volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE
volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE
volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
273 1538 OCTOB. 274<br />
148.<br />
OALVINUS FARELLO.<br />
Coraldi mortem deflet, iuvenem quendam qui nuper<br />
Argentoratum se contuîit laudat, quid cum Sonerio<br />
egerit, cum magistrate et ministris certante, de<br />
schismate vitando quoad per conscientiam licuerit, fusius<br />
enarrat; amico prudentiam commendat in tractandis<br />
rébus et hominibus.<br />
(Autographutn exstat in Bibl. Genev. Cod. 106, fol. 21 quod<br />
Beza hino inde decurtatum iuseruit Epistolis Geney. p. 10,<br />
Laus. p. 21, Hanov. p. 22, Ohouet p. 9, Anist. p. 4. Veraio<br />
anglica T. I. p. 75 textum irapressum sequitur archetypo non<br />
inspecto.)<br />
Gratia tibi et pax a Domino.<br />
Coraldi morte 1 ) ita sum consternates, ut nullum<br />
ponere modum nioerori possim. Nullae diurnae<br />
occupationes animum meum sic retinere queunt, ut<br />
non in earn semper cogitationem revolvatur. Miserrima<br />
diei tormenta excipiunt acerbiores cruciatus<br />
noctis. Non enim insomniis modo, quibus ex consuetudine<br />
obdurui, divexor, sed enecor etiam pervigiliis,<br />
quibus nihil valetudini meae magis adversum<br />
habeo. Praecipue vero animum meum configit<br />
ilia indignitas, siquidem vera est suspicio, cui velim<br />
nolim cogor locum aliquem dare. Quo tandem recident<br />
posteri nostri, quum iu ipsis exordiis talia<br />
portenta iam emergant? Quantum vereor ne scelus<br />
hoc magna aliqua ecclesiae clade brevi luatur.<br />
Ad haec non minimum est irao Dei indicium, in<br />
tanta bonorum paucitate, eo qui inter bonos postremus<br />
non erat ecclesiam orbari. Quid ergo aliud,<br />
mi frater, quam nostram calamitatem lugeamus?<br />
Quanquam neque validis solatiis deficimur. Magnum<br />
hoc est quod suo dolore et desiderio testantur omnes,<br />
quid de eius virtute ac integritate senserint.<br />
Sic enim ne in terris quidem latere patitur Dominus<br />
hostium nostrorum iniquitatem. Nee pilum eo<br />
exstincto lucri fecerunt: stat enim coram Domini<br />
tribunali testis et accusator eorum uequitiae, cuius<br />
vox clarius sonabit in eorum perniciem, quam si<br />
terram concuteret. Nos vero, quos ad tempus superstites<br />
reliquit Dominus, secure pergamus ea quam<br />
sequutus est via, donee cursum nostrum peregerimus.<br />
Quantaelibet obiiciantur difficultates, nos tarnen<br />
non impedient, quominus perveniamus ad earn<br />
quietem in quam ille iam receptus est. Nisi haec<br />
spes nos retineret, quanta nos undique obsidet desperationis<br />
materia? sed quoniam manet Veritas Domini<br />
firma et inconcussa, in specula nostra ad finem<br />
148. 1) obiit 4. Oct. 1538 Orbae.<br />
Calvini opera. Vol. X. P. II.<br />
usque perstemus, donee appareat quod nunc absconditum<br />
est Domini regnum.<br />
Miror 2 ) bonum virum nullam sub extremum<br />
vitae edidisse lucem quae ad nos pertineret. De<br />
successore cogitate ipsi. Neminem enim hie habemus<br />
satis comparatum. Michael 3 ) iam nobiscum<br />
est, de cuius probitate nihil non mihi spondere audeo.<br />
Oonatus sum illi dissuadere modis omnibus,<br />
ne istam sibi vacationem sumeret in tanta laboi-andi<br />
necessitate. Sed ubi vidi ilium manere in sententia<br />
obstinatum, nee defici rationibus, non potui ad extremum<br />
refragari. Mihi omnino vir bonus habetur.<br />
Et ea est sinceritate, ut mihi a fuco non timeam.<br />
Non adeo iudicii acumine pollet. Sed vitium hoc ex<br />
nimia benignitatc pro venire observo. Sic propensus<br />
est ad omnes amplexandos, ut plus multo interdum<br />
tribuat indignis quam par sit. Sic tarnen rursus a<br />
vitiis abhorret, ut quos novit improbos nequaquam<br />
foveat. In timiditate etiam nonnihil peccat. Adeo<br />
enim vel minimas offensiunculas formidat, ut saepe<br />
de nihilo conturbetur. At peccatum hoc, ut magnae<br />
virtuti proximum est, veniam facilem meretur.<br />
Levitatis non est mihi suspectus. Nam si quid<br />
animo aut consilio vacillât, piorum sententiae mox<br />
acquiescit. Totus enim ab iis pendet quorum pietatem<br />
reveretur ac doctrinaux Et diligentius, quantisper<br />
hie erit, explorabo. Ipse cum Gaspare, Henrico<br />
ct Humberto habitat. Habitationis sumptum<br />
ecclesiola nostra ex collationibus sustinebit, qui futurus<br />
est in singulas hebdomadas quinque batzorum.<br />
Humberto praeterea conflabimus aliquid unde vivat<br />
Ex publico nihil dum erogatur alienigenis scholastici8.<br />
Nee in tanto rerum tumultn constitui posse<br />
ulla spes est.<br />
Classicum enim iam cecinerunt adversarii clarigatione<br />
inMindam pronunciata. *) Quoniam causa<br />
est religionis, omnes nostri necessario implicantur.<br />
Firmissimum et invictum nobis praesidium erit, si<br />
Dominus exercituum sua nos virtute tuebitur. Alioqui<br />
vix tantum est nostris roboris, quod ad propulsandos<br />
hostium impetus valeat. Ad unicum ergo<br />
illud asylum confugiamus, quod nunquam commovebitur,<br />
etiamsi uni versa concutiatur terra. Conventual<br />
non desmemus flagitare, donee fuerit impetratus.<br />
Morandus 5 ) etMarcurtius conieeturam meam<br />
fofellerunt. Astutiora captantur a talibus architectis<br />
consilia, quam quae intelligere extemplo liceat.<br />
Sonerius alteram a nobis quaestionem discuti voluit,<br />
an liceat sibi ac similibus coenam Domini quum ex<br />
2) Miror . . . ulla epes est. Haec omnia àbswxt ab editis.<br />
3) Hic et très alii infra nominati videntur Galli iwoe~<br />
rues fuisse Argentorati studiis inaimbentes.<br />
4) Sleidan II. 134 ed. Am Ende. Hortleder I. 1289<br />
coU. 1258. Salig Conçu, trid. I. 153. 158.<br />
5) Morandus liceiit. Etiam haec a Beza suppressa.<br />
18
Change language