volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE
volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE
volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
237 1538 AUGUST. 238<br />
curata sunt. Accersita est ad eius custodiam foemina<br />
quae et utramque calleret linguam et aiiquando<br />
tali morbo laborantes custodierat. lila quoque sibi<br />
generum adiunxit, quia non sufficiebat labori sola.<br />
Grynaeus eum saepius adiit. Ego etiam, quum primum<br />
per valetudinem licuit. Quum Talearis ' ')<br />
noster videret, me periculum non formidare, mecum<br />
illud participare voluit. Heri diu fuimus apud eum.<br />
Et quum iam exstarent certa mortis indicia, solatia<br />
adhibui animae magis quam carni apposita. Aliquantulum<br />
iam delirabat, neque tarnen ita quin me<br />
revocarit in cubiculum, quo me ad preces pro se<br />
fundendas hortaretur. Audierat enim de orationis<br />
fructu disserentem. Hodie circiter horam quartam<br />
matutinam migravit ad Dominum. De socio eius<br />
qui eodem morbo afflictatur nondum possumus constituere.<br />
Visus est heri mihi indicia melioris spei<br />
prae se ferre. Vereor tarnen ne haec nox Uli obfuerit.<br />
Nam etsi cubiculo divisus erat, et suam<br />
ipse quoque custodem habebat, exaudivit tarnen quid<br />
accidisset socio. Ego, ut spero, hodie revisam. Optimus<br />
ille faber, quoniam so permiscuerat, dimissus<br />
fuit a magistro. Ego cum mea commendatione dimisi<br />
Argentoratum, ut ei conditio illic reperiatur.<br />
De supellectile nepotis sie habe. Gener vetulae<br />
vestes omnes quae tarnen paueulae sunt legatas sibi<br />
affirmât, sed nulla veri specie, quoniam non potuit<br />
nisi inter deliria quibus tota nocte laboravit. Ensem<br />
et indusium unum habet apud Lupum. Assem<br />
unum, quum in morbum ineidit, non habuisse certo<br />
scio. Itaque impendi ia ) quidquid in viventis usum<br />
et mortui sepulturam necessarium fuit. Tantum<br />
vereor ne aliquid pecuniolae, quod superesse coniicto<br />
intereeptum sit. Haec tibi curiose scribo quia<br />
referre dueo ne quid ignores. Lupus eius hospes,<br />
qui mihi hoc mane ista renunciavit, de yestibus legatis<br />
fueum esse suspicatur. Est homo probus et<br />
qui sincere se gerit. Yale optime et integerrime<br />
frater. Basil. 20. Augusti festinanter.<br />
Oalvinus tuus.<br />
Nostri te salutant, ac Michael Mullotius qui triduum<br />
hoc suffuratus est inter ferias suae scholae<br />
ad capiendum nobiscum consilium. Simul atque<br />
redierit denunciabit non ultra promissum spatium<br />
illic futurum. Tametsi post auditas postremas tuas<br />
literas Grynaeus se admoneri iusserat ubi primum<br />
nuncium essem nactus, nolui tarnen eum interpellare<br />
hac parte diei.<br />
11) supra N. 132 not. 16.<br />
12) It was required to expend somewhat etc. (B. C.)<br />
137.<br />
liYCOSTHENES FARELLO.<br />
Literae commendatitiae. Statum ecclesiae Augusianae<br />
ezponit et vicissim de Farèlli et Calvini rebus<br />
certiorem se reddi cupit.<br />
(Ex autographo bibl. pastorum Neocomensiam. Epp. divers.<br />
fascic. 6. Magna <strong>pars</strong> chartae abscissa. Àpographa turicensia<br />
duo in Bibl. civic. B. 217, p. 84 et Simleri vol. 45 ex eodem<br />
exemplari mntilo descripta sunt.)<br />
Eximia eruditione ac pietate ornato Guilielmo<br />
Farello Genevae ') primario ecclesiastae suo in Domino<br />
observando fratri.<br />
S. P. Si amicitiam meam ex literarum officio<br />
metiaris, Farelle pientissime, pridem eius nuncium<br />
iure optimo mihi remittere potuisses. Atqui firmius<br />
illam inter nos coaluisse, atque in Christo arctius<br />
confirmatam spero, quam ut silentio quantumvis diuturno<br />
dissiliat. Neque opus esse puto taciturnitatem<br />
meam curiosius apud te excusare, quamvis vere possem,<br />
partim quod diu ubinam gentium egeris ignoravi,<br />
partim quod tot se in dies agglomérant negotia,<br />
ut quodnam primum in manus surnam subinde<br />
ambigam. Verum, si ita voles, culpam non in occupationes<br />
sed potius in meam reiicias ignaviam.<br />
Tu ergo scriptis tuis veternum excutias, ac amici<br />
vitia noveris, non oderis. Excitarunt nunc ad scribendum<br />
fratres qui [ad vos transibant], homines<br />
vere pii et vel hoc ipso digni qui ab optimis quibusque<br />
[aestimentur] et foveantur, ut nihil opus habeant<br />
prolixa commendatione [Eos igitur] commendatos<br />
habeas vel pietatis ergo. Concordia ilia ipso<br />
etiam is passim obtinet, quam et ipse<br />
probarim, praesertim si ex animorum [u]t<br />
e perenni fonte manarit. Orandus itaque Christus<br />
ut vere [in ips'jo uniamur, sine quo summe discordes<br />
sumus in ipsa etiam Huiusmodi autem<br />
dissidia Dominus aiiquando immittit, ut per ea<br />
ad . m provehat. De profectu ecclesiae<br />
vestrae vehementer gaudeo .... [Nostra] adhuc in<br />
herba est, ne quidquam eximium praedicare de ea<br />
[videar] . . vulgaria ilia quae cum multis aliis habet<br />
communia quod videlicet [multi] tepidi, multi hypocritae,<br />
alii pietatem susque deque faciunt<br />
[awrôïjtores tàntum et non factores verbi, de quibus<br />
illud apostoli [valef]: semper discentes et nunquam<br />
ad veritatis cognitionem pervenientes neque<br />
me ipsum qiiidem exemerim, nedum alios svmmystas.<br />
Invenias .... [manu] aratro evangelico ad-<br />
137. V JW* S * *»* subscriptions annum 1538 mdieans ipse (tutor<br />
erra/oerit, se mire ignarum ostendit rerum in Helvetia eo<br />
anno gestarum.
Change language