CORPVS t GLOSSARIORVM LATINORVM A GVSTAVO LOEWE ...

jyi = uai; Q = cai; T> = Tai; 57, 11 TABS; 49, 21 et 126, 25 APXS),
2) virgula a sinistra dextrorsus deorsumque ducta: ^ = v, quam
infra per signuni ^ typotheta imitatus est (cf. gl. 199, 34; 40 in
tabula I). — Iota quod dicitur subscriptum deesse solet, raro adscribi-
tur. — Spiritus librarius omnino non posuit. — Accentuum omnium
una usus est forma hac: ^, quae virgula frequenter lineolae rectae ~,
sicut typotheta excudit, simillima est (cf. tabula I). Alia accentus
forma A rarissima est (15, 26; 67, 2). In ponendis autem accen-
tibus summa librarius erat socordia. Nam praeterquam quod inter-
pretamenta foliorum 1 — 7 r iis omnino carent, ne reliqua quidem
omnia accentus habent (cf. gl. 199, 27 — 29 in tabula I) et nonnulla
duobus accentibus instructa simt (cf. gl. 199, 32 in tabula I). Neque
semper recte syllaba accentu effertur (cf. gl. 199, 14). Denique non
semel, niaxime per priorem partem glossarii, virgula " pro v proprie
posita commutatur cum signo ~~ accentus (cf. gl. 38, 40 et 40, 15):
unde iure concludas, haud ita consueta librario fuisse haec signa
rationemque scribendi. — Latiuis vocibus accentus non adscribuntur
nisi 50, 28; 29; 39; 53, 37; 38; 56, 35; 103, 25. — Plura eiusdem
glossae lemmata distinguuntur relicto intervallo: punctum in linca
.•*
PRAEPATIO IX
praeterea additur, ubi diversa in eodem versu lertluiata exstant, velut
44, 39. Interpretamenta eiusdem glossae distingui solent inter-
vallo cum puncto in medio addito: rarius punctum deest aut scriptura
continua invenitur. Gontinuantur interpretamenta vel partes eorum
semper in versu inferiore, non superiore. — Correxit autem codi-
cem ipse librarius ex eodem quem descripserat libro, saepe inter
scribendum, velut 17, 3; 30, 14 et ubicumque in glossam posterio-
rem oculi aberraverant. Quae corrigi voluit, expunxit simplici puncto
vel subscripto vel subscripto superscriptoque (110, 29), rarissime du-
plici puncto subscripto, atque delenda postea erasit. Rasura facta,
ne interluceret scriptura, litteras subscripta virgula quae hyplien
dicitur aliquotiens conligavit. Expunctis litteris rectas superscripsit :
quod non semel omisit, ut 89, 53 aveiXnv. Vbi vero alteram litteram
superscripsit inferiore littera non expuncta, videtur voluisse utramque
formam ferre, aut archetypi auctoritate aut sua usus sententia (4, 25;
38; 139, 48 al.) — Omissas glossas postea ita addidit, ut inter
versus lemma et interpretamentum in sua quodque columna scriberet
velut 5, 37, aut in ipso versu columnae latinae post lemma prioris
glossae, velut 25, 23; 113, 33; 194, 20. Quam rationem iam in arclie-
typo apparuisse effeceris velut ex 3, 33: ubi glossa Abigeus aTreXainc si-
militer cum altera Abigio aTreXauvuj conglutinata est. Glossam 130, 8
aliasque eiusdem generis non omiserat, sed cum in illa pagina prius
lemmata omnia, tum demum interpretamenta scriberet interpreta-
mentisque glossae 130, 7 unius tantum versus spatium reliquisset,
reliqua uevuic • eupiOuiuc in eodem versu cum insequenti glossa ponere
coactus est. Contra eadem causa factum est, ut post gL 148, 18
nimio spatio relicto unus versus vacet. — Glossae quae in mar-
gine leguntur procul dubio ab ipso librario, sed ductu minus dili-
genti 8criptae sunt: maximam partem excerptae sunt ex ipso glossario,
sed praeposita graeca voce latinae, in usum scilicet discipulorum