Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. I. Budapest 1902.

Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. I. Budapest 1902. Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. I. Budapest 1902.

medk.lutheran.hu
from medk.lutheran.hu More from this publisher
09.06.2013 Views

Exacta hora accedit et interrogat sigillatim captivos utrum vellent se ad id accomodare, ad quod hactenus multis módis coacti fuissent, nempe an vellent Románam amplecti íidem, respondent se omnino nolle id unquam acceptare et quamvis omnes unanimiter responderint negative, tarnen sigillatim eos interrogat, an omnino nollent? post triplicatam interrogationem jubet adesse statim catenas et numellas quibus astringendi erant et durissime hac vice tarnen non astringuntur, exactis in hoc miserrimo ergastulo jam 40 diebus inde scilicet a 12. febr. ad. 23. Mártii, in quibus nullám lucem viderunt, educantur 1 in densissimis tenebris jam fere excoecati et examini sistuntur coram praeposito Jesuitarum Rekersium. 2 In primo ingressu statim interrogantur quare sese parassent :! ab Ecclesia Romána ? Respondent ab Ecclesia vera et antiqua Romana nos non separavimus nosmet hodie etiam Epistolam Pauli ad Romanos scriptam tanquam Divinae Authoritatis veneramur eamque normám íidei nostrae et morum habemus. Ulterius quamvis invitos et reluctantes propter metum severioris mali occasione talium interrogationum Captis imminentem et impedentem pertrahit et de numero Sacramentorum interrogat eosdem : Respondent Captivi sibi ex institutione et praecepto Christi saltem dno hactenus commendata Baptismum nempe et S. Coenam. Jesuita: ubi ergo sunt reliqua ? Captivi, reliqua nituntur sola traditione humana, quatenus in numerum Sacramentorum sunt relata. Jesuita An non Matrimonium Sacramentum dicitur? Captivi si Matrinominum esset Sacramentum tum apud Paptistas pertineret ad omnes homines. At hoc vos non admittitis. Ecquid quaeso urget, ut sacramentum sit in novo Testamento, quod non cum novo Testamento esse coepit ? Tun Jesuita conversus ad praesentes inquit: Quid hi dicunt ? Ecce nostram Fidem, quam tot Imperatores, Reges et Principes prosequuntur, manifestae falsitatis audent arguere! Jesuita, ergo ne falsa est nostra Religio? Captivi: Nobis forsitan ita loqui non licet, sed tarnen ex ore loquentis perhibetur testinionium. Jesuita, Quare ergo non vultis nostram Religionem acceptare? Captivi, Non piacúit Deo nostro, ut illám acceptaremus, Nos si quidem per Dei gratiam habemus Religionem in qua feliciter enutriti, Baptisati, illuminati et Sanctificati sumus, ultra eam nullám volumus agnoscere, sed ut vivere in hac ita mori parati sumus. Vestrae vero Religionis amplexum nobis conscientia púra non permittit. Neque est hominis viam suam dirigere sed Dei, adeoque non possumus nos cum 1 educuntur; — 2 Kekersium; — 8 se separassent.

praejudicio Dei in alterutram partém inclinare, antequam sensiamus spiramen Spiritus Dei. Spiritus enim ubi vult spirat, Cum vero pro amplexu Fidei vestrae nullám hactenus Spiramen Spiritus perceperimus, desine quaerere, quare non amplectámur? Hic loci etiam libros quosdam ad legendum Captivis offert: quos tarnen illi accipere recusant, partim propter jam nimium debilitatos oculos, partim propter luminis defectum, sed maximé ne videantur ipsi spem aliquam de se porrigere. Hoc examine nihil lucratur Jesuita, Captivi reducuntur ad carcerem. Ut vero etiam sigillatim circa captivos aliquid tentaret, proxime sequente nocte, post examen statim dictum Reverendum Johannem Rimaszombathi separatum a reliquis in priorem locum examinis accersiri jubet, et eum multis módis hortatur, non velit se perditum iri, 1 cum reliquis contumacibus: sed sibi consulat et évadat in libertatém cum aliis: Ad hanc ejus hortationem inquit Rimaszombathi: Libertatém meam nunquam quaesiturus sum, medio isto, sed si Deo ita visum fuerit, malo extrema quaeque perpeti, in nova innocentia, quam aliquid in hoc negotio tentare. Sequenti statim die hujus examinis, secundum comminationem Carcerarii praeparatis numellis et manicis percrassam et rubigine quandam exesam Catenam illigantur adeo crudeliter, ut se ex eodem loco non movere quidem possent. Catena enim per fores carceris educitur et certis papillis defigitur ne si liberam haberent catenam ex uno loco in alium transire queant. Tam misere constrictis in collo et manibus, panis etiam hactenus Ordinarius commutatur in millium et furfuraceum : seine! in die modicum aquae et panis per angustum quoddam foramen Carceris, non jam ab ipso Carcerario sed a mulierculis et abjectae sortis hominibus injiciebatur, panemque injectum pedibus et manibus versus januam prorepentes ex stercore et aliis immunditiis debent coliigere, neque Carcerarius jam inde a 24. Mártii ad 11. Április invisit Captivos. Hic tarnen ad Mirabili Dei Providentiae est attribuendum, quod circa Reverendum Fratrem Rimaszombathi est factum, ipse enim lethali morbo detentus, conjicitur in carcerem sordiduni illum locum, et tarnen eo momento quo injectus est, levamen morbi sui sensit. Alii sani introducti in carcerem infirmari in dies magis et magis coeperunt, hic vero et vires resumit et incommoda carceris ad stuporem oinnium tolerat: Instat per miserationes divinas, apud Carcerarium, ut porrigeret 1 ire.

