CORPVS t GLOSSARIORVM LATINORVM A GVSTAVO LOEWE ...
CORPVS t GLOSSARIORVM LATINORVM A GVSTAVO LOEWE ... CORPVS t GLOSSARIORVM LATINORVM A GVSTAVO LOEWE ...
in imo margine folii 143* adscripsit: Verte aliquot folia. — Alia manus saeculo IX/X flavescente atramento et ipsa quasdam glossas delevit (cf. 330, 52 — 55; 331, 3 — 6); eadem passim, maxime in fine foliorum (4 r , 7 r , 10 r , 13 r , 16 r . . .), signum crucis + posuit, atque in fine folii 90* verba hic usque scripsit. Ab hac autem diversa videtur manus saeculi fere decimi, fusco atramento usa, quae inter glossas 254, 23 et 24 glossam AXIANA. Vipera et in margine folii 40 r abcdefghik adscripsit. Alia denique vel aliae manus saeculo IX, ut vide- tur, hic illic correxerunt, ut 391, 54; 404, 27—32 (cf. tabula IIj. Exemplar ex quo hic codex transcriptus est nonnullis lacunis deformatum erat: eas librarius non temere neglexit, sed accurate imi- tatus spatium litterarum deperditarum ita reliquit, ut voces, sylla- bae, litterae supplendae tantum non ubique ex amplitudine lacunae relictae effici possint. Nam in glossis 406, 38 — 407, 6 conveniens spatium relinquere fissura membranae prohibitus est. Quanta eius fuerit sollicitudo ac diligentia etiam ex eo patet, quod quibusdam locis iam coeperat reliquias verbi mutilati scribere, sed accuratius facta computatione ampliorem laeunam reliquit: itaque apex litterae in- ceptae exstat in lacuna 405, 12; 17 (cf. tabula II) et 396, 20. Neque ^agis litteras mutilatas neglexit, sed reliquias servavit; nam in glossa 41JI, 24 TTpovoi littera i videlicet prior apex litterae n mutilatae est; cf. 397, 1; 404, 36; 415, 45; 416, 25; 26; 417, 20; 423, 59; ^88, 5. — Quibusdam in locis numerus litterarum deperditaruni P r opter condicionem scripturae accurate definiri non potest: velut 366, ^4 post MeX duas fere litteras periisse admodum probabile est: po- tait tamen lacuna etiam ad interpretamentum usque pertinere, ut plures litterae deessent. Neque illud in lacunarum computatione ne- glegendum est, quod ubicumque lemma solito longius est, interpreta- naentum non a tertia, sed a quarta linea perpendiculari incipere solet; quare noli putare in gl. 405, 3 ante circnmuentio quidquam inter- eAdisae. Cf. 396, 22 e. q. s. Alia res est in gl. 404, 34 (cf. tabula II). Rarissime inter tertiam et quartam lineam interpretamenta incipiunt, ut similes dubitationes oriri possint atque p. 407, 1 et 4. Ex con- dicione autem lacunarum, inprimis eius quae a glossa 406, 38 incipit, Eduardus M. Thompson (Pal. Soc. 1885 Series II pl. 25; Classical
Review I a. 1887 p. 40) sagacissime collegit archetypum fuisse exem- plar papyraceum: quae coniectura optime confirmatur natura fragmen- tonim Helmstadiensium et Coloniensis (cf. p. XXXIX sqq.) eundem iere in modum ob fragilitatem fibrarum papyri deformatorum. Atque senem lacunarum si perlustraveris, nonnullas animadvertes ita inter se cohaerere, ut damnum eadem causa inlatum esse concludas: respondent XXVI PRAEFATIO enim lacunae 306, 20 — 25 lacunis 396, 48—397, 8; item lacunae 301 30 sq. lacunis 308, 8 sq.; denique glossae novem 406, 5 — 13 interprefcs mentis laborantes cum novem lemmatibus mutilis 406, 38 — 407, 3 mire conveniunt, ut nulla exsistat dubitatio, quin illae in priore, in posteriore pagina unius