedicto. 207
- Page 223 and 224: Cap. XLIX. De sancto Benedlcto. 209
- Page 225 and 226: Cap. XLIX. De sancto Benedicto. 211
- Page 227 and 228: Cap. L. De saucto Patricio. 213 Lai
- Page 229 and 230: Cap. L. De sancto Patricio. 215 him
- Page 231 and 232: Cap. Ll. De annuntiatione dominlca.
- Page 233 and 234: Cap. Ll. De anniintiatione dorainic
- Page 235 and 236: Cnp, Ll. De anniintiatione dominica
- Page 237 and 238: Cap. LIII, De passione domini. 223
- Page 239 and 240: Cap. LIII. De passlone donilni. 225
- Page 241 and 242: Cnp. LIII. De passiont* clomini. 22
- Page 243 and 244: Cap. LIII. De passione domiui. 229
- Page 245 and 246: Cap. Llll. De passione doinini. 231
Cap. XLV. De sancto Mathia apostolo. 183<br />
lil, ut cx hoc dctur iutelligi, quod clerici otuues cogitatioues super-<br />
fluas a lueute sua debeut absciudere et <strong>ad</strong> verbum Dei seuiper audi-<br />
tum paratuni et cxpeditum habere ct sic omuia teuiporalia praeter-<br />
quam <strong>ad</strong> necessitatem a se penitus removere. Fit autem circularis<br />
tigura multipiiti ratioue. Primo quouiam haec figura uoii Iiabet<br />
fiuem neque priucipium, per quod datur iuleiligi , quod miuistri Dei<br />
suiit clerici, qui uec habct principium ucquc fiuem. Secundo quo-<br />
niam haec figura uuUuui augulum Iiabet et siguificat, quod cle-<br />
rici nou debent hahere sordes iu vita , quouiam ubi angulus , ibi<br />
sordes (ut dicit Bernardus). Et debeut habere veritateiu iu doctii-<br />
na, qiioniam veritas augulos non aiuat (sicut dicit Hicionymus).<br />
Tertio quoniam haec figura cst oinuiuiu figuraruui puhherrima, uiide<br />
in hanc Deus coelestes creaturas fecit. Per quod siguilicatur, quod<br />
clerici debent habere pulchritudiuem interius ih meiitc et exteiius<br />
in conversalione. Quarto quoniam haec figura est oiuniuiu figura<br />
rum simpIiL-issima , nulla cnim figura (ut dicit Augustinus) cx uiia<br />
linea consistit, sola circularis figura est, quae una tantuiu linea<br />
clauditur. Per quod significatur, quod clerici habere dcbeiit siuipli<br />
citatem columbarum juxta illud: et siinplices sicut columbac.<br />
CAP. m.<br />
De isancto Iflatliia apoistolo.<br />
Mathias hebraice, latine dicitur donatus doiuino vel doiialio<br />
domini vei humilis sive parvulus. Nam donatus a domino fuit, quando<br />
ipsum de muudo elegit et inter LXXII discipulos desigiiavit. Do-<br />
natio doiniui fuit , quaudo sorle electus inter apostolos nouiinari<br />
promeruit. Parvus fuit, quia veram semper humilitatem servavit.<br />
Est autem triplex huniilifas (sicut dicit Ambrosius), priiua est aftti-<br />
ctionis , qua quis dicitur huiuiliatus, secunda consideralionis, quae<br />
procedit ex cousideratioue sui , tertia devotionis , quae procedit cx<br />
cognitione creatoris. Priinam habuit*beatus Mathias martiriuiu pa-<br />
tiendo, secunda se ipsura despiciendo , tertiaiu , majestatein Dei <strong>ad</strong>-<br />
inirando. Vel dicitur a manu , quod esl bonum , et Ihesis positio.<br />
lude Mathias bonum positum pro malo, scilicet pro Juda. Ejus vi-<br />
tain, quac per ectlesias legitur, Bedam scripsisse crcditur.<br />
Mathias apostolus iu locuin Jiidae substitutus est, sed prinio