Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. I. Budapest 1902.

Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. I. Budapest 1902. Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. I. Budapest 1902.

medk.lutheran.hu
from medk.lutheran.hu More from this publisher
09.06.2013 Views

gentibus ne quicquam et contradicentibus impiis lictoribus, protraxit, crudelissimaeque Bestiáé Andreáé Godermanno innocuam praedam virorum pientissimorum magis mortuorum quam vivorum vixque capita attolere valentium, eripuit. Vilissimum mancipium furibundi Colonitsii Andreas Goderman, ne quidem mandato Caesareo ostenso, volebat assurgere in captivorum liberationem, nisi primo de toto hoc negotis ad Colonitsium perscriberet, Cumque multa alia obstacula et impedimenta praetexeret Goderman, Szalontai cum protestatione dicit ad illum, quod si nollet captivos dimittere ad Mandátum Caesareum, sed prius velle 1 ad Colonitsium perscribere, non quaerat alterum tabellarium, ipse enim deportaret literas Godermanni primum Viennam, demum resignaturus esset Colonitsio. Hic tarnen irrefragibüi 2 mandato Caesareo, et solerti prudentia praememorati Domini Stephani Szalontai, expugnatus impius Tyrannus consentire debet in Captivorum dimissionem. Sed ne videatur tantam Tyrannidem gratis sprevisse, non prius dimittet ex Carcere afftíctos homines, quam cum octo ducatorum Aureorum honorárium et 60 Flo: in redemptionem carce± pro cadaverosis et bestialiter excruciatis hominibus, a Stephano Szalontai accepisset. Utque bestialem suam crudelitatem Goderman, 3 praedic- tum Dominum Procuratorem celare posset; non admittit in conspectum captivorum Stephanum Szalontai, quam diu in carcere, fere ad dimidium corporis sui in omni nausea et immunditie inquinati et foedati sese volutabant: sed eos in honestius aliquod hospitium maximé clam exportatos, in manus praedicti Procuratoris tradit. Exportatio autem illa hoc ordine fűit 2. Mensis May postquam cognitum fuisset praedictum procuratorem, ad captivos liberandos appulisse Mattheus Stankio 4 circa duodecimam horam statim dicti diei ingressus carcerem mutata jam facie captivos alloquitur et inquit: Audite vos Domini, laetum nuntium vobis apporto, jam Vos Deus liberavit. Habetis ne aliqua linteamina ? Respondent Captivi, Habuimus nonnulla sed tarnen illa capitibus nostris supposita, sanguine sputo et aliis immunditis inquinata jacent Stank, velitis induere? Captivi non possumus nisi prius catenae et numellae de collo levabuntur: Levat et tollit numellas, non enim Captivi vel tantundem virium habebant, ut solutis catenis numellas de collo abjicere 1 vellet; — 2 irrefragabili; — 3 Koberman; — 4 Stanko

possent. Post sublatas numellas jubet afferri aquam, ut a sanguine et aliis inquinamentis sese abluant. Pedibus et Manibus innixi afflicti aliquantulum sese abluant. Deinde dicit Stanko, egredimini jam e carcere non enim aplius estis captivi. Miseri illi ne passum quidem facere possunt, secl a Militibus sublevati, qui inter deportandum aversa facie, nares prae intelerabili foetore obturantes, in prius illud domicilium, ubi etiam antecedenter aliquot dies humanius detenti fuerant, deportantur et lectis puris linteaminibus stratis imponuntur, et in copia post quindecim dierum inediam, edulia et potus afferuntur. Invitantur ad edendum et bibendum, sed prae exulceratis faucibus nihil alimenti assumere possunt. Si vel cochlear jusculi, vel aliquot guttae Vini faucibus ingerebantur, illud fames instar ignis adurentis vexabat, mordicabat, et acerrimum dolorem ipsis fama confectis creabat. Ac ne videamur solum nostris verbis, ita misere habitorum corruptionem describere et circumscribere, Audiamus testes omni exceptione majores, alterűm quidem eorundem liberatorem, alterum vero Medicum Fluminensem, quiconstanter de illa inaudita exulceratione et vexatione praesentium Captivorum sic scribunt. Ac primum quidem Dn. Stephanus Szalontai ad generosum Johannem Baptistám Sorerum Flumine Venetias Ao 1676 May 2. scribens sic testatur. Brevibus hisce literis generosae Vestrae Dominationi notificare volens die 2. Mensis May, et non citius, ob impedimenta itinerationis, sicut et granditudine negotii, coram fusius exponenda Buccarinum veniendo, Captivorum ibi detentorum magis mortuorum quam vivorum eliberationem ursi, licet varia non obtemperantiae signa a partibus contrariis opponebantur, divinä tarnen favente gratia, eosdem uti cadavera, qui vix elevare poterant capita, ex captivitate eduxi. Illorum autem sunt quinque, utpote Samuel Tatai, Stephanus Szent Péteri, Johannes Rimaszombathi, Stephanus Kállai, Stephanus Ladmoci. Nam reliquis decem adhuc ante Festa Paschatis aliquot Septimanis, fidem aliorum sequentibus, praescipti solum permanserunt, et ita detinebantur, ut omnes gingivae ulceratae et contagiosae factae sint. Prius Buccarimum curavi educi Excellentissimum Dnum Johannem Nonni Anconitanum Medicináé Doctorem et Franciscum Rinaldi Chirurgum, sane tam erga nos, quam patientes sinceros Dominos. Haec ex Autographo ipsarum literarum sunt transsumpta. Johannes vero Nonni Medicináé Doctor et Franciscus Rinaldi

