volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE
volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE
volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
235 CONSILIA. 236<br />
avancé de noz fantasies ni opinions, mais avons<br />
tasché de nous conformer à la pure parolle de Dieu,<br />
comme nous espérons bien que toutes gons d'esprit<br />
modéré le cognoistront<br />
AN LICEAT FRATRIS MORTUI VIDUAM DUCERE IN<br />
UXOREM. »)<br />
Quid hao de re pronunoiaverit Dens in lege<br />
sua obscurum non est. Mali enim sunt interprètes<br />
qui exponunt non esse rapiendam e thoro <strong>prior</strong>is<br />
mariti, vel si repudiata fuerit illicitum esse illius<br />
eoniugium vivento adhuo marito. Neque enim convenit<br />
torquere in diversos sensus, quae uno in loco<br />
iisdem verbis pronunciantur. Yetat Deus retcgero<br />
turpitudinem uxoris patris et patruî, et filii, et nepotis<br />
(Lev. 18, 16). Quum de fratris uxore eandein<br />
sententiam totidem verbis profert, absurdum est di-'<br />
versos sensus fingere. Itaque si fas non est patris,<br />
vel filii,- patrui vel nepotis uxorem habere in matrimonio,<br />
unum et idem de fratris uxore sentira<br />
convenu: de.qua similis prorsus lex uno contextu<br />
et tenore perlata est. Nec ignoro unde errandi occasionem<br />
sumpserint, qui ita sentiunt. Nam quia<br />
alio loco (Deut. 25, 5) iubot Dèus: Si quis absque<br />
liberis decesserit, fratrem qui superstes erit, viduam<br />
accipere, ut ex ea semen mortuo suscitet, hoc perperam<br />
et inscite restrinxerunt ad germanos fratres:<br />
quum Deus alios cognationis gradus potius designet.<br />
Nota est phrasis linguae hebraicae, quae in<br />
génère consanguineos omnes fratrum nomine complectitur.<br />
Quin etiam Latini olim sic vocarunt<br />
patrueles- et amitinos. Lex ergo, cuius nunc<br />
fit mentio, de uxore fratris mortui ducenda ad eos<br />
tantum cognates diçigitur, qui alioqui non impe^<br />
diuntur a tali coniugio: quia Deo propositum non<br />
fuit, ne intercidat nomen mortui, incestuosa coniugia<br />
permittere, quae alibi'damnaverat. 'Quare haec<br />
duo simul* probe convenient, germanum fratrem<br />
prohiberi a coniugio viduae fratris: et tarnen propinquos<br />
iure cognationis obstringi ad semen mortuis<br />
suscitandum, ubi liberum alioqui ex praescripto<br />
legis eoniugium est. Hac ratione Bboz uxorem<br />
duxit Ruth, quae ante nupta. fuerat eius consanguineo.<br />
Et ex historia satis patet, legem ad .omnes<br />
consanguineos spectasse. Quod si quis adhuo contendat<br />
fratres germanos in hoc numéro - comprehend!,<br />
eadem ratione ducenda socero in uxorem<br />
fuisset nurus, et uxor nopotis patruo, imo et privigno<br />
noverca: quöd dictu pudendum est. Si quis<br />
obiiciat, filios Iudae Her et Onan et Sela fuisse germanos,<br />
Thamar tarnen duobus nupsisse, solutio in<br />
1) Epistolae et Responsa ed. Genev. 1575 p. 357, Laus,<br />
p. 668, Uanov. p. 751« Chouet p. 491, Amst. p. 224.<br />
promptu est, Iudam ex oommuni et reoepto gentium<br />
more hao licentia non recto fuisse usum. Satis<br />
patet ex omnium temporum historiis apud gentes<br />
orientales foedas mixturas negleoto pudore fuisse in<br />
coniugiis. Mala igitur consuetudine, ut fieri solet,<br />
tractus fuit Iuda, ut eandem daret uxorem filio secundo,<br />
quae ante fuerat uxor primogeniti. Et hoo<br />
etiam fiagitium inter gentes grassatum esse exprimit<br />
Deus, ubi incestus damnât. Hoc igitur tanquam<br />
indubium retineo, lege Mosis vetitum esse<br />
eoniugium cum vidua fratris germani.<br />
Qui volunt hao lege solutes hodie esse Christians<br />
, obiioiunt illud Pauli (Gal. 5, 1), standum<br />
esse in libertate ad quam vocati sumus, et quae<br />
nobis a Christo parta est: sod inscite trahunt ad<br />
praesentem causam, quod longe alio fine et consilio<br />
protulit Paulus. Agitur enim illio . de caeremöniis,<br />
quarum observatione serviliter premebant oonscientias<br />
falsi doctores, ao si necessariae essent ad Dei<br />
cultum. In hao autem quaestione nihil simile.<br />
Quod Tursum excipiunt, nos politicis legibus non<br />
subiici, facile diluitur. Neque enim lex, de qua<br />
nunc agitur, simpliciter numeranda est inter politicas,<br />
quia sumpta est a comm'uni iure gentium, et<br />
naturae' hon estate: quod ex praefatione colligitur.<br />
Quoniam enim omnes vicinas gentes abripuerat libido<br />
ad incestus, ut Dcus pudioitiam populo suo<br />
commendet, ita praefatur: Ego sum Iehova Deus<br />
vester: secundum consuetudinem terrae Aegypti, et<br />
secundum morem regionis Chanaan ne ambuletis.<br />
Postea subiicit, quinam et quot gradus cognationis<br />
vel affinitatis viros et foeminas arceant a coniugio.<br />
Si quis rursus exoipiat, legem Israelitis peculiariter<br />
latam censeri non debere in parte iuris gentium,<br />
praesertim quum apud alios populos contemneretur:<br />
respondeo, cörruptelam quae grassata fuit passim<br />
in Oriente, non mereri nomen iuris gentium, quum<br />
barbaries fuerit, et castitatis vereoundiaeque oblivio.<br />
Porro quod naturale est, nullo consensu vel<br />
more doleri potest. Tenendum igitur, probibitiohem<br />
de qua nunc vertitur quaestio, non esse ex earum<br />
numéro, quae pro temporum et lbcorum circumstantiis<br />
abrogari queant: sod fluero ab ipso fonte<br />
naturae, et fundatam esse in generali legum omnium<br />
principio: quod perpetuum est ac.inviolabile.<br />
Deus quidem morem qui apud. Aegyptios et profanas<br />
gentes invaluerat, sibi displicere testatur. Unde<br />
id? nisi quod foeditatem, licet hominum sufiragiis'<br />
probatam, répudiât ipse naturae sensus atque us-i<br />
pernatur? Olim quum Claudius Imperator uxorem(<br />
sibi sumpsi8set Agrippinam neptem suam,* tollendit<br />
probri causa, senatuseonsultum fieri curavit, quoi<br />
dabatur talibus coniugiis libertas. Nemo tarnen re«<br />
pertus est, qui exemplum imitari vollet, excepto:<br />
duntaxat liberto uno. Dissimilis causa, fateor. Verum<br />
id retuli, ut appareat apud gentes profanas