Plinius, naturalis historia 35,98 - Lettere e filosofia
Plinius, naturalis historia 35,98 - Lettere e filosofia
Plinius, naturalis historia 35,98 - Lettere e filosofia
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
8a) Sen. Oed. 303<br />
Opima sanctas victima ante aras stetit.<br />
8b) Sen. Ag. 585<br />
Et nivea magnas victima ante aras cadat.<br />
8c) Sen. Thy. 144-148<br />
Exceptus gladio parvulus impio<br />
dum currit patrium natus ad osculum,<br />
immatura focis victima concidit 145<br />
divisusque tua est, Tantale, dextera,<br />
mensas ut strueres hospitibus deis.<br />
III) Ad Petron. 89,54-65<br />
1) Il. 6,506-511 [= 15,263-268]<br />
“Come quando un cavallo di scuderia, nutrito alla mangiatoia, spezza i legami e scalpitando corre<br />
nella pianura, superbo, per andare a bagnarsi nelle belle acque del fiume; alta tiene la testa e sulle<br />
spalle la criniera volteggia mentre, fiero e bellissimo, le agili gambe lo portano ai luoghi noti, al<br />
pascolo delle cavalle”.<br />
2) Apoll. Rhod. 3,1259-1261<br />
“Come un cavallo guerriero, desideroso della battaglia, salta, nitrisce, percuote il terreno e solleva il<br />
collo fiero delle sue ritte orecchie, così godeva il figlio di Esone della forza delle sue braccia e<br />
spesso balzava qua e là, brandendo lo scudo di bronzo e la lancia di frassino”.<br />
3) Enn. ann. 5<strong>35</strong>-539 Skutch<br />
Et tum sicut equus qui de praesepibus fartus 5<strong>35</strong><br />
Vincla suis magnis animis abrupit et inde<br />
Fert sese campi per caerula laeta que prata,<br />
Celso pectore saepe iubam quassat simul altam,<br />
Spiritus ex anima calida spumas agit albas.<br />
4) Verg. Aen. 11,487-497<br />
iam que adeo rutilum thoraca indutus aenis<br />
horrebat squamis suras que incluserat auro,<br />
tempora nudus adhuc, lateri que accinxerat ensem<br />
fulgebat que alta decurrens aureus arce, 490<br />
exultat que animis et spe iam praecipit hostem:<br />
qualis ubi abruptis fugit praesepia vinclis<br />
tandem liber equus campo que potitus aperto<br />
aut ille in pastus armenta que tendit equarum<br />
aut adsuetus aquae perfundi flumine noto, 495<br />
emicat arrectisque fremit cervicibus alte<br />
luxurians, ludunt que iubae per colla, per armos.<br />
4a) Serv. ad Verg. Aen. 11,492<br />
492. QVALIS VBI ABRVPTIS FVGIT PRAESEPIA VINCLIS etiam haec comparatio Homeri est,<br />
verbum ad verbum translata.<br />
5) Macr. sat. 6,3,7-9<br />
Homerica descriptio est equi fugientis in haec verba:<br />
wJ" d’o{te ti" stato;" i{ppo", ajkosthvsa" ejpi; favtnh/,<br />
desmo;n ajporrhvxa" qeivh/ pedivoio kroaivnwn,<br />
eijwqw;" louvesqai eju>rrei'o" potamoi'o,<br />
10