volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE
volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE
volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
213 OONSILIA. 21é<br />
diendus est, non debemus attendere quid aliquis s oportet ex cognatis, familiaribus et vicinis, ut fiat<br />
ante nos faciendum putaverit; sed quid, qui aqte 3 distributio ex mandato Christi: deinde coniuncta<br />
omnes est, Christus <strong>prior</strong> fecerit. Neque enim ho sit actio cum mysterii explicatione : nee quidquam<br />
minis consuetudinem sequi oportet, sed Dei verita- a communi occlesiae ratione diversum. Promiscue<br />
tem. Haec certe apud modestos et placidos lectu etiam hue et illuc déferre, valde periculosum est. ,<br />
res plena est ac solida causae definitio, ubi homi- Atque hie difficillimum est cavere, ne alios supernum<br />
placitis in ordinem coaotis, et consuetudine 3 stitio, alios ambitio et vana ostentatio ad petendum<br />
quamlibet veteri abdicata, Christi autoritas sola emi- sollicitet. Itaque iudioio opus esset ac delectu, ne<br />
net. Vale. Nonis Aprilis 1558.<br />
quibus daretur nisi in magno vitae discrimine. Panom<br />
tanquam sacrum e templo afiferri praeposterum<br />
est: gestari vero in pompa nullo modo tolerabile.<br />
AD QUAESTIONEM DE QUIBUSDAM ECCLESIAE<br />
Yalete eximii viri et ex animo colendi fratres.<br />
RITIBÜS. !)<br />
Dominus vos tueatur, gubernet ac benedicat perpetuo.<br />
Genevae, 12. Augusti 1561.<br />
Confessioni publicae adiungere insignem aliquam<br />
promissionem, quae peccatores ad spem veniae<br />
et reconciliationis erigat, nemo nostrum est<br />
qui non agnoscat utilissimum esse. Atque ab initio<br />
hunc morem inducere volui: sed quum offensionem<br />
quidam ex novitate metuerent, nimium facilis fui<br />
ad cedendum. Ita res omissa est. Nunc vero non<br />
ésset opportunum hic quidquam mutare: quia, antequam<br />
ad finem confessionis ventum fuerit, magna<br />
<strong>pars</strong> inoipit surgere. Quo magis optamus, dum vobis<br />
integrum est, populum vestrum ad utrumque<br />
assuefieri.<br />
In coena administranda aliquando Pauli verbis<br />
usus sum: sed quia apud singulos repeti non poterant,<br />
quin longior mora iniioeretur (si autem inter<br />
ipsam recitationem plures transirent, vix .decimus<br />
quisque assequebatur quid vellem, nemo percipiebat<br />
integram sententiam) desistere malui. lam vero<br />
singulis mensibus coenam celebrari maxime nobis<br />
placerct: modo ne usus frequentior negligentiam<br />
pariât. Nam dum maior <strong>pars</strong> a communione abstinet,<br />
quodammodo dissipatur ecclesia. Malimus tarnen<br />
singulis mensibus invitari ecclesiam, quam quater<br />
duntaxat in singulos annos: ut apud nos fieri<br />
solet. Quum hue primum veni, non distribuebatur<br />
nisi ter quotannis: et quidem ut inter coenam Pentecostes<br />
et Natalis Christi, septem toti menses intercédèrent.<br />
Mihi placebant singuli menses; sed quum<br />
minime persuaderem, satius visum est populi infirmitati<br />
ignoscere, quam pertinacius contendere. Curavi<br />
tarnen referri in acta publica vitiosum esse<br />
morem nostrum, ut posteris facilior esset ac liberior<br />
correctio.<br />
Cur coenam aegrotis negandam esse non arbitrer,<br />
multae et graves causae me impellunt. Yideo<br />
mterea quam proclivis in multos abusus sit lapsus,<br />
quibus prudenter seduloque occurrendum esset. Nisi<br />
enim sit communicatio, perperam deflectitur a sacra<br />
institutione Christi. Conveniat ergo aliquis coetus<br />
1) Epp. et Besponsa ed. Genei). p. 329, Laus. p. 625,<br />
Banov. p. 704, Chouet p. 452, Amst. p. 206.<br />
AD BAPTISMÜM MINUS LEGITIME ADMINISTRATUM. ')<br />
Literae vestrae perquam nobis iucundae fuerunt,<br />
optimi fratres, quod tandem vobis concessuB<br />
sit in urbe locus, et data concionandi libertas. Hoo<br />
singulare beneficium aliis maioribus Deus cumulabit.<br />
Etsi autem vos manent novi et assidui conflictus,<br />
et brevi forte erumpet diaboli furor, strenu©<br />
pergendum erit. Superioribus vestris Uteris hue<br />
usque non respondimus: quia nemo se obtulerat,<br />
qui nostras tuto perferret. De quaestione autem<br />
proposita sic sentimus. Quia nemo privatus baptismi<br />
legitimus est minister, huic malo severe occurrendum<br />
esse: quia manifesta baptismi est profanatio.<br />
Et quoniam hie mos pèrversus ex superstitione<br />
traxit originem, dum salutis nécessitas signo<br />
affixa fuit, eo minus fovendum est duplex malum.<br />
Dubitanter hac de re loquitur Augustinus : Si quispiam<br />
privatus baptizet, ubi cogit nécessitas, aut nullum<br />
est aut veniale delictum. Atqui nobis longe<br />
pluris esse debet inviolabile Christi mandatum: Ite,<br />
docete, baptizate (Matth. 28, 19). Hie nexus absque<br />
sacrilegio solvi non potest. Accedit apostoli<br />
sententia: Nemo usurpât sibi honorem, sed qui vocatus<br />
est (Heb. 5, 4). Adulterinum ergo baptismum<br />
censemus, qui administratus est a privato homine.<br />
Ac in ecclesia recte composita tolerabilis non esset<br />
haec temeritas. Sed quia id apud vos inter principia<br />
contigit, ante restitutum ecclesiae ordinem, et<br />
rebus adhuc confusis, non tantum errori danda est<br />
venia, sed ferendus est qualiscunque baptismus:<br />
modo ne in exemplum trahatur, quod semel perperam<br />
g68tum est. Nam in ecclesiae dissipation©<br />
multa Deus condonat, quae nullo modo admittere<br />
fas esset in ecclesiam bene ordinatam. Olim quum<br />
vitiata esset religio, haud dubie multis vitiis ac oorruptelis<br />
implicita circumcisio fuit: quam tarnen ite-<br />
1) Epp, et Besponsa ed. Genev. p. 334, IdOtts. p. 539,<br />
Hanov. p. 605, Chouet p. 459, Amst. p. 209.<br />
14*