07.06.2013 Views

volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE

volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE

volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

181 CONSILIA. 182<br />

augere nunc quidem velim. Quod si mihi non denegas,<br />

ut vël perstringam aliquid eius, quo summa<br />

fere momenta verti video, sic accipe. Me quum a<br />

gratuita ilia poccatorum remissione, quae Christi<br />

Domini morte nobis parta'. ac eiusdem gratiae Obsignationen<br />

quae sacrosancto coenae mysterio nobis<br />

exhibenda et applicanda ab ipso Christo instituta<br />

est, in sacrificium illud sua vi operatorium, et mortis<br />

Christi per sese applicativum, et illam elementi<br />

adorationem (quid autem hoc sit, tacendo satis indico)<br />

oculos et mentem converto, plane aliter sentire<br />

non posse, quam quum ilia e coelo sint, ut<br />

omnino constat, ista ab hominibus (ne quid gravius<br />

dicam) pi'ofecta videri. Proiude nullius esse momenti,<br />

ubi de Deo colendo, ot veritate ipsius sine<br />

fermento retinenda agitur.. Sed et ista fortasse mi-<br />

.nus parce hoc loco, si mei captus et tenuitatis rationem<br />

tantum habeas. Tandem vero illud a te<br />

contendam, mi pater, ut si ad me audiendum usque<br />

propendere dignaberis, patruum tecum admittere<br />

grave non sit, quod, tibi non incommode cessurum,<br />

mihi non temere persuadeam. Bene vale, observande<br />

pater, ac tuum propter Deum subductitium<br />

tua benevolentia non magis indignum agnosce.<br />

AD PONTIFICIUM QUENDAM EXHOBTATORIA ET APO-<br />

LOGETICA. i)<br />

Quum de facie tibi ignotus sim, absurdum tarnen<br />

non videbitur, quod ad te scripserim, si tuos<br />

liberos istius consilii autores apnd te citavero. Hoc<br />

etiam ad illud valere cupiq, ut sine ullo excusationum<br />

circuitu te quamprimum hie compellem. Etenim<br />

hoc de te accepi, si quid ad te scriborem, non<br />

tantum a te placide admissum iri, sed neque molestum<br />

tibi futurum illud perlegere, et apud te deinde<br />

meditari et expendere. Illud earn de te spem<br />

mihi iniecit, ut quum pietatis semen in te subesse<br />

videam, eultura demum adhibita fruetum inde consequuturum<br />

suo tempore apud mc constituerem.<br />

Quum igitur ad te ipsum excolendum hoc scriptum<br />

pertineat, in primis hoc tecum reputes velim, nihil<br />

magis decere christianum hominem, quam ut dum<br />

abusus et corruptelas in Dei eultu (qui habetur)<br />

palpabiles notare potest, ac debet, det etiam operam,<br />

ne promiscuo consensu sese in illo coeno volutari<br />

sinat: inde potius discat sibi de Dei veritate inquirendum<br />

esse, ut in illa tuto acquiesçât. Alterum<br />

etiam addo, ut quod de nostra doctrina subiieiam,<br />

placide audias: brevi enim faciam, ut tanto facilius<br />

agnoscas quam viam sequamur, et quo illa etiam<br />

1) In editionibus omnibus seguitur praecedentem üidem<br />

a Beza ex galtico versa. Gen. p. 144, Laus. p. 318, Han. p.<br />

356, Chouet p. 195, Amst. p. 89.<br />

ferat.. Primum igitur satis constat quam plurimos<br />

in ignorantia et suporstitione haerere, quum ne<br />

oculos quidem ad lucem obïatam aperire sustineant:<br />

quorum te in numéro quum habeam, aperte significo,<br />

ut ad illud demonstrandum vel persuadendum<br />

tibi, longior a me exhortatio adhibenda non sit.<br />

Atqui illud unum praecipue christianum • hominem<br />

facit, si in oerta Dei colendi ratione sibi attendendum<br />

statuât, ne sponte decipiatur, in re praesertim tanti<br />

momenti, ubi aeterna animae salus vertitur. Notum<br />

est autem christianismum adulteratum eb corruptum<br />

fuisse, pastorum ecclesiae turn cessatione,'tum imperitia,<br />

ambitione, avaritia. Neque hanc degenerationem<br />

ad illorum vitam et mores restringo, quum in illa primas<br />

obtineat ipsius Dei veritatis in mendacfum et imposturas<br />

transformatio, cultus Dei innumeris superstitionibus<br />

adductis contaminatio, ordinis ecclesiae<br />

extrema perturbatio, usus sacramentorum conspurcatio:<br />

ut uno verbo finiam, stupenda et omnem<br />

sensum exsuperans inordinatio. Hoc vero si pauci<br />

animadvertunt, inde fit, quod régula Lesbia hie pro<br />

norma tantum obtinet. lam si religioni illi catholicae<br />

pura et nativaDei institutio opponatur, eadem<br />

illic conyenientia quae luc'is ad tenebras deprehen-detur.<br />

Quare ut quis istis de rebus vere cognoscat<br />

et sentiat, neque principis autoritati, neque consuetudinis<br />

praescriptioni, neque suo ipsius sensui standum<br />

est: consulendum verbum Domini, et quid<br />

illic mandet aut vetet. Nam neque Dominus in angulo<br />

loquutus est, et suam voluntatem turn summis<br />

turn infimis patefactam esse voluit. Illud vero ubi<br />

a te ipso obtinueris, ut patientem aurem Deo loquenti<br />

accommodes, illis quae verbo nobis tradidit<br />

acquiesças, unam salutis viam ab eo uno petendam<br />

et percipiendam tibi statuas, magnum tibi aditum<br />

' ad ea quae nostrum quemque tenere expedit pernoscenda<br />

comparaveris. Ad nostram doctrinam venio:<br />

quam plerique inauditam et inexploratam suo<br />

quodam praeiudicio damnant, occupati nimirum nescio<br />

qua opinione, quae aciem mentis ipsorum hac<br />

in re prorsus obtundat. Non attingo contumelias,<br />

et scelera etiam, quae nobis imponuntur, ut a nostris<br />

degustandis avertantur omnes. Atqui hoc unum<br />

nobis imputa ri potest, quod eos omnes qui Christi<br />

nomine censentur, adhuc misère palantes, ad sua<br />

illa signa, verbum Dei nempe revocare contendimus.<br />

Simul etiam evincimus, controversias omnes<br />

de Dei cultu ex verbo ipsius esse dirimendas, ut<br />

unusquisque teneat, quod a Deo esse constabit.<br />

Quid hie adversarii? Ecclesiam scilicet, ut Aiacis<br />

clypeum ementiuntur, ut sub ipsius larva secure<br />

lateant. Nee vero alia fuit ratio prophetarum et<br />

apostolorum, quum res ipsis esset cum illis, qui<br />

etiam ecclesiae nomen, et summam in ea autoritatem<br />

eadem mala fide usurpabant. Quid igitur?<br />

Novimus vero ecclesiam illam quae certo funda-<br />

12*

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!