opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE

139 EPISTOLA:
paoi consulerem quantum fieri posset, ut amicus
essem Alexandre» nominique ipsius et honori consulerem:
se ita cum ipso acturum ut ordinariam miriisterii
functionem non susciperet, neque sui electionem
urgeref: habere se et archiepiscopum Cantuàriensem
negotia quaedam quibus Alexandrwm occupare
, ac distinere possint. Interea tarnen, quia
vix. solus hoc onus sustinere possem, ipsum me adiuvare
posse, quoad mihi collega quispiam adiuugatur.
Hoc sermone habito in templum disoessimus
cUin episcopo, qui concioni meae cum suis totique
actioni interfuit. Sub finem ooncionis nonnihil expqstulare
coepi cum iis qui murmurabant in me,
neque tarnen ad episcopum aut ullum seniorum
accesseraht ut patefacerent querelas suas, ac quorsuui
id spectaret pluribus ostendi: dissidia et rixas
nimquam iis défore si ita pergerent, me vero a turbis
et diésehsiohibus alienum, nisi mores mutarint,
diu inter ipsos ministrum non fore. Admonui etiam
ut' in tempore libère proferrent quisque quod sentirët,
ne in posterum quispiam de me quereretur aut
e lectio ne mea. Quod si tunc silentio tegerent ea
quae putarent dicenda, ac deinceps susurris et muräüirätionibüs
ministerium meum turbare vellent,
ecclésiam tales pro seditiosis habituram, ac se ut
décèt vindicaturam esse. Admonuit plebem episcopù8
interprète Alexandro ut doctrinae meae pareret,
äc ; Christi iüguin subiret, admitteret, ut petieram,
disciplinant ecclesiasticam, meisque monitis et consilio
obtempérarët. Itërum, ne quid praecipitatum
aßt praereptàm sibi libertàtem in posterum quispiam
diceret, pëtii ab episcöpo ut liberum aliquod dicendi
épatium darëtùr,' si quis adversum me quidpiam opp8hérê
yelleti, Datum est sod nemo verbum protulit.
Itaque maxiino omnium silentio et consensu
res traüsäcta est, nec ab ëo die ulla in me aut voßat'iönem
;meam inürmurä audita sunt, sed diligentius
quam àntëa et maiore numéro ad conciones
acëessërûnt. Quod sane episçopo gratissimum fuit
ap' spëiii praebuit trahquilliorem posthac huius eoclèsïàe
Statum fore:
'' ; ' Idem quoqtië ipse speïp, si modo seniores mihi
duales : öpto ädiungantur. De iis-propediem eligendis
ägitur. Möhitionibüs ac minis prensationes et
djnbiium pfonibéo qüänttiui in më 1 est, sed quid
f cÖnseqriii