volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE

X EPISTOLAE.
Tilud insuper addimus, quod quum plerasqne amicorum Calvini ad ipsum eruditas literas, ac non
joerinde Calvini ipsius d/xeißatog nancisceremur, non ante edendas a nobis illas iudicasse, quam aliunde istas
Calvini quae desideranlur {quod ab ipsis lectoribus benigne postulamus, si quas nobis conferre poterunt, uti
nos hoc a multis quod sine ipsorum incommodo ac dispendio fiat, lubenter exspectabimus) adiungere ae reponere
possemus. Atque huius rei argumento hic agnoscimus, ne dimidiam quidem partem istorum quae nunc
exeunt Calvini scriptorum salvam futuram penes nos fuisse, nisi vel aliunde remissa vel ex ipsis avroyçâpotç
descripta quam plurima habuissemus: uti ad earn rem unius praecipue Caroli Ionvilaei studiosissimi istarum
rerum custodis fidem, diligentiam, operam denique et operosam et sumptuosam nobis appositissimam fuisse
profitemur. Et tarnen quum ita se res habuerit, inde ex parte factum admonemus, ut non pauca errata
inter excudendum ac dispungendum oculos et mentem effugerint, quae saltern ad calcem libri tanto exactius
connotanda studuimus.
Alterum etiam adiiciendum putavimus, venisse nobis in mentem nempe, fieri posse ut quaedam ex
ittis quae hie reperiuntur, apud nonnullos fortasse manu scripta non perinde exstent, sive apices singuli, sive
dictiones, ac fortassis etiam sententiae aliquae conferantur, turn quod bonam hic fidem et certam diligentiam
praestari a nobis satis esse duxerimus, turn etiam quod nonnulla subinde itcosxaiqa, aut mere famüiaria, ant
denique minus ad rem ipsam pertinentia quum occurrerent, expungenda sine ulla fraude iudicarèmus, ne quid
videlicet a vere seriis lectorem intentum revocaret.
Postremo quum non pauca ex gallicis istius argumenti et exempli scriptis occurrerent nobis, quae
cum nonnuUo ledorum usa adiungi latinis natis, si et ipsa latina facta essent, videremus (dum et ipsorum
gdllicorum et gallicae latinorum translationis edendae occasio sese deinceps offerret), ad certum usque numerum
nunc quidem gallica latine exprimenda curavimus: in quibus bonam etiam fidem praestitam testamur, reliqua
autem quae in translationis exaction opera desiderarentur, benigne condonari postulamus. Translationes ipsas
porro hac ad marginem nota: Ex gallico, designari voluimus. -'i
Ad haec nonnulla liceat annotare. Et quidem, quantum ad seriem epistolarum constituendam,
se annorum rationcm, bona saltern ex parte, observasse affirmât, attamen oxacte id praestare non potuisse
fatetur propter magnani schedarum congeriem et difficultates e re ipsa nascentes. Quae quid sibi
velint ex accuratiore oporis recensione a nobis instituta paucis edoceri te patiaris. Librum attentius
pertractanti mox constabit, in trcs partes eum dispesci posse, quibus distinctis, quo modo editor suscepto
munere defunctus sit, facile cuique patcbit. Ac primum quidem ex copiis suis eas selegit epistolas, quae
ip3i omnino eius momenti esse videbantur ut oblivioni ereptae virorum doctorüm amicorumque usui
inservirent. Has quasi primitias sedulo ad annorum, non vero ad mensium, ordinem disposuit, ita ut
rarissime hune interturbatum deprehenderis, et nusquam graviter. Ad quam primam seriem pertinent
ducentae nonaginta et quatuor, nullis tarnen numeris adscriptis insignitae, quarum prima ad annum
1533 pertinet, ultima ad Farellum valedictoria ipso autoris mense emortuali scripta fuit. Oui primae
seriei pag. 276 seqq. ed. 1575 subiunetae sunt appendicis loco paucissima alia non unius generis documenta,
praemisso titulo: Sex epistölae quae sequuntur suo loco inter excudendum non oecurrerunt. Verum
praeter sex istas epistolas adsunt etiam quatuor scripta publica prineipum Germanorum ad regem Galliae
(1541) et ad legates pontificios (1561) data, et legatorum ad eosdem principes orationes. Novum
titulum prae se fert pagina 286 : Quae deinceps sequuntur theologica fere sunt et ad responsa magis pertinent.
De his vide quae supra monuimus in Prolegomenis ad partem primam huius voluminis pag. xi. Memineris,
inter nonaginta quinque chartas hac sub rubrica comprehensas, non nisi quadraginta et quod excurrit
reperiri, quas aliqua specie consilia potius aut tractatiunculas dicere possis quam meras epistolas
familiäres:. ita ut haeo ultima libri sectio maiore ex parte supplementum sive auctarium primae sistat,