opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
623 EPISTOLAE 3485—3487 624<br />
nobis Christus peperit, pro sua dignitate et pretio<br />
a nobis aestimetur. Itaque angelus, ut Christi doctrinae<br />
reverentiam et autoritatem conciliet, concionatur<br />
de aeterna iustitia, quam mortis suae sacrificio<br />
obsignavit (Dan. 9, 24): modum et rationem<br />
simul exprimons, quia deleta fuerit ac expiata iniquitas.<br />
Nos ergo, dum mundus in suis lasciviis bacohatur,<br />
damnationis quam meriti sumus cognitio<br />
exparefactos coram Deo humiliet: ac dum se profani<br />
homines terrenis delitiis ingurgitant cupide amplexemur<br />
hunc incomparabilem thesaurum, in quo<br />
recondita est solida beatitudo. Garriant hostes nostri<br />
ut libuerit, sibi quoque curae esse ut Deum<br />
habeant propitium: quum nonnisi dubitanter invocandum<br />
esse sentiant, quod erat salutis fundamentum<br />
ab illis everti constat. Fidem nostram qua<br />
volent petulantia insectentur, modo nobis liquido<br />
constet, neminem nisi eius beneficio hanc praerogativam<br />
consequi, ut libère paoataque fiducia Christi<br />
patrocinio fretus Deum patrem invocet. Verum<br />
nunquam vigebit, ut par est, in nobis pietatis Studium,<br />
donee mentes nostras, <strong>quae</strong> alioqui in terram<br />
nimis propensae sunt, sursum attollere disoamus,<br />
easque in continua coelestis vitae meditatione oxercere.<br />
Qua in parte se prodit mira humani generis<br />
vanitas, quod quum omnes de huius vitae brevitate<br />
quasi phüosophi praeclare loquantur: nemo tarnen<br />
ad illam perpetuam aspirât. Itaque non abs re<br />
Paulus Colossensium fidem et caritatem commendans,<br />
eos per spem animari dicit, <strong>quae</strong> in coelis reposita<br />
est. (Coloss. 1, 5.) Alibi vero de fine gratiae disserens<br />
<strong>quae</strong> nobis in Christo patefacta est, dicit nos<br />
inde èrudiri, ut abnegata omni impietate mundanisque<br />
desideriis, sobrie, iuste et pie vivamus in hoc<br />
mundo, exspeotantes beatam spem et adventum<br />
gloriae magni Dei et salvatoris nostri Iesu Christi.<br />
(Tit 2, 12, 13.) Haec igitur exspectatio impedimentis<br />
omnibus solutos ad se nos rapiat: et quo<br />
magis Epicurea tabe refertus est orbis, ne ad nos<br />
usque serpat contagio, eo acrius eniti nos decet donee<br />
ad metam pertigerimus. Porro etsi dolendum<br />
est, tantam turbam ultro perire : quod tarnen in suum<br />
exitium quasi devoti ruunt, ne nos conturbet vesanus<br />
eorum furor, succurrat altera Danielis admonitio,<br />
salutem certam omnibus repositam esse qui inventi<br />
fuerint scripti in libro. (Dan. 12, 1.) Quamvis<br />
autem in arcano Dei consilio, <strong>quae</strong> prima est salutis<br />
nostrae causa, electio abscondita sit, quando tarnen<br />
omnium qui in Christi corpus fide evangelii inserti<br />
sunt minime dubia est adoptio, hoe testhnonio contenu<br />
strenue in cursu féliciter incepto pergite.<br />
Quod si diutius adhuc dimicandum erit (ut vobis<br />
denuncio restare duriores quam putatis pugnas)<br />
quocunque impetu ebulliat impiorum rabies, atque<br />
ut totos inferos concitent, memineritis finitum vobis<br />
esse stadium a coelesti agonotheta, cuius legibus eo<br />
alacrius parendum est quia suis vires ad finem usque<br />
suppeditat. Quando autem mihi fas non est<br />
stàtionem in qua me Deus manere voluit deserere,<br />
hic meus labor vobis dicatus mei ad vos adiuvandos<br />
studii pignus sit, donee compléta mea peregrinatione<br />
coelestis pater pro immensa sua misericordia in<br />
aeternam haereditatem simul vobisoum me colligat.<br />
Dominus vos gubernet spiritu suo, fratres ex animo<br />
mihi carissimi, tueatur suo praesidio contra omnes<br />
hostium machinas invictaque virtute sustineat. Genevae,<br />
14. Calendas Septembris M. D. LXI.<br />
3486.<br />
HAGENIU8 CALVINO.<br />
Stuttgardiae FareUum periculose decumbentem invertit,<br />
a quo quum resciisset Gallasium in AngUa<br />
commorari Calvinum rogat ut ei libellum Brentii pridem<br />
Genevam missum tradi curet. •)<br />
(Ex antographo Cod. Genev. 196, foL 179.)<br />
Clarissimo pietate atque doctrina praestantissimo<br />
viro D. Iohanni Calvino ecclesiae Genevensis pastori<br />
fidelissimo fratri ac symmystae singulari pietate<br />
observando et colendo, plurimum precatur per<br />
Christum salutis.<br />
Quum certis quibusdam de causis hodie Studogardiam<br />
principis metropolim me contulissem, inveni<br />
ibi reverendum. Dei virum Gulielmum FareTkvm<br />
satis perioulose decumbentem, 2 ) quern sane ob insignem<br />
pietatem suam quovis benevolentiae genere<br />
prosequi studuissem nisi negotiorum mole fuissent<br />
impeditus. Novi enim ex tuis et aliorum soriptis<br />
quam strenuum atque indefessum Christi militem<br />
sese ecclesiae exhibuerit. Lieet dissidium sacramentarium<br />
adhuc apud nostrates vigeat, non defuere<br />
tarnen qui périclitant! Farello, de ecclesia filii<br />
Dei tarn optime merito, humanitatis officia praestare<br />
gravati non sunt. Quum autem ante dimidium annum<br />
literas ad Gallasium nostrum per mercatores<br />
dedissem, sperans ipsum Genevae adhuc commorari,<br />
ex reverencQssimo patre FareUo percepi ipsum Lon-<br />
3486.1) Of. N. 3109. Videtw adhuc Calvinum eiusgue res<br />
prae Brentio amplexw esse.<br />
2) Hie ergo Stuttgardiam risque cum Valdensibus progress/us<br />
fuerat. Be hoc itimere ut etiam de morbo nihil dicitur<br />
apud Kirchhoferum p. 156 negue alibi.
Change language