praejudicio Dei in alterutram partém inclinare, antequam sensiamus<br />

spiramen Spiritus Dei. Spiritus enim ubi vult spirat,<br />

Cum vero pro amplexu Fidei vestrae nullám hactenus Spiramen<br />

Spiritus perceperimus, desine quaerere, quare non amplectámur?<br />

Hic loci etiam libros quosdam ad legendum Captivis<br />

offert: quos tarnen illi accipere recusant, partim propter jam<br />

nimium debilitatos oculos, partim propter luminis defectum,<br />

sed maximé ne videantur ipsi spem aliquam de se porrigere.<br />

Hoc examine nihil lucratur Jesuita, Captivi reducuntur<br />

ad carcerem.<br />

Ut vero etiam sigillatim circa captivos aliquid tentaret,<br />

proxime sequente nocte, post examen statim dictum Reverendum<br />

Johannem Rimaszombathi separatum a reliquis in<br />

priorem locum examinis accersiri jubet, et eum multis módis<br />

hortatur, non velit se perditum iri, 1<br />

cum reliquis contumacibus:<br />

sed sibi consulat et évadat in libertatém cum aliis: Ad hanc<br />

ejus hortationem inquit Rimaszombathi: Libertatém meam<br />

nunquam quaesiturus sum, medio isto, sed si Deo ita visum<br />

fuerit, malo extrema quaeque perpeti, in nova innocentia, quam<br />

aliquid in hoc negotio tentare.<br />

Sequenti statim die hujus examinis, secundum comminationem<br />

Carcerarii praeparatis numellis et manicis percrassam<br />

et rubigine quandam exesam Catenam illigantur adeo crudeliter,<br />

ut se ex eodem loco non movere quidem possent. Catena<br />

enim per fores carceris educitur et certis papillis defigitur ne<br />

si liberam haberent catenam ex uno loco in alium transire<br />

queant. Tam misere constrictis in collo et manibus, panis<br />

etiam hactenus Ordinarius commutatur in millium et furfuraceum :<br />

seine! in die modicum aquae et panis per angustum quoddam<br />

foramen Carceris, non jam ab ipso Carcerario sed a mulierculis<br />

et abjectae sortis hominibus injiciebatur, panemque<br />

injectum pedibus et manibus versus januam prorepentes ex<br />

stercore et aliis immunditiis debent coliigere, neque Carcerarius<br />

jam inde a 24. Mártii ad 11. Április invisit Captivos.<br />

Hic tarnen ad Mirabili Dei Providentiae est attribuendum,<br />

quod circa Reverendum Fratrem Rimaszombathi est factum,<br />

ipse enim lethali morbo detentus, conjicitur in carcerem sordiduni<br />

illum locum, et tarnen eo momento quo injectus est,<br />

levamen morbi sui sensit. Alii sani introducti in carcerem<br />

infirmari in dies magis et magis coeperunt, hic vero et vires<br />

resumit et incommoda carceris ad stuporem oinnium tolerat:<br />

Instat per miserationes divinas, apud Carcerarium, ut porrigeret<br />

1<br />

ire.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!