volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE

419 EPI8T0LAE 193—194 420
illic, nisi habita fuisset ministerii ratio, infamia
fuissot notatus. Impinxit enim crimen alteri quod
probare non potuit. Oportebat igitur eum haberi
quem dixerat alterum esse. Scortum quod duxerat
non abhorrebat a vetere scortatore, ut saepius in
aedibus Alexandri ageret et pernoctaret, adeo ut
fratres obiecerint, lenonem ipsum esse uxoris. Sed
quid haec persequor? Quum speraret se posse in
ditione nova Bernensium, quam saepius inviserafc
nee mirum quum Gallias saepissime adierit,
relicta plebe etiam per menses aliquot, tandem
Bernae obtinuit, quam vis non consultis fratribus,
neque classe in quam missus fuit, ut Tonnoni doceret.
Verum locus erat montanus, ac hostibus
vicinus, utpote in quo captus fuit pius ille 24 ) de
quo audisti, frater. Quod quum videret alias putavit
sedes quaerendas. Quumque Neocomenses, ex quibus
assumpti erant selectissimi pro ditione Bernatium,
pauci essent, ac Glauäius 25 ) concessisset Agathopolin,
non tan tum Alexander, v«rum uxor, ne dicam
scortum, diligenter inquirunt locum pinguem et
suavem. Albinensis igitur visus est insignis. Uxor
igitur adit dominam, quae tunc paene omnia agebat
caeco marito, 26 ) dixit se nosse optimum concionatorem:
si velit literas dare perlaturam se. Scribuntur
literae, quas ubi Alexander accipit, mox
colligit vas'>, laetior quod tandem locum exoptatum
sit assequatus. De consensu fratrum Tononensium,
et multo minus Neocomensium nulla mentio. Satis
sunt unae literae. Habetur interea synodus Lausannae.
27 ) Hie queritur Christophorus, tum de
Alexandro, quod locum deseruerit ac insalutatis fratribus
abierit, turn deNeocomensibus, quod attraxerint
ad se clam nee aliquid indicarint classi: perniciosum
hoc ecclesiis, si ita alii aliis ministros seducant.
Neocomenses respondent, indigne factum ab Alexandro,
quod ipsis inconsultis locum occuparit sine
probatione, nee aliqua disciplina sese intruserit.
Respondet Commits: i8 ) ut se intrusit, sicextrudatur.
Pergunt fratres ac petunt, ut fiat sine motu. Rogatur
Alexander, ob Christum pareat. Ut videt in
synodo conclusum fuisse, Alexander modo unum
dicit modo aliud, sed nihil praestat. Tantum pergit
satis odiose in fratres, quod so velint extrudere, ut
pinguem habeant ecclesiam. Modo plebem, modo
dominum contendit trahere in suam sententiam:
plebem, si abierit, per totum triennium non habi-
24) Fortasse significat Mart. Gonin, Angronianum Valdensium
ministrum qui a. 1536 Geneva redux in itinere captus
Gratianopoli morte multatus est.
25) non Allobrox quern Simlerus hie videt, sed Cl. Clerc
pastor nuper Albinensis (S'. Aubin).
26) Claude de Neufchastel, Sgr. de Vauxmarcus, Gorgier
et Travers.
27) vide supra not. 20.
28) praeses synodi.
turam pastorem; dominum, quod nos pro arbitrio
quem vellemus designaremus, et quum se vocarit
dominus ex loco cui iam sit consultum, fiet ut qui
voluerit ipsi morem gerere sit sine ulla conditione.
Fiunt omnia communia, dissipantur quae pauperibus
erant elargienda in compotationes et munera.
Offertur domino, si velit vel CO fiorenos dare,
cessurum quod superest. Interea primum divortium
fit inmini8tro Gallo: 29 ) quaratione, omnesmirantur.
Fitque Bernae, ac pro omni ratione tantum licet
respondere, sapientes esse qui admiserint divortium.
Ridetur ministerium ob tarn impudentom nebulonem,
qui repudiatam excipit domi ac in gremio dormit, et
conquirùntur in capite pediculi ab uxore. Quo plus
suis factis infamat ministerium, eo magis suis detractionibus
proscindit fratres. Oonvenimus omnes
ac supremus magistrates. Hie actum est in Alexandrian.
Iussus est loco cedere, nobisque demandatum
ut prospiciamus de idoneo. Hie coepit multo
magis instare maledictis ac plebem in nos concitare,
ac quum metueret vim, convenit cum plebe si veniant
aliqui, currat ad campanas et pulset, si concédât
nostrum aliquis. Sic offendit plebem ut vix
sibi temperet a vi, quum nunc earn experiamur
valde benignam. Quum igitur neque magistratui
pareret, ac plebem concitaret, maleque intrasset et
semper in deterius proficeret, essetque maximo
offendiculo verbo, tum ipsum tum Glandineum tradidimus
Satanae. Riserunt uterque, sed Glandineus
tandem fratribus fuit reconciliatus. Alexander neque
veniam unquam petiit, noque reconciliari. Imo
semper egit quidquid potuit. in verbi et ministerii
detrimentum. Pluries concessit ad Bernâtes, ac
retulit literas quibus ut ad aliquod tempus haereret:
quae etsi erant magis indicantes indignum esse qui
ferretur, quam quae facerent pro ipso, tarnen non
veritus fuit minari iram vel gravissimam Bernatium
plebem admonens ne paterentur ipsum pelli. Vix
speraret aliquis in tarn indocto asino, tarn inepto
ad omnia quae sunt pietatis, tantum astus et calliditatis
in malo, ut firmarit pontificios ac interfuerit
rasi intinctionibu8, ac hospitem habuerit rasum, ac
traducens ministerium affirmant omnes ventris esse
servos, cuius gratia doceamus quae novimus falsa
esse: ut et ipse alias docuit tantum ut aleretur, etsi
sciebat se falsa loqui, non est quod referam. Zebedaeus
in classe Inverdunensi de eo est questus, sed
amici Garoli fortiter pro Alexandro steterunt, adeo
ut passi sint et agere et loqui quae volebat. Nam
boni ill! viri nos mallent omnes periisse quam vel
leviculum officium praestare. Non possumus probare
tarn multa quae perperam fiunt, quae potes ex
Zebedaeo rescire. Qui quantum fuerit laborandum,
ne nebulo qui cum Cardio venit in ministerium ad-
29) lac. Le Coq, Morgiensium ministro. •