02.06.2013 Views

opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE

opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE

opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

619 EPISTOLA 3485 620<br />

tern furore ad <strong>omnia</strong> turbanda Diabolus instigat,<br />

quos habet sibi prorsus mancipatos. Hinc clangor<br />

tubarum: hinc conflictus et proelia, dum Heliogabalus<br />

Romanus sacerdos cum rubra sua et sanguinaria<br />

cohorte et cornutis bestiis praecipiti impetu<br />

contra Christum insanit, et undique accersit suppetias<br />

ex foetidi cleri sui colluvie, <strong>quae</strong> tota, etsi non<br />

paribus lautitiis, offas tarnen quibus pascatur ex<br />

eadem olla profectas sorbet: multi quoque famelici<br />

ad conducendas <strong>opera</strong>s advolant: magna pars iudicum,<br />

<strong>quae</strong> dudum Saliaribus epulis Tentrem farcire<br />

consuevit, pro culina et foco pugnat: praesertim<br />

vero rabulas ex claustris monachalibus et Sorboniois<br />

lustris emittit, qui tanquam flabella ignem accendànt.<br />

Omitto clandestinas artes et nefandas conspirationes,<br />

quarum mihi testes optimi esse possent qui infestissimi<br />

sunt pietatis hostes. Neminem nomino: satis<br />

est digito monstrasse qui satis superque vobis noti<br />

sunt. In hac confusa tot bestiarum irruptione si<br />

perplexi haereant qui pendent a multiplici rerum<br />

eventu, nihil mirum est: sed diffidentiae suae culpam<br />

iniuste et perperam reiiciunt in sacrum Christi<br />

evangelium. Demus totum Acheronta cum suis<br />

Furiis iam ad proelium descendere :. an Deus in<br />

ooelis otiosus sedebit, ut causam suam deserat et<br />

prodat? atque ubi se opposuerit, an eius victoriam<br />

impedient quamlibet versutae hominum astutiae,<br />

vel impetuosi conatus? Papa, inquiunt, longam factionem<br />

secum trahet. Iusta incredulitatis merces,<br />

trepidare ad strepitum folii cadentis. Quid vos autem<br />

male providi consiliarii? Facessat Christus, ne<br />

quid turbet novitas. Paulo post ergo sentietis,<br />

quanto satius fuisset Deum habere propitium, et<br />

spretis nihili terroribus in eius praesidio conquiescere,<br />

quam eum aperto bello lacessere, ne malos et<br />

sinistros genios ad iram provocetis. Certe ubi <strong>omnia</strong><br />

discussa fuerint, papae defensoribus superstitio,<br />

<strong>quae</strong> hactenus regnavit, nihil aliud est quam, malum<br />

bene positum: quod movendum esse non consent,<br />

quia sine iactura non posse fieri videtur. Quibus<br />

vero cordi est Dei gloria, et qui sincera pietate sunt<br />

praediti, longe aliud propositum esse debet: nempe<br />

ita suam <strong>opera</strong>m Deo impendere, ut eventus omnes<br />

eius providentiae commendent. Qui si nihil nobis<br />

esset pollicitus, forte iusta esset timendi et assidue<br />

vacillandi causa: sed quum toties sit testatus nunquam<br />

auxilium suum in asserendo Christi sui regno<br />

defore, in hac ftducia recumbere unicum est recte<br />

agendi compendium.<br />

Porro vestrum est, optimi fratres, quantum fejret<br />

cuiusque facultas, et vocatio postulabit, cordate<br />

"satagere ut vera religio integrum statum recuperet.<br />

Quantopere hactenus conatus sim omnes tumultuandi<br />

ansas praeoidere, referre necesse non est:<br />

modo coram summo iudice angelos et vos omnes<br />

habeam testes, per me non stetisse, quominus se-<br />

datos absque ulla noxa progressus ageret Christi<br />

regnum. Et aliquid mea sedulitate profectum esse<br />

arbitror, ne suas metas transsilirent privati homines.<br />

Nunc etsi admirabili virtute longius ecclesiae suae<br />

restitutionem provexit Deus quam ausus fuissem<br />

sperare, memoria tarnen repetere convenit quid suis<br />

praecipiat Christus, nempe ut animas suas in tolerantia<br />

possideant. (Luc. 21, 19.) Quo etiam pertinet<br />

<strong>quae</strong> a Daniele exposita fuit visio: Lapidem,<br />

a quo contrita sunt <strong>quae</strong>cunque Deo bellum intulerant<br />

régna, non fuisse hominum manu formatum:<br />

(Dan. 2, 44) et quamvis rudis esset ac impolitus,<br />

crevisse tarnen in magnum montem. Cuius réi vos<br />

monendos esse duxi, ut inter minarum tonitrua<br />

placide exspectetis, dum inanes nebulae coelesti<br />

virtute discussae evanescant. Nee vero me latet,<br />

ut de innumeris triginta annorum ignibus taceam,<br />

quantas indignitates his postremis sex mensibus<br />

pertuleritis: quoties pluribus in locis a tumultuosa<br />

plebe facta in vos fuerit irruptio: quoties fueritis<br />

impetiti nunc lapidibus, nunc gladiis : ut insidiati<br />

fuerint hostes, quo pacatos vestros conventus subita<br />

vi et inopinata opprimèrent: ut occisi fuerint<br />

alii in àedibus suis, alii in compitis, tracta per ludibrium<br />

mortuorum corpora, raptatae mulieres, plurimi<br />

vulnerati, gravida etiam mulier cum suo foetu<br />

transfossa fuerit, aedes effractae ac dirutae. 2 ) "Verum<br />

quamvis atrociora adhuc instarent, ut vos probetis<br />

Christi discipulos probeque in eius schola formates,<br />

danda <strong>opera</strong> est, ne ulla impiorum rabies,<br />

dum ita intemperanter feruntur, moderationem, qua<br />

sola hactenus vioti fractique fuerunt, exoutiat.<br />

Quod si taedium vobis afferat diuturnitas, subinde<br />

in mentem redeat célèbre illud vaticinium, in quo<br />

ad vivum ecclesiae conditio depicta est. Ostendit<br />

quidem tunc prophetae suo Deus, <strong>quae</strong> certamina,<br />

anxietates, molestiae, discrimina Iudaeos manerent<br />

a fine exsilii, laetoque in patriam reditu, usque ad<br />

Christi adventum: sed facit temporum similitudo,<br />

ut nobis eadem conveniant, ac proinde aptanda sint<br />

in usum nostrum. Miserae ecclesiae, <strong>quae</strong> diu profundo<br />

malorum diluvio submersa fuerat, gratulabatur<br />

Daniel, quum ex annorum supputatione colligeret,<br />

instare überationis diem a Ieremia praediotum.<br />

(1er. 25, 12. et 29, 10.) Atqui responsum accipit,<br />

acerbiorem fore populi sortem ex quo reddita fuerit<br />

libertas, ut a continua ingentium malorum série<br />

vix respiret. Non sine summa doloris amaritudine<br />

et multis fastidiis spem suam protexerat annis septuaginta:<br />

nunc Deus tempus septuplicando, letale<br />

quodammodo vulnus cordi eius penitus innigit.<br />

2) Haec antem tarn erant praelndia tantum eorum <strong>quae</strong><br />

eodem modo articnlatim annis sequentibus aeoidernnt pÜB vins<br />

ac nralieribue in Gallia. {Besa m margme.)

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!