Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. I. Budapest 1902.

Rhaetorum, Samedenum, ingressi ibidem curaiitur, diebus
3- 4. Junii, quinta vero et sexta Junii Samadenorum sumtu
et cura, Curiam deferuntur, septima praememorati Mensis,
ibidem curantur octo diebus. Inde vero promoti Tigurum Helvetiorum
Metropolim, hospitium fidum et Asylum tutum Christi
causa Exulum perveniunt 17. Julii: et ibi denuo ad hoc usque
tempus sub cura Doctorum constituti, nondum restituti sunt.
An usque ad sepulcrum possint haec mala relevari et depelli
Deus ipse novit. Jam num in locum putrefactarum partium
durissimum collum 1
in faucibus succrevit adeo, ut aegre possint
fari aliquid. Quantae vero gratulationes 2
et exultationes, post
horum misere afílictorum, felicissimam liberationem, nec non
post ingressum eorundem in Futelares 3
Rhaetiae et Helvetiae
Reformatae Provincias, Auspicatissimum in cordibus fidelium
natae? Fratribus Neapoli liberatis in locum conficientis et
tantum non consumentis doloris et moeroris, quem tum ex
tristissima sui ante biennium in captivitatem plusquam Scyticani
dispersione, tum vero sibi et confratribus suis incumbente
afflictione conceptum, adhuc dum inclusuin pectori gerebant,
nova et conduplicata redeunt gaudii et gratiarum actionis
argumenta. Hilari enim Vultu jam depraedicabant Magnalia
Dei, quod non solum se, sed et Confratres suos per Dei gratiam
Victores jam liberatos, jam sibi junctos viderent. Tunc
veritatem Mosaici illius: Subsistite solum et videbitis salutem
Domini, proprio experimento confirmatum contemplabantur.
Tunc resonanti voce laudis, illud ingeminabant. Benedictus
sit Jehova, quia mirificam reddidit benignitatem suam erga
nos, et tanquam in Civitate munita collocavit nos. Pene dicebamus
in festinatione nostra, excisi sumus a conspectu oculorum
tuorum. veruntamen audivisti vocem deprecationum
nostrarum, cum vociferaremur ad te, et tanquam in Tugurio
tuo nos, tempore maximae adversitatis abscondisti, abdidisti
in occulto tentorii tui, et in rupem sustulisti. Tunc quasi novo
cantico repleti grates Deo persolvebant Benedicite populi omnes
Deo nostro, quia restituit animam nostram in vitám neque
permisit dimoveri pedes nostros. Postquam probavit nos, conflavit
nos, ut conflatur argentum, induxit nos in rete ipsum
imposuit cingulam asinariam lumbis nostris, fecit, ut insideret
mortalis in caput nostrum, ingressi sumus per ignem et aquam:
tandem eduxit nos ad hanc saturitatem. Haec certe, nova
eaque jucundissima metamorphosi, laudis et gratiarum actionis
1
callum; — 2
gratulationes; — 3
Tutelares.