Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. I. Budapest 1902.

tuis sum sub domo virgae paternae Castigationis suae, caede 1
Collum et dorsum meum, ut inordinatos meos affectus in
obsequium voluntatis suae redigam. Satius est ut hic patiar
quam in futura vita. Tu nosti quid et quomodo mihi sít salutarius.
Quid enim abstergeres ab oculis nostris in Coelis, si
Lachrymae nobis non caderent in his terris. Diversae sunt
viae tuae, a viis hominum: quia tu saepius per ea operaris
salutem nostram, quae nobis contraria videntur.- Meum cor est
inquietum; sed propter ea veni in hanc horam mundani contemptus
et Anxietatis, ut tu per me glorificeris; quando ex
omnibus his a te liberatus fuero.
Aliquando prae nimio dolore Angustiatus miser, praefatus 2
veniam 3
alloquitur Reverendum Stephanum Harsányi concap-
tivum et compatrem suum. Dulcissime mihi compater, in
intolerabili, vulneris mei cruciatu, si tibi piaceret haec sententia
insedit Animo meo; Quatenus hunc Archiepiscopum
Theatinum compellaremus, quo me hinc exemptum, sub curam
suam reciperet; si quomodo adhuc pes meus per medicinám
restitui posset, pollicerer me restitutum et sanatum, vel ad
Annum servitorem vel debitorem fidelem futurum. Ad hoc
angustiati Animi Indicium dicit Reverendus Stephanus Harsányi.
Charissime compater, non te quaeso incessent tales
cogitationes, persuade tibi, quod illi non quaerunt nostrum
servitium, sed Animam Deus jam te vocat ad liberationem,
Ipse est optimus Medicus ipse tuis doloribus prope diem medebitur.
Hic nihil juvat rebus caducis adhaerere, sed aeterna
sunt suscipienda. Et oro te Charissime compater, renuncies
omnibus, quae tibi in Mundo chara sunt et fuerunt. Respondet
Sactissimus Martyr. Haec dulcissime Compater tibi ex
Angustia Animi mei signiíicavi, ne viderer etiam, si bonis et
licitis mediis fieri posset, meae Vitae conservandae defuisse,
sed rogo ut aequi bonique consulas, neque ob alium íinem,
haec a me profecta existimes. nisi quatenus ad conservandam
meam vitám, Si Deus me illa ulterius dignaretur, ex obligatione
etiam naturali obiigatus sum. Sit nomen Domini Benedictum,
certe meus animus jam non adhaeret rebus mundanis,
nec ullam meam delectationem in iis figere volo. Domesticos
meos prae multis mihi hactenus Charissimos jam pridem Deo,
assiduis meis precibus commendavi, non feci quidquam hactenus
sine vestro Consilio, neque nunc in defectu Virium
mearum facere vole. Sed fiat quicquid sanctissimo ejus nomini
visum foret, quocunque nie vocaverit — sequar: ab agnita
1
coede: — 2
praefata; — 3
venia.