volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE

223 OONSILIA. 2241
fortasse ut et causam ego eminus exaotius expendo,
quam vos in medio illo contentionis strepitu et pulvere
oernatis. Ao spero .omnino de vobis, sie ista
a vobis aeeeptum iri, ut et mihi ad Deo gratias
agendum vestro nomine os aperiatis. Quod si vobis
modioam tristitiam attuli, me quidem non'poenitet,
ut Paulus loquitur (2.-Oor. 7, 8. 9), dummodo
ista sit tristitia secundum Deum : ubi nempe ita vos
admissae eulpae poenitobit, ut consultius deineeps
agatis. Scitis quam ipse cupiam me ipsum consolari,
dum vobis simul gaudii materiam obtulero.
Quum vero aliquid mali subortum est, illic sese
vera amicitia exserit ubi ad vitia non connivemus,
sed libore coarguimus, ut nullus pravus affectus
aut carnalis intermistus sit. Si quis de me hic
querefur, videat in primis an suum reatum serio
excusserit, oui censura adeo molesta sit. Atqui
longe me melior de vobis spes sustinet, uti hactenus
vestri experimentum habui. Qui enim Doo
vos obsequentes praestatis, dociles etiam exhibituros
statuo, et aequo ao pacato animo admissuros reprehensiones,
quae ex ipsius verbo ad vos ita diriguntur,
ut quae in illis amaritudo subest, ad interiorem
sanitatem et animae salutem plurimum faciat.
Valete, amantissimi fratres. • Dominus vos omnes
foveat in timoré nominis sui et veritatis dilectione,
det vobis continuum incrementum in omni bono et
gratia spiritus sui, ut glorificetur in vobis nomen
ipsius magis ao magis. Amen.
QUUM A MINISTERIO QUIS INDICTA CAUSA ABDICATUS
ESSET, i) • •
- Quum et de turbis quae vestram ecclesiam
vexarunt, et de mutatione pastoris subsequuta audivissemus,.
testatus sit etiam apud nos N. non constare
sibi, quamobrem ministerio a vobis abdicatus
esset: commodissimum duximus paucis vos ea de re
commonefacere, quod eodem animo quo scribitur a
nobis acceptum iri confiai sumus. Et quemadmodum
zelo christiano ac sinceritate et vero amore
fraterno eo adducimur, ita etiam facite, ut spiritum
ilium mansuetudinis quern scriptura unice commendat,
nobis audièndis accommodetis. Non est verö
quod multum disceptemus, quam ilia ma^ta propinquam
ecolesiae ruinam minitetur, ubi res eo redierunt,
ut magistratus ipse absolute ac per se ministros
vel abdicet vel instituât. Quia tarnen eo quandoque
rediguntur-, ubi fervent contentiönes ac'turbae,
neque remédia ordinaria locum amplius habere
possunt, experientia edoctos esse oporteMt in poste-
' 1) Epp. et Besponsa ei. Geneva 348 Laus. p. 659,
Hanov: p. 741, Cbouet p. 478, Amst. 218. Ex gaUieo. :
rum, ne ita vos prosoindatis, mutuo; ut ; invertendi
ordinis causam ipsi: praeboatis. Pluribusagere von
biscum non est necesse, quum nemo sit qui et mall
magnitudinem, et quid illud consequatur, non per-«
cipiat. Quumque non nuno primum vestra ecclesia
ruinam illain duxerit, co minus sunt oxousabileay
qui mali causam doderunt. Quare a vobis petimusj
ut sorio vobis attendatis in posterum, ut'Satanae
artes praecaveatis. Dum enim vi et fulgore verif'
tatis, quam Dominus mundo restituit,. premi. se! sen^
tit, totus in eo est, ut ordinom eoclesiae convellendo
pio3 omnes probro etr ignominiae exponat. Quod
ad istam ministerii abdicationem, secundum ea quae
ad. nos frater soripto detulit, ipsi nempe,. quum! a
nomine accusatùs sit, suggestum ; interdiotum esse,
non expressa uua ratione: alienissima nobis baeo
agendi ratio, ut re ipsa est, plane etiam videtur.
Neque vero qüod'ab illo acoepimus, dissimulandum
apud vos duximus, ut si quid hie in agendi, modo
peccatum est, emendaretur, tarn ut illi iusta querih
moniae causa, quam ut scandalum simul coniuncïum
tolli posait. Et tarnen hano nostram admonitionem
praeiudioium vobis afferre nolumus; sed ilia tantum
eo spectat, ut nostro officio defungamur. Hoc tantum
habuimus quod vobis scriberemus ea dé re, de
qua nobis non satis liquet: üon quod vestrai nobis
integritas in dubium veniat, sed ne levitatis aliouius
nota nobis impingatur, si re minus «xploräta ulteK
rius progredéremur.. Neque rurpum vos urgerjBfVOr.
lumus, ut quid rei sit, amplius nobis significetis:
nisi quod earn hie lucem afferri optaremus, quae,
noxios omnes rumores, statim profiigaret. Illud, pen
nés vos esto. Nobis satis erit, quod vos fraterne
exhortati simus, ut videretis ne quid ecclesia vobifi
crédita ab uni täte et concordia alienum admitteret:
ao proinde ne .sacer ille. ordo qui obtinere debet,
iurgiis et rixis pessumdaretur. Nostis enim ut Dei
filios spiritu mansuetudinis in vera moderation« con-,
tineri oporteat. Nos interea Deum precamur, ,ut
sublatis illis litibus et plane exstinetis, quae vobis
distrahendis tantum ' valuerunt, suo vos praosidio
protegat, in omni bono prosperare donetj, .suai in
vobis dona adaugeat, ut tanto magis glorificetur in
vobis. Genevae, 10. Decembris. > !
AD QUAESTIONES "CIRCA DISCIPLINAM BGCLESIAÛE'•'
! BESPONSA.»)' ; - ; ' • •• • •ii:;iiiy;''
• ' • • ; ' - , ; Vi • .' •-! .'i/i
Hac ubique astutia molitur Satan Christi ecoler
siam pessumdare, • quando püram doctrinam •,: r quae
est volùti anima, .prorsüs • exstinguere non potest,
ut fraeta et soluta disciplina i nervös corporis inoit
1) Èpp. et Bespönsa ed. Geneo.- j); 336, Laus, p.640,
Hanovlp. 719, Ghoueüp i 461, Asnstijps 210i OÙ ,*.- i ' I> >.-