volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE

97 1537 MAI. 98
sunt occasione contendunt Sanctis piorum conatibus
59.
obsistere. Plebs haec post bellum, imo a tempore
FARELLÜS OAPITONI.
quo gravius coopérât per hostes .urgeri, non viderat
nee audierat Viretum, nisi per aliquot dies post dis-
JEpistolam Capitonis tardius accepit, singularem putationem visum fuit ut hue concederet: nam
ob causam, de qua conqueritur. Vireti laudes, qui et nemo huic urbi est gratior. Venit et multo cum
ölim multa passus ex invidia et negligentia hominum, fruetu doeuit.
nunc a cöllega Cardio, novum dogma spargente, titil- Interea suus collega, theologus sed Parieinus,')
latur. Quid hue usque de hac turba componenda fac­ utinam non mataeologus, noya ineipit proponere
tum sit. Arianismi crimen in Genevenses ministros dogmata, ac aperte taxare quotquot vicatim docent
temere delatum, dum rêvera ipsi Genevae contra Clauet
enarrant precationem dominicain, quod non dodii
errores circa eundem articulum contendunt. Ibicent orandum pro vita hac funetis, quod facere dedem
Anabaptistae extranei novas res moliuntur, et pii bemus et remur ac cum Christo una precari. Ad-
undique hostili civium animo pressi vix libère munere monebatur ut cum piis conferret, sed gloriae avi-
suo fungi nedum bonam morum diseiplinam instituere dum animal, minis additis histrionice et tragice,
possunt. Etiam in GaUia varia rerum facies. Syn- dogma produxit in medium. Vocabatur cum Vireto
odus Lausannae proxime habebitur.
Bernam, ut facti rationem redderet. Viretus me
Tocat ut ecclesiae' consulam ita ruinam minanti:
(Ex antographo Archiv. Thoman. Ârgentorati. In tergo manu aecurro ocyus, tantum unum propono Christum,
Capitonis scriptum legitur: Redditae sunt 30. Maii an. 1537.) ne verbum quidem faciens contentionis, sed ad
Christum invito omnes. Assertor dogmatis interea
nititur sua firmare. Viretus improbat, cui Calvinus
adfuit. Assertor satisfacere non potest, ideo iubetur
tacere, ac ubi occasio fuerit recantare, sed quasi intellectus
non fuerit: verum per lacrymas et gemitus
rigor remissus fuit: tantum non fieret verbum aliquod,
neuter victoriam iaetaret. Datae dextrae:
novit Christus quam dispari animo. Interea per
cavillos dialecticos Carolus transfert erratum verum
in calumniam manifestissimam, Arianos nos audet
facere, qui tanti feeimus Christi divinitatem, ut saepius
morti nos exposuerimus pro ipsius gloria, ubi
pastor ille suo timens ventri, ob idola quaedam suspensa
trueidari curavit oves Christi quarum curam
gerere dicebat. Praeterea, quantum intelleximus,
referebat nos Lausannam venisse ut omnia turbaremus
et sibi negotium exhiberemus. Accipio literas
de quibus nihil dico: ox responsione possunt
intelligere, an sie eram conveniendus. Arianismi
nulla fiebat mentio, s.ed metus quem putabant excitandum,
quum nihil esset falsius.
V. F. Capitoni Christi servo ecolesiastae Argentinensi
• Argentinae.
S. gratiam et pacem a Deo. Nuper reddebantur
tuae literae 6. Ianuarii scriptae. Tandem olfeci
causam quare tardius ad nos pervenerint: et
quod hostes senserim atrociores quam unquam, nimis
me gravas titulis et plus satis invidiosum reddis.
Utinam ita tibi temperares quam ego refugio.
Re praestare sine nomine in votis esset: nomen
aliis facile cederem, tantum currentes non impedirent.
Quam putas hostes infensissimos evangelii
fuisse motos, dum in tuis Uteris vident me apostolum
Allobrogum dici? En papam, en apostolum,
en alteram pontificem; solus hio censetur omnia
peregisse, alii nulli sunt. Nosti hoc genus homines,
gloriae amans, quam moveatur dum non ad
sidera tollitur, aliis contemptis: quod apud Yiretum
non fuit dissimulatum, ubi Viretus, dum regnarent
pontificii, in maximum discrimen se coniecerit a nemine
Tocatus, sed praeter spem, tum suam, tum
aliorum, verbum ineipit adnunciare in summa egestate.
Nam qui eibum praebere debebat, saepius domum
deserebat, et post labores Viretus eibum sumpturus
neminem offendebat, et nisi Dominus excitasset
aliquem bonum virum Christi amantem, quoties
feriandum fuisset ventri, ut taceam oportuisse
capitium vendere prae egestate. Hie alii dieunt se
non venisse nisi vocatos et rogatos conditione honesta,
domo etiam insigni proposita, quae faciunt ut
ministerium non vilescat, ut nonnulli quos iam
fastidit orbis et eorum conoiones. Sic labores pii
fratris vere apostolici ab apostatis ridentur, et si
quid probetur per bonos viros insaniunt, et qua pos-
Cdlvini opera. Vol. X. P. IL
Interea Genevam repoto, ubi Claudius, 2 ) erat
missus a fratribus ut nobiscum conferret, per quem
suspicio etiam pus generabatur, quod non recte de
Christo sentiremus. Paucis contulimus, tarn aperte
indicantes quam erraret, ut quid responderet prorsu8
non haberet. Tantum afferebat loca de humanitate.
Non poterat assequi Deum in carne manifesta
tum, verbum oarnem factum, sed putabat ita
carnem factum ut verbum non amplius esset. Diximus
nos non posse eum fratrem habere, sed prorsus
alienum a nobis ducere, quamdiu in ea esset
59. 1) Petrus Carolus.
2) De Claudii Sàbaudi antitrinitaria docendi formula
cf. Trechaél. I. p. 56 et infra Megandri ep. N. 61.
7