volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE
volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE
volumnis xxxviii. pars prior. - Archive ouverte UNIGE
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
169 CONSHJA. * 170<br />
tioiies quoties miraculo aliquid in novam naturam<br />
mutatum est, importune hue torqiietur, quia non<br />
potuit essentia Dei mutari, sicuti creaturae: et detestabile<br />
commentum est fingere Dei essentiam in<br />
patre esse spiritum, in filio esse corpus.<br />
Argumentum quod sumitur a donorum participatione<br />
impudenter transsilit. Nam inde certe ad<br />
nos pertinet quidquid Christo contulit pater: quia<br />
caput est ex quo totum corpus per iuncturas connexum<br />
simul coalescit. Imo non aliter conveniet<br />
quod dicitur, spiritum ei datum esse absque mensura,<br />
ut de plenitudine eius hauriamus omnes<br />
(Ioann. 1, 16; 3, 34). Nisi forte Mennoni absurdum<br />
non est, Deum in sua essentia adventitio dono locupletari.<br />
Hac etiam ratione dicit Christus ipse<br />
(Ioann. 17, 19): Ego propter eos sanctifico me ipsum.<br />
Improbe igitur mentitur nusquam haec in<br />
scripturis legi.<br />
Quantum ad testimonium Mosis spectat, si<br />
probe expenditur, magis preinit Mennonem quam<br />
ut se expedire queat. Neque enim de uno duntaxat<br />
Christo illic sermo habetur, sed de toto humano<br />
génère. Verum quidom est partam esse a Christo<br />
victoriam, sed generalitcr pronunciat Deus posteros<br />
mulieris superiores fore Diabolo (Gen. 3, 15). Unde<br />
sequitar, Christum ex humano génère esse progenitum.<br />
Totum vero sensum pervertunt cabalisticae<br />
Mennonis allegoriae, quod mulier dicatur ecclesia,<br />
quia consilium Dei est Evam, quam alloquitur, bona<br />
spe erigero. Hoc etiam loco solutionum varietas<br />
tortuosum et lubricum anguem ostendit. Interim<br />
victorem serpentis ex muliere, quae àcnoqog est, promitti<br />
dicens, nequaquam se extricat. Nisi enim<br />
semen esset in muliere, falsa esset promissio.<br />
Tcstimonia ubi Christus semen Abrahae et<br />
fruetus ventris Davidis vocatur, nimis improbe corrumpit.<br />
Nam si allegorice positum esset nomen seminis,<br />
Paulus certe 4 ad Galatas capite (v. 4) hoc<br />
non taeuisset. Clare autem et sine figura affirmât,<br />
non esse plures Abrahae filios • redemptores, sed<br />
unum Christum. Fateor ex genealogia non aliter<br />
colligi Christum esse filium Davidis, nisi quia ex<br />
virgino genitus est. Sed nimis superbe, ut impium<br />
suum errorem stabiliat Menno, evertit naturae elementa,<br />
mulieres contendens esse danôgovg.<br />
Octavum argumentum de genealogia Christi<br />
sophistice eludit. Etsi enim Matthaeus non recenset<br />
Mariae parentes, sed Iosephi: quia tarnen de re<br />
tunc vulgo comperta verba facit satis habet ostendere<br />
Iosephum ex Davidis semine ortum esse : quum<br />
satis constaret Mariam ex eadem esse familia. Magis<br />
etiam urgct Lucas, salutem a Christo allatam<br />
toti generi humano communem esse docen3, quia<br />
Christus autor salutis ex Adam communi omnium<br />
patre sit progenitus.<br />
Apte ex Matthaei verbis colligitur, quia ex Ma<br />
ria genitus est Christus, procreatum esse ex eius<br />
semine. Sicuti etiam quum dicitur Booz genitus<br />
ex Rahab, similis notatur generatio. Nee vero<br />
Matthaeus hie virginem quasi canale describit, per<br />
quod fluxerit Christus: sed hunc mirificum generandi<br />
morem a vulgari discernit, quod per earn ex<br />
semine Davidis genitus fuerit Christus. Eadem<br />
enim ratione qua Isaac ex Abraham, Solomon ex<br />
Davide, Ioseph ex Iacob, similiter Christus ex matre<br />
genitus esse dicitur. Sermonis enim seriem<br />
evangelista contexit.<br />
In decimo argumente suam impudentiam nimis<br />
turpiter prodit. Quomodo enim quadrabunt, secundum<br />
carnem Christum esse ex semine Davidis, et<br />
tarnen non aliter vocari filium, nisi quia promissus<br />
est ac donatus? Nam postquam filium Dei nominavit<br />
Paulus, continuo post subiieiens (Rom. 1, 3),<br />
secundum carnem esse ex semine Davidis, distinctum<br />
certe aliquid a divina essentia notât. Sic et<br />
nono capite (v. 5) Deum benedictum praedicans,<br />
seorsum ponit, secundum carnem ex Iudaeis descendere.<br />
lam nisi vere genitus esset ex semine<br />
Davidis, quid valebit loquutio illa, ut sit fructus<br />
ventris eius et ex lumbis descendent? Stulte autem<br />
obiieit, non posse dici naturalem Davidis filium,<br />
quia verbum factum est caro: quia constat non alio<br />
sensu hoc dici, nisi quia carnem induit et manifestâtes<br />
est in carne. Mulieri non esse generativum<br />
semen dicit Menno: sed quis praeter communem<br />
omnium sententiam indocti hominis figmento credet?<br />
Quanquam mirum est sic ipsum verum miraculum<br />
negare, dum falsissimum portentum de suo<br />
affingit, in quo admirabilior sit Dei potentia, si verum<br />
esset quod persuadet, aeternam Dei essentiam<br />
mutatam esse in mortale corpus. Nugatorium etiam<br />
est quod repetit non posse doceri certo Mariam<br />
esse genitam ex semine Davidis: quia Matthaeus<br />
probare volens Christum esse genitum ex semine<br />
Davidis, dum hoc uno contentus est, ex Maria esse<br />
genitum, certe pro re confessa sumit, Mariam fuisse<br />
consanguineam Ioseph. Quod autem adducit semen<br />
pro posteritate Bumi, nimis dilutum est: quia non<br />
simpliciter vocatur semen, sed dicitur esse ex semine.<br />
Impudentia etiam minime tolerabilis est darum<br />
in verbis Pauli sensum pervertere, ut Christum<br />
ex semine Davidis factum vel formatum esse<br />
neget.<br />
Quod ad undecimum argumentum spectat, fateor<br />
ecclosiam spiritualiter esse carnem ex carne<br />
Christi, etc. Sed vicissim dico, x\t hoc fieret, Christum<br />
sumpsisse ex hominibus carnem, in qua se pro<br />
ipsis sanctificaret.<br />
Christum vocari coelestem e coelo, quia inde<br />
carnem attulerit, omni ratione caret: idque antithesis<br />
clare evincit. Terrenus enim homo tantundem<br />
valet atque animalis: quum tarnen animam ex terra
Change language