cornelii taciti, ab excessu divi augusti libri qui supersunt, pars prior

182
CORNELn TACITI
15 guere. Maroi Ciceronis libro, quo Catonem caelo
aequavit, quid alind dictator Caesar quam rescripta
oratione, velut apud iudices, respondit?
Antonii epistulae, Bruti contiones falsa qnidem
in Augustum probra, sed multa cum aeerbitate
so habent; carmina Bibaculi et Catulli referta contumeliis
Caesarum leguntur: sed ipse diVU8
Iulius, ipse. divus Augustus et tulere ista et reliquere,
haud facile dixerim, moderatione magis
an s&pientia. namque spreta exolescunt: si irascare,
S5 adgnita videntur.'
35. '"Non attingo Graecos, quorum non modo
libertas, etiam libido impunita; aut si quis advertit,
dictis dicta ultus est. sed maxime solutum et sine
obtrectatore fuit prodere de iis, quos mors odio
5 aut gratiae exemisset. num enim armatis Cassio
et Bruto ac Philippenses campos obtinentibus belli
civilis causa populmn per contiones incendo? an
illi quidem septuagensimum ante annum perempti,
quo modo imaginibus suis noscuntur, quas ne
10 victor quidem abolevit, sic partem memoriae apud
script ores retinent? suum cuique deeus posteritas
rependit; nec deerunt, si damnatio ingruit, qui
non modo Cassii et Bruti, sed etiam mei meminerint.'
egressus dein senatu vitam abstinentia :6ni-
15 vit. libros per aediles cremandos censuere patres:
sed manserunt, occultati et editi. quo magis socordiam
eorum inridere libet, qui praesenti potentia
credunt exstingui posse etiam sequentis aevi memoriam.
nam contra punitis ingeniis gliscit aucto-
10 ritas, neque aliud externi reges aut qui eadem