possent. Post sublatas numellas jubet afferri aquam, ut a<br />

sanguine et aliis inquinamentis sese abluant. Pedibus et<br />

Manibus innixi afflicti aliquantulum sese abluant. Deinde dicit<br />

Stanko, egredimini jam e carcere non enim aplius estis captivi.<br />

Miseri illi ne passum quidem facere possunt, secl a Militibus<br />

sublevati, qui inter deportandum aversa facie, nares prae<br />

intelerabili foetore obturantes, in prius illud domicilium, ubi<br />

etiam antecedenter aliquot dies humanius detenti fuerant,<br />

deportantur et lectis puris linteaminibus stratis imponuntur,<br />

et in copia post quindecim dierum inediam, edulia et potus<br />

afferuntur. Invitantur ad edendum et bibendum, sed prae<br />

exulceratis faucibus nihil alimenti assumere possunt. Si vel<br />

cochlear jusculi, vel aliquot guttae Vini faucibus ingerebantur,<br />

illud fames instar ignis adurentis vexabat, mordicabat, et<br />

acerrimum dolorem ipsis fama confectis creabat.<br />

Ac ne videamur solum nostris verbis, ita misere habitorum<br />

corruptionem describere et circumscribere, Audiamus<br />

testes omni exceptione majores, alterűm quidem eorundem<br />

liberatorem, alterum vero Medicum Fluminensem, quiconstanter<br />

de illa inaudita exulceratione et vexatione praesentium<br />

Captivorum sic scribunt.<br />

Ac primum quidem Dn. Stephanus Szalontai ad generosum<br />

Johannem Baptistám Sorerum Flumine Venetias Ao 1676<br />

May 2. scribens sic testatur.<br />

Brevibus hisce literis generosae Vestrae Dominationi<br />

notificare volens die 2. Mensis May, et non citius, ob impedimenta<br />

itinerationis, sicut et granditudine negotii, coram fusius<br />

exponenda Buccarinum veniendo, Captivorum ibi detentorum<br />

magis mortuorum quam vivorum eliberationem ursi, licet varia<br />

non obtemperantiae signa a partibus contrariis opponebantur,<br />

divinä tarnen favente gratia, eosdem uti cadavera, qui vix<br />

elevare poterant capita, ex captivitate eduxi.<br />

Illorum autem sunt quinque, utpote Samuel Tatai,<br />

Stephanus Szent Péteri, Johannes Rimaszombathi, Stephanus<br />

Kállai, Stephanus Ladmoci. Nam reliquis decem adhuc ante<br />

Festa Paschatis aliquot Septimanis, fidem aliorum sequentibus,<br />

praescipti solum permanserunt, et ita detinebantur, ut omnes<br />

gingivae ulceratae et contagiosae factae sint. Prius Buccarimum<br />

curavi educi Excellentissimum Dnum Johannem Nonni Anconitanum<br />

Medicináé Doctorem et Franciscum Rinaldi Chirurgum,<br />

sane tam erga nos, quam patientes sinceros Dominos.<br />

Haec ex Autographo ipsarum literarum sunt transsumpta.<br />

Johannes vero Nonni Medicináé Doctor et Franciscus Rinaldi

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!