folii scriptae fuerint. Archetypus igit/u codex fuit papyraceus dTncGoYpctcpoc, qualis praeter codicem Pari&ix lat. 8913 (Auitus), Parisin. lat. 11641 (Augustinus), alios codex ill maximus fuit, ad quem fragmentum Coloniense (cf. pag. XLI) oli^ pertinuit. Ex eisdem lacunis 406, 5 sq. et 406, 38 sq. inter se coxn paratis simul sequitur, totidem fere glossas quot codex Harleiaix"** duabus paginis continet archetypum uno folio hoc quidem loco coxx plexum esse. Quodsi omnia folia archetypi eadem fere forma f*x« runt, lacunam quam inter glossas AXiE et Avbpaxvn (225, 7 et 8) int^ J cedere Loewius (Prodr. 216) intellexit, eo ortam esse conicias, qu.*^ binio vel duo folia duplicia (h. e. quattuor folia interiora secuii* quaternionis archetypi) infelici quodam casu in archetypo intercideri»:^* Vetustate proximus codex est Laudunensis 444, foliorum 3 membranaceorum (292 X 230 mm.), saeculo IX exeunte in Gall scriptus. Continet praeter alia multa, de quibus omnibus accunw egit Millerus (Notices et Extraits XXIX, 2 a. 1880 p. 1—230): 1) glossarium graecolatinum in fol. 5 r — 255 u sic inscriptum: cipit glosssarium grecum per ordinem alpliabeti; 2) idiomata generum in fol. 255 a — 275 u ; 3) tractatum de declinationibus in fol. 300 r — 302 u (qui tractatim- similia continet eoruni quac Petschenigius ex codice monasteri * S. Pauli Carinthiaci edidit: cf. p. XXXVII); 4) glossarium graecolatinum, quod p. 553 — 559 sqq. exhibuimu&^ in fol. 3O6 r -309 r . Fol. l u hanc habet inscriptionem saeculi X, (non XI vel XII): Istutr* lihrum dederunt Bemardus et Adelelmus Deo et S. Mariae Laudu- nensis ecclesiae: si quis abstulerit, offensionetn Dei et S. Mariae in- currat. Saeculo XVII fuit in bibliotheca Sancti Germani Parisiensis; unde factum est, ut a Du Cangio, Labbaei glossarii editore, a. 1679 adhiberetur. Quando Laudunum reportatus sit nescitur: sed ante a. 1708 hoc evenisse testatur Montefalconius, qui Palaeogr. gr. p. 247 codicem inter Laudunenses enumerat 1 ). 1) Eundem esse cum codice in catalogo Corbeiensi vetustisKimo sub no. 250 f (j!lo8Hariuni frreeum et latinum' commemorato, Leopoldi Delisle est con- iectura (Cabinet des manuscrits II p. 110): quam tamen refutavit Thompso-
- Page 1 and 2: CORPVS t GLOSSARIORVM LATINORVM A G
- Page 3 and 4: PRAEFATIO Glossarii latinograeci qu
- Page 5 and 6: (cf. 128, 48); aliquot tamen aliund
- Page 7 and 8: addidit: Anastrofi regressio, ab eo
- Page 9 and 10: Nomen pfiUosophi. dictus plato est
- Page 11 and 12: mun latinograecum eodem ordine qui
- Page 13 and 14: gl. 110, 44; gl. post 122, 28 et 29
- Page 15 and 16: P^r Leidense 764. B. 8 ex bibliothe
- Page 17 and 18: «>:;:• *r, XXII PRAEFATIO atque
- Page 19: 9 i 33; 307, 39; 309, 40; 60; 310,
- Page 23 and 24: 289 , 33; 290, 21; 294, 35; 306, 52
- Page 25 and 26: cuius rei documenta cum alia tum ha
- Page 27 and 28: 2) Ceterum paullo propius ab Harlei
- Page 29 and 30: \ov ad 405, 14 spectat. Quamquam ho
- Page 31: haec inserit: 'Reliqua exscribere p
- Page 35 and 36: videntur deperiisse. Sed ex tabulis
- Page 37 and 38: quot recte emendavit, alias corrupi
- Page 39 and 40: 1) glossae nominum non quovis loco
- Page 41 and 42: tano Chari8ii, p. 537 — 548; 6) i
- Page 43 and 44: ) post (MraXAoTpiu) circ. 8 litt. c
