Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. I. Budapest 1902.

appellare senem diabolum, dicendo, quia ille esset in causa,
quod etiam caeteri in suo proposito ita obfirmati essent. Senex
inquit Sacrificulo, non me dicas diabolum, peccas sic loquendo.
Ego non sum in causa ullius Mali, quilibet eorum per pietatem
suam respondet pro se. Ipsi custodes carceris visa debilitatione
senis, quae quotidie ex incommodis Carceris nascebatur, aliquando
Eum in Calidam suam Dornum introducebant. ut etiam
Germanici Milites, cum per infirmitatem suam vel ad Naturae
opus difficulter progredi posset, ipsum manibus apprehensum,
deducebant. Totam istam Captivitatem in magna patentia tolerabat;
perpetuo Psalmis Davidicis et piis precibus se ipsum
erigebat. Inter alios Psalmos frequenter canebat Psalmum 32.
Cum propter quasdam Litteras ad Ferdinandum Heusterum
Posoniensem datas, per Capitaneum ejusdem Fortalitii, jam
jam ad verbera cum aliis ducendus erat, alios ad patientiam
hortabatur his verbis. Simus patienti Animo, Deus nos modo
in istius potestatem tradidit, licet neque contra hunc, neque
contra alium quenquam, quidquam verberibus dignum designavimus
: cum solum de necessitatibus nostris, ad nostrum
benevolum expedivimus. Hac vice liberatus Una cum reliquis,
ab imminentibus verberibus. Pertaesus tantarum molestiarum,
Deum Creatorem et Redemptorem suum, subinde ardentius
orabat; quatenus cum Davide ipsum festinanter audiret, et
cum Simeone sibi dimissionem impertiret; quoad in hac bona
Causa Filii Dei subsisteret, et suarum Miseriarum etiam finem
imponeret. Quamvis ipsa senectus, continua seni venerando
aegritudo esset, nihilominus tarnen et ex Alimento consueto
sibi detracto, Viribus destituebatur, et ad maciem redigebatur :
ita ut quamvis esset corpulentus, tarnen nihil ad extremum
habebat, quam ossa et cutem, et Cutem quidem exhaustis
humoribus, instar indusii pendulam. Per totum enim tempus
Captivitatis solo pane eoque nigerrimo et aqua sustentabatur.
Ipso Januario et Februario Mensibus Anni 1675. jam ingravescebat
quotidie ex Phtisi sensibiliter consumebatur. In aegritudine
etiam ipsius adventabat supra nominatus sacrificulus ;
et contumeliis ipsum compellabat inquiens. Tu senex nondum
resipuisti. Resipisce alioquin condemnaberis. Inquit ad sacrificulum.
Jam ego per Dei gratiam dudum resipui, et in hoc
sum, ut quotidie meam resipiscentiam ad Mortem usque renovem.
Dictus Sacrificulus porrigebat etiam illi tres crucigeros; quos
sum ere recusabat; eo quod quasi cum execratione porrecti essent.
Jam jam moriturienti suadebant Concaptivi, 1
ut ipsius Nomine
1
captivi.