volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE

311 EPISTOLJ
a Sodoma, neque in horas exaudires clamorem non
ferendum. Sed nunc maxime cogor, quum manus
Domini desaeviat quam maxime: tantum abest ut
conquiescat, ut multo magis intendatur. Quis non
illaorymas8et super colluvie ebriorum et perditissimorum,
dum passim magistratui obganniret contempto
verbo Domini? Sed amarior fuit magistratui
tantae iniqüitatis partus. Quid de eiectione
pastorum? Aedes pauperum cui sunt creditae, ac
per quos reguntur? Supercrat iuventutis aliqua
spes : at nunc tota periit dissipato gymnasio, ] ) pulsis
omnibus formatoribus pus, quos non tantum pelli
volebat non minus in literas affectus, quam in pietatem
Marcurtius, imo prorsus perditos confici.
Aiebat enim: suspendito, occidite nequam hos, nam
multo melipres inveniemus qui iuventutem forment.
Hactenus actum fuit in nos, ac Christi doctrinam
per nos adnunciatam, clam et tecte: nunc apertissime
damnantur omnia, ministerium nostrum funditus
evertitur, conculcatur. Confessio ac iusiurandum
super ea praestitum neque praecepto Domini
neque exemplo scripturae potest approbari. Sic
aperte Morandus: adducentibus scripturae loca non
respondit nisi e suggestu, ubi secum délibéra vit.
Tunc conviciis proscindens, Affer, inquit, ubi iuratum
sit in legem Domini interpretatam iuxta voluntatem
duorum aut trium? Iurarunt illi quidem
in legem Domini nudam. Si dixeris eos, qui docent
hoc vol illo die feriandum, et rursus qui id
genus, pseudoprophetas et proditores, ego te ac omnes
qui iurarunt proditores Dei dicam. Marcurtius
nihil facit reliqui ipsi ecclesiae, sed omnia tribuit
magistratui, ac potissimum ubi multitudine res geritur,
se nunquam minorem sequuturum numerum,
sed maiori consensurum semper; esse magistratus
pastures instituere ac destituere, et non alterius:
ad hunc unum spectare omnia, constituera, ordinäre,
hodie cessandum, eras laborandum, adeo ut
nihil liceat agere nisi per magistratum id concedatur:
etsi uxor ac liberi domi sint, mihi non licet
quacunque ratione ipsos adire nisi per magistratum,
cuius est admonere, corrigere, ac omnia tandem
peragere: sicque velle omnia dicebat magistratui
permittere, ut si triginta hie essent scortatores, nollet
vel unum admonere ut vitain immutet, verum id
tantum indicaret magistratui, cui omnia quae volumus
emendata sunt indicanda. Alii rursus, puto
Bernardum esse, qui aperte detonat in omnes exteros,
quos nequam asserit relegatos in exsilium,
non ut dicunt, ob verbum Domini, sed propter scelera
sua, quiaudent filios urbiset concionatores arguere.
Ego, inquit, hoc dico: si me rogos non tibi
responsum dabo, sed ad magistratum mittam. Henrichus
alia etiam via agit ne arguatur: indignum
157. 1) N. 142 et 154.
3 157—158 312
affirmant ac non ferendum, biblia ab aliis legi quam
a peritis, esseque gallica prohibenda, quandoquidem
et ipsae mulieres audent ipsa tractare ac concionatores
arguere, pro soliditate biblica. Planctum et
apparatum ilium mortuorum in funere iam restituit
in parte, acurget, forte sperans pro more emuncturum
se pecunias mortuorum nomine a mulierculis.
Dici non potest quo furore agantur, ut narrant non
vani fratres, quorum pars, inter quos Zebedaeus,
dum rogantur a nonnullis, deprecantur: ad id adigit
quod expedire non possit, nee recitari sine gravi
dolore. Morandus pro liber täte capillorum 2 ) velut
pro summa fidei contendit : iniquissime, perditissime,
et quid non, ait introductum ut velentur, in eversionem
libertatis. Interea ubi scelera regnant omnia,
dum posceret pius ut sceleris quondam admoneret,
respondit: admone tu si velis, ego textum
meum persequar. Imo et Marcurtius cum eo, dum
admoneretur super iniquitate, respondit monenti:
crepabis, tui quoque tecum, nee aliud fiet. Sancta
iam dicitur esse missa, sanctissimus et Gregorius,
qui tarn sancte et recte super sacramento altaris
scripsit, essetque congruum altare erigi in quo
vera cantaretur missa. Sane in hoc sunt omnes ut
odio nostri quidquid per nos Dominus egit evertere
contondant et omnia dissipare: nihil curant, corruant
omnia, offendantur omnes, modo suis indulgeant
affectibus. Sonerius in hoc erat ut omnes
coenam Domini accédèrent, quod quum facturos se
negarent pii, quod nihil commune *habere vellent
cum iis qui apertissime evangelium subsannant ac
verbum Andreae 3 ) vocant verbum Domini, stercus
caprinum Dei sermonem, a quibus vita et fide seiuncti
prorsus esse volunt, ut alia taceam non levia
quae merito conscientiam movere debent, nimirum
ad postulationem ecolesiarum nolle vel pastores,
quos ecclesia approbat, audire, tarnen fratribus insolentia
perseverantibus decreverat ipse vel solus ad
mensam ipsorum accedere coenamque cum illis celebrare,
tanta intempérie dominico ante diem nativitatis
omnes egerunt ac tam inique, ne dicam impie,
adeo ut sanguinarios diceres, ac sanguinis sitientissimos,
ut coactus fuerit sententiam mutare,
testatusque fuerit potius mortem se obiturum quam
participare cum eiusmodi, qui post coenam peractam
ubi damnassent omnes ut scelestissimos qui cum
tali coetu non fregerant panem, invitatis omnibus
ac subsannatis qui dicerent se non esse paratos ad
coenam, a qua vel in ipsa exhortatione neminem
2) ex ctdvmiana disciplina certis regulis adstrictorum.
(Il est deffendu aux femmes et filles toute frisure relèvement
et entortillement de cheveux) V. Gaberel hist, de l'Eglise de
G. I. 339. Buchat, V. 58. Kirchhofer, Farell. 238. Grenus,
fragments biographiques p. 4.
3) num. Zébedaei ad concordiam hortantis?