- Page 45 and 46: c y 37. dTrapTraT€ic c Q 38. Aber
- Page 47 and 48: dirnx^c, fy"*Up6v interpr. e | drc6
- Page 49 and 50: 23. &o- p(cai e || 24. T
- Page 51 and 52: 1. Ades e | irdpei e | 3. cuvrjTopc
- Page 53 and 54: Ador uio0€toc Ador Trpocev€TK
- Page 55 and 56: Aduersatur evavrtouTat Adultus aKua
- Page 57 and 58: Adhiberi irapaXaupaveiv [8 r ] Adhi
- Page 59 and 60: lOlKTlCU) Agricola aTPOirovoc • o
- Page 61 and 62: jiieTpov Agrarialex t^u)ptikoc vo|i
- Page 63 and 64: Aeculeum T^paviov Aeguptium qpaiov
- Page 65 and 66: Aestimatis btaTiuaTat Aestimat biaT
- Page 67 and 68: pov • CTpicpvov Aceruissima beivo
- Page 69 and 70: Aleam ludit KornZei • Kufteiei Al
in imo margine folii 143* adscripsit: Verte aliquot folia. — Alia<br />
manus saeculo IX/X flavescente atramento et ipsa quasdam glossas<br />
delevit (cf. 330, 52 — 55; 331, 3 — 6); eadem passim, maxime in fine<br />
foliorum (4 r , 7 r , 10 r , 13 r , 16 r . . .), signum crucis + posuit, atque<br />
in<br />
fine folii 90* verba hic usque scripsit. Ab hac autem diversa videtur<br />
manus saeculi fere decimi, fusco atramento usa, quae inter glossas<br />
254, 23 et 24 glossam AXIANA. Vipera et in margine folii 40 r<br />
abcdefghik adscripsit. Alia denique vel aliae manus saeculo IX, ut vide-<br />
tur, hic illic correxerunt, ut 391, 54; 404, 27—32 (cf. tabula IIj.<br />
Exemplar ex quo hic codex transcriptus est nonnullis lacunis<br />
deformatum erat: eas librarius non temere neglexit, sed accurate imi-<br />
tatus spatium litterarum deperditarum ita reliquit, ut voces, sylla-<br />
bae, litterae supplendae tantum non ubique ex amplitudine lacunae<br />
relictae effici possint. Nam in glossis 406, 38 — 407, 6 conveniens<br />
spatium relinquere fissura membranae prohibitus est. Quanta eius<br />
fuerit sollicitudo ac diligentia etiam ex eo patet, quod quibusdam<br />
locis iam coeperat reliquias verbi mutilati scribere, sed accuratius<br />
facta computatione ampliorem laeunam reliquit: itaque apex litterae in-<br />
ceptae exstat in lacuna 405, 12; 17 (cf. tabula II) et 396, 20. Neque<br />
^agis litteras mutilatas neglexit, sed reliquias servavit; nam in glossa<br />
41JI, 24 TTpovoi littera i videlicet prior apex litterae n mutilatae est;<br />
cf. 397, 1; 404, 36; 415, 45; 416, 25; 26; 417, 20; 423, 59;<br />
^88, 5. — Quibusdam in locis numerus litterarum deperditaruni<br />
P r opter condicionem scripturae accurate definiri non potest: velut 366,<br />
^4 post MeX duas fere litteras periisse admodum probabile est: po-<br />
tait tamen lacuna etiam ad interpretamentum usque pertinere, ut<br />
plures litterae deessent. Neque illud in lacunarum computatione ne-<br />
glegendum est, quod ubicumque lemma solito longius est, interpreta-<br />
naentum non a tertia, sed a quarta linea perpendiculari incipere solet;<br />
quare noli putare in gl. 405, 3 ante circnmuentio quidquam inter-<br />
eAdisae. Cf. 396, 22 e. q. s. Alia res est in gl. 404, 34 (cf. tabula II).<br />
Rarissime inter tertiam et quartam lineam interpretamenta incipiunt,<br />
ut similes dubitationes oriri possint atque p. 407, 1 et 4. Ex con-<br />
dicione autem lacunarum, inprimis eius quae a glossa 406, 38 incipit,<br />
Eduardus M. Thompson (Pal. Soc. 1885 Series II pl. 25; Classical
Change language