volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE

191 EPISTOLAE 111—113 18$
ne po8thac de hao quoque differentia nova quaestio
nascatur.
m.
In feriis plurima laboramus perplexitate, quemadmodum
semper sumus professi, neque aliaiconditione
concedere possumus istas quatuor institui, nisi
ut tollatur nimium imperiosa earum indictio, ac liberum
sit iis qui volent post concionem ad opus
se conferre. Non tarnen fenestram audemus aperire
tot turbis, quas emersuras iam prospicimus si
aliter fiat.
IV.
Haee autem nobis optima et oonvenientissima
censetur ratio reoipiendae conformitatis, si legati
Bernatium palam testentur, caeremonias hactenus
apud nos observatas sibi minime improbari, neque
se quidpiam in illis novatum ideo cupere, quod
scripturae puritate. alienum iudicent : sed unam se
conoordiam et unitatem spectare, quae rituum similitudine
melius coalescere solet. Ooncio étiam a
nobis habeatur de caeremoniarum libertate, deinde
ad conformitatem populum adhortemur, propositis
eius rationibus. Demum liberum ecclesiae iucucium
permittatur. Sic enim occurretur offendiculis, bonorum
animi praeparabuntur, qui nunc aliquantum
sunt aversi, et res quo decet ordine geretur,
V.
Si de nobis restituendis agitur, istud inprimis
cupimus curatum, ut ad diluendas calumnias, quibus
oppressi sumus, admittamur. Barbaries enim
et inhumanitas fuit non ferenda quod indefensos
damnarunt, quum nos ad causam dicendam pro curiae
foribu8 praesto essemus. Obnoxium siquidem
futurum est nostrum ministerium impiorum maledioentiae,
quamdiu iactare poterunt, per culpae deprecationem
fuisse restitutos. Iactabunt autem baud
dubie, nisi datus fuerit purgationi locus.
VI.
Erit deinde Studium adhibendum disciplinae
stabiliendae. Alioqui mox collabetur quidquid in
praesens instauratum fuerit. Etsi autem plura optemus,
quia tarnen hoc tempore obtineri posse nulla
apes est, quae inprimis necessaria sunt oonstitui cupimus.
vn.
Primum est ut urbs in certas parochias distribuatur.
Quum enim, praeterquam quod populosa
est, collecta est ex varia diversarum gentium multitudine,
valde confusa semper erit eius administratio,
nisi propius pastorem suum plebs respioiat, et pastor
vicissim plebem. Quod net institut» ista dis-,
tinctione.
vni.
Deinde ut eo numéro ministri assumantur qui
tantae provinciae sufncere queant.
IX.
Ut germanus 8 ) excommunicationis usus restituatur
eo quern praesoripsimus modo. Nempe ut a
senatu eligantur ex singulis urbis regionibus probi
et cordati viri quibus in commune nobiscum ea
cura incumbat.
X.
Ut in ministrorum vocatione legitimus ordo
servetur: ne manuum impositio, quae penes ministros
esse debet, magistrates potentia tollatur e medio.
Quod non semel nostri conati sunt.
XI.
Quum autem duo restant caeremoniarum capita,
in quorum altero iam discrimen est, in altero
futurum exspectamus, rogandi sunt nobis et obtestandi
Bernâtes ut in iis sese nobis accommodent.
xn.
Prius est ut frequentior coenae usus instituatur,
*) si non secundum veteris ecclesiae consuetu»
dinem, at saltern singulis quibusque mensibus semel.
XIK.
Alteram ut ad publicas orationes psalmorum
cantio adhibeatur.
XIV.
Postremo quum in lascivis et obscoenis cantilenis
ac choraeis, quae ad illarum numéros semper
sunt compositae, nostri Bernatium exemplum praetexant,
oratos volumus, ut e. sua quoque ditione tales
spurcitias éliminent, ne suo exemplo dent nostris
occasionem rursus eas expetendi.
112.
EIDGENOSSEN AN GENF.
Auszug aus den Protocöllen des Züricher Convents
vom 28. April 1538, soweit die gefassten Beschlüsse
die Genfer Angelegenheit betreffen..
(Zürcher Archiv, Gestell VI. vol. 105, ehemals B. I. fol. 288 £
Anthent. Absohrift.)
3) Germanns H. Germania S. (!)
4) restitnatur H.