opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
635 EPISTOLAE 3490—3490 bis 636<br />
maintenir de plus en plus. En St. Germain ce<br />
lundy 25. d'aoust, au soir.<br />
Vostre entier et humble filz en nostre Seigneur<br />
T. de Chalonay.<br />
Reginam 85 ) Navarrae intra quatriduum exspectamus.<br />
GaUasius noster et reliqui fratres qui<br />
' hic sunt tibi et caeteris salutem adscribunt.<br />
Has literas, si tibi videbitur, cum uxore mea<br />
Normandius noster communicabit, ut magis ac magie<br />
se confirmet. Varenium nostrum cupio salvere,<br />
de cuius valetudine laboro. Lutetiae non tantum<br />
pestis sed etiam febris valde grassatur.<br />
3490 bis.<br />
BEZA CALVINO.<br />
Est versio praecedentis, sed ita variata ut earn<br />
huio subiiciendam putarimus, simul ut pateat qua fide<br />
istae versiones passim factae sint.<br />
Appuli in aulam ante biduum, tanto procerum<br />
nöstrorum exceptas studio, ut vix mihi respirandi<br />
spatium daretur, ut singulis me sisterem. Primum<br />
Âdmiralium offendi, quern vix salutaram, quum<br />
Navarrenus et Condensis in me sese ita effuderunt,<br />
ut ad summam eorum benevolentiam desiderari<br />
nihil posset. Atque illic continuo sum suspicatus<br />
cardinales Borbonium et Castüionaeum utrumque<br />
mihi dexteram praetendentem : quum sigillatim <strong>omnia</strong><br />
persequi nonpossim, illud indicasse sufficiet, protestatum<br />
me esse apud Borbonium, nullo modo ab<br />
illo mutatum me esse, quern alias alloqui dedignatas<br />
esset ne excommunicationem subirefc. Regessit ille,<br />
sibi iam esse in animo do re tota amplius audire.<br />
Ego vicissim meam <strong>opera</strong>m ita obtuli, ut eandem illi<br />
mentem simul precarer in posterum. Atque turn<br />
fere ulterius gllscebat sermo, nisi bonus ille vir<br />
paucis egisset, quem et ipse in eo sequutus sum.<br />
Quod ad Navarrenum, summa orationis meae ad<br />
ilium fuit, vereri me ut adventus iste meus illi tarn<br />
gratus brevi futurus sit: quod ubi ilium subriden-<br />
25) Ce P. S. manque dans le texte latin. — Langnet, d.<br />
d. 3. Sept. II. 138: Regina Navarrae nndins tertius hue venit<br />
Interfuit Ânreliae congregationi evangelicornm et com ipsia<br />
communicavit. Scriptum est mihi tunc adfnisse ad duodecim<br />
ant tredeeim millia hominnm. Idem ilia fecit Pictavii, Tnronibus<br />
et in omnibus urbibus per qnas iter feoit. (floup. Mem.<br />
de Condi II. 17.)<br />
tern audire animadverti, Atqui, inquam, quod per<br />
iocum ita accipis, serio tibi a me dictum puta.<br />
Totum istud semihoram circiter abstulit. Et nox<br />
instabat. Illi ad Reginam, ego maiore turba cinctus<br />
quam putaram ad Dominam Gond. Principem et<br />
Admiraliam deducor, in quibus singulare omnino<br />
pietatis stadium deprehendi. Postridie, qui fuit<br />
hesternus dies, concionem habui in Principis aedibus,<br />
frequenti coetu et perquam honorato. Ille aberat,<br />
distractus nimirum certo suo negotio cum<br />
altero illo quern non ignoras, quod eodem die uti<br />
confectum est, ipse mihi privatim communicavit,<br />
atque acta illius rei exhibuit: quorum haec summa<br />
erat, adversarium ipsius testatum coram ipsa Regina<br />
et regio consilio, nullo modo se in causa fuisse<br />
curPrinceps in custodia haberetur: ipsum excepisse,<br />
habere se pro improbis ad quoscunque eius rei nota<br />
pertineret. Ego sic credo, respondit ille, et hoc ad<br />
me non spectat ullo modo. Rogatus quid sentirem,<br />
verba ilia ambiguitatem prae se ferre respondi: sed<br />
quod ad illas res attineret, relinquere me illis eorum<br />
cognitionem, qui melius tenerent quid esset ex<br />
ipsius honore et dignitate. Quod ad privatam ipsius<br />
iniuriam, non ignorare ipsum, cui uni vindicta omnis<br />
committenda esset. Interea neminem inter Dei<br />
amicos censeri posse, qui sese inimicum osorum<br />
Dei et ecclesiae ipsius eo uno nomine non profiteretar.<br />
Respondit, non defuturam nobis ex ista conciliatione<br />
Dei laudandi occasionem, modo firma<br />
staret. Ac re ipsa magnae tarbae nasciturae erant<br />
ex illis privatis affectibus : ac modo occasio ulterius<br />
pergendi semel praecisa sit, dolendum non est quod<br />
ilia iurgia ita sopita sint, ut cum eo de quo<br />
nunc agitur a nobis nihil inde permisceatur. Atque<br />
is fuit rei illius exitus, a qua non parum metaebamus,<br />
modo ne caudam aliam trahat in posterum.<br />
Eodem die ad supplicem libellum nostrorum responsum<br />
est a Rege, nos aüditum iri, adversarios<br />
etiam iudices nobis non sessuros: non deest tarnen<br />
quod nos adhuc impeditos teneat, ut absolutum<br />
responsum non obtinuerimus : quod tarnen in audientia<br />
publica solenniter nobis datum iri audimus.<br />
Saltern brevis et optati exitus spes non deest. Post<br />
coenam, adeoque sub nonam, vocatus in cubiculum<br />
Navarreni, praeter ilium ex insperato offendi ibidem<br />
Eeginam matrem, Condensent, Stampensem, Borbonium<br />
et Lotharingum Gardinales, Gursoliam cum altera<br />
quadam. Sic fere interceptas mihi tarnen Dei<br />
beneficio non defui, quin Beginae causam adventus<br />
mei studiumque in patriam propensum significarem:<br />
quod illa perhumano isto responso aeeepit : Maximae<br />
sibi laetitiae futurum, si re ipsa hoc ita constaret,<br />
unde regno pax et quies procuraretur. [ Tum Cardinalis<br />
Lotharenus subiecit, sibi me ante ex scriptis<br />
meis tantum cognitum fuisse, hortari autem praesentem,<br />
ut paci et concordiae studerem: additis in-
Change language