07.06.2013 Views

volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE

volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE

volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

235 CONSILIA. 236<br />

avancé de noz fantasies ni opinions, mais avons<br />

tasché de nous conformer à la pure parolle de Dieu,<br />

comme nous espérons bien que toutes gons d'esprit<br />

modéré le cognoistront<br />

AN LICEAT FRATRIS MORTUI VIDUAM DUCERE IN<br />

UXOREM. »)<br />

Quid hao de re pronunoiaverit Dens in lege<br />

sua obscurum non est. Mali enim sunt interprètes<br />

qui exponunt non esse rapiendam e thoro <strong>prior</strong>is<br />

mariti, vel si repudiata fuerit illicitum esse illius<br />

eoniugium vivento adhuo marito. Neque enim convenit<br />

torquere in diversos sensus, quae uno in loco<br />

iisdem verbis pronunciantur. Yetat Deus retcgero<br />

turpitudinem uxoris patris et patruî, et filii, et nepotis<br />

(Lev. 18, 16). Quum de fratris uxore eandein<br />

sententiam totidem verbis profert, absurdum est di-'<br />

versos sensus fingere. Itaque si fas non est patris,<br />

vel filii,- patrui vel nepotis uxorem habere in matrimonio,<br />

unum et idem de fratris uxore sentira<br />

convenu: de.qua similis prorsus lex uno contextu<br />

et tenore perlata est. Nec ignoro unde errandi occasionem<br />

sumpserint, qui ita sentiunt. Nam quia<br />

alio loco (Deut. 25, 5) iubot Dèus: Si quis absque<br />

liberis decesserit, fratrem qui superstes erit, viduam<br />

accipere, ut ex ea semen mortuo suscitet, hoc perperam<br />

et inscite restrinxerunt ad germanos fratres:<br />

quum Deus alios cognationis gradus potius designet.<br />

Nota est phrasis linguae hebraicae, quae in<br />

génère consanguineos omnes fratrum nomine complectitur.<br />

Quin etiam Latini olim sic vocarunt<br />

patrueles- et amitinos. Lex ergo, cuius nunc<br />

fit mentio, de uxore fratris mortui ducenda ad eos<br />

tantum cognates diçigitur, qui alioqui non impe^<br />

diuntur a tali coniugio: quia Deo propositum non<br />

fuit, ne intercidat nomen mortui, incestuosa coniugia<br />

permittere, quae alibi'damnaverat. 'Quare haec<br />

duo simul* probe convenient, germanum fratrem<br />

prohiberi a coniugio viduae fratris: et tarnen propinquos<br />

iure cognationis obstringi ad semen mortuis<br />

suscitandum, ubi liberum alioqui ex praescripto<br />

legis eoniugium est. Hac ratione Bboz uxorem<br />

duxit Ruth, quae ante nupta. fuerat eius consanguineo.<br />

Et ex historia satis patet, legem ad .omnes<br />

consanguineos spectasse. Quod si quis adhuo contendat<br />

fratres germanos in hoc numéro - comprehend!,<br />

eadem ratione ducenda socero in uxorem<br />

fuisset nurus, et uxor nopotis patruo, imo et privigno<br />

noverca: quöd dictu pudendum est. Si quis<br />

obiiciat, filios Iudae Her et Onan et Sela fuisse germanos,<br />

Thamar tarnen duobus nupsisse, solutio in<br />

1) Epistolae et Responsa ed. Genev. 1575 p. 357, Laus,<br />

p. 668, Uanov. p. 751« Chouet p. 491, Amst. p. 224.<br />

promptu est, Iudam ex oommuni et reoepto gentium<br />

more hao licentia non recto fuisse usum. Satis<br />

patet ex omnium temporum historiis apud gentes<br />

orientales foedas mixturas negleoto pudore fuisse in<br />

coniugiis. Mala igitur consuetudine, ut fieri solet,<br />

tractus fuit Iuda, ut eandem daret uxorem filio secundo,<br />

quae ante fuerat uxor primogeniti. Et hoo<br />

etiam fiagitium inter gentes grassatum esse exprimit<br />

Deus, ubi incestus damnât. Hoc igitur tanquam<br />

indubium retineo, lege Mosis vetitum esse<br />

eoniugium cum vidua fratris germani.<br />

Qui volunt hao lege solutes hodie esse Christians<br />

, obiioiunt illud Pauli (Gal. 5, 1), standum<br />

esse in libertate ad quam vocati sumus, et quae<br />

nobis a Christo parta est: sod inscite trahunt ad<br />

praesentem causam, quod longe alio fine et consilio<br />

protulit Paulus. Agitur enim illio . de caeremöniis,<br />

quarum observatione serviliter premebant oonscientias<br />

falsi doctores, ao si necessariae essent ad Dei<br />

cultum. In hao autem quaestione nihil simile.<br />

Quod Tursum excipiunt, nos politicis legibus non<br />

subiici, facile diluitur. Neque enim lex, de qua<br />

nunc agitur, simpliciter numeranda est inter politicas,<br />

quia sumpta est a comm'uni iure gentium, et<br />

naturae' hon estate: quod ex praefatione colligitur.<br />

Quoniam enim omnes vicinas gentes abripuerat libido<br />

ad incestus, ut Dcus pudioitiam populo suo<br />

commendet, ita praefatur: Ego sum Iehova Deus<br />

vester: secundum consuetudinem terrae Aegypti, et<br />

secundum morem regionis Chanaan ne ambuletis.<br />

Postea subiicit, quinam et quot gradus cognationis<br />

vel affinitatis viros et foeminas arceant a coniugio.<br />

Si quis rursus exoipiat, legem Israelitis peculiariter<br />

latam censeri non debere in parte iuris gentium,<br />

praesertim quum apud alios populos contemneretur:<br />

respondeo, cörruptelam quae grassata fuit passim<br />

in Oriente, non mereri nomen iuris gentium, quum<br />

barbaries fuerit, et castitatis vereoundiaeque oblivio.<br />

Porro quod naturale est, nullo consensu vel<br />

more doleri potest. Tenendum igitur, probibitiohem<br />

de qua nunc vertitur quaestio, non esse ex earum<br />

numéro, quae pro temporum et lbcorum circumstantiis<br />

abrogari queant: sod fluero ab ipso fonte<br />

naturae, et fundatam esse in generali legum omnium<br />

principio: quod perpetuum est ac.inviolabile.<br />

Deus quidem morem qui apud. Aegyptios et profanas<br />

gentes invaluerat, sibi displicere testatur. Unde<br />

id? nisi quod foeditatem, licet hominum sufiragiis'<br />

probatam, répudiât ipse naturae sensus atque us-i<br />

pernatur? Olim quum Claudius Imperator uxorem(<br />

sibi sumpsi8set Agrippinam neptem suam,* tollendit<br />

probri causa, senatuseonsultum fieri curavit, quoi<br />

dabatur talibus coniugiis libertas. Nemo tarnen re«<br />

pertus est, qui exemplum imitari vollet, excepto:<br />

duntaxat liberto uno. Dissimilis causa, fateor. Verum<br />

id retuli, ut appareat apud gentes profanas

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!