opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
619 EPISTOLA 3485 620<br />
tern furore ad <strong>omnia</strong> turbanda Diabolus instigat,<br />
quos habet sibi prorsus mancipatos. Hinc clangor<br />
tubarum: hinc conflictus et proelia, dum Heliogabalus<br />
Romanus sacerdos cum rubra sua et sanguinaria<br />
cohorte et cornutis bestiis praecipiti impetu<br />
contra Christum insanit, et undique accersit suppetias<br />
ex foetidi cleri sui colluvie, <strong>quae</strong> tota, etsi non<br />
paribus lautitiis, offas tarnen quibus pascatur ex<br />
eadem olla profectas sorbet: multi quoque famelici<br />
ad conducendas <strong>opera</strong>s advolant: magna pars iudicum,<br />
<strong>quae</strong> dudum Saliaribus epulis Tentrem farcire<br />
consuevit, pro culina et foco pugnat: praesertim<br />
vero rabulas ex claustris monachalibus et Sorboniois<br />
lustris emittit, qui tanquam flabella ignem accendànt.<br />
Omitto clandestinas artes et nefandas conspirationes,<br />
quarum mihi testes optimi esse possent qui infestissimi<br />
sunt pietatis hostes. Neminem nomino: satis<br />
est digito monstrasse qui satis superque vobis noti<br />
sunt. In hac confusa tot bestiarum irruptione si<br />
perplexi haereant qui pendent a multiplici rerum<br />
eventu, nihil mirum est: sed diffidentiae suae culpam<br />
iniuste et perperam reiiciunt in sacrum Christi<br />
evangelium. Demus totum Acheronta cum suis<br />
Furiis iam ad proelium descendere :. an Deus in<br />
ooelis otiosus sedebit, ut causam suam deserat et<br />
prodat? atque ubi se opposuerit, an eius victoriam<br />
impedient quamlibet versutae hominum astutiae,<br />
vel impetuosi conatus? Papa, inquiunt, longam factionem<br />
secum trahet. Iusta incredulitatis merces,<br />
trepidare ad strepitum folii cadentis. Quid vos autem<br />
male providi consiliarii? Facessat Christus, ne<br />
quid turbet novitas. Paulo post ergo sentietis,<br />
quanto satius fuisset Deum habere propitium, et<br />
spretis nihili terroribus in eius praesidio conquiescere,<br />
quam eum aperto bello lacessere, ne malos et<br />
sinistros genios ad iram provocetis. Certe ubi <strong>omnia</strong><br />
discussa fuerint, papae defensoribus superstitio,<br />
<strong>quae</strong> hactenus regnavit, nihil aliud est quam, malum<br />
bene positum: quod movendum esse non consent,<br />
quia sine iactura non posse fieri videtur. Quibus<br />
vero cordi est Dei gloria, et qui sincera pietate sunt<br />
praediti, longe aliud propositum esse debet: nempe<br />
ita suam <strong>opera</strong>m Deo impendere, ut eventus omnes<br />
eius providentiae commendent. Qui si nihil nobis<br />
esset pollicitus, forte iusta esset timendi et assidue<br />
vacillandi causa: sed quum toties sit testatus nunquam<br />
auxilium suum in asserendo Christi sui regno<br />
defore, in hac ftducia recumbere unicum est recte<br />
agendi compendium.<br />
Porro vestrum est, optimi fratres, quantum fejret<br />
cuiusque facultas, et vocatio postulabit, cordate<br />
"satagere ut vera religio integrum statum recuperet.<br />
Quantopere hactenus conatus sim omnes tumultuandi<br />
ansas praeoidere, referre necesse non est:<br />
modo coram summo iudice angelos et vos omnes<br />
habeam testes, per me non stetisse, quominus se-<br />
datos absque ulla noxa progressus ageret Christi<br />
regnum. Et aliquid mea sedulitate profectum esse<br />
arbitror, ne suas metas transsilirent privati homines.<br />
Nunc etsi admirabili virtute longius ecclesiae suae<br />
restitutionem provexit Deus quam ausus fuissem<br />
sperare, memoria tarnen repetere convenit quid suis<br />
praecipiat Christus, nempe ut animas suas in tolerantia<br />
possideant. (Luc. 21, 19.) Quo etiam pertinet<br />
<strong>quae</strong> a Daniele exposita fuit visio: Lapidem,<br />
a quo contrita sunt <strong>quae</strong>cunque Deo bellum intulerant<br />
régna, non fuisse hominum manu formatum:<br />
(Dan. 2, 44) et quamvis rudis esset ac impolitus,<br />
crevisse tarnen in magnum montem. Cuius réi vos<br />
monendos esse duxi, ut inter minarum tonitrua<br />
placide exspectetis, dum inanes nebulae coelesti<br />
virtute discussae evanescant. Nee vero me latet,<br />
ut de innumeris triginta annorum ignibus taceam,<br />
quantas indignitates his postremis sex mensibus<br />
pertuleritis: quoties pluribus in locis a tumultuosa<br />
plebe facta in vos fuerit irruptio: quoties fueritis<br />
impetiti nunc lapidibus, nunc gladiis : ut insidiati<br />
fuerint hostes, quo pacatos vestros conventus subita<br />
vi et inopinata opprimèrent: ut occisi fuerint<br />
alii in àedibus suis, alii in compitis, tracta per ludibrium<br />
mortuorum corpora, raptatae mulieres, plurimi<br />
vulnerati, gravida etiam mulier cum suo foetu<br />
transfossa fuerit, aedes effractae ac dirutae. 2 ) "Verum<br />
quamvis atrociora adhuc instarent, ut vos probetis<br />
Christi discipulos probeque in eius schola formates,<br />
danda <strong>opera</strong> est, ne ulla impiorum rabies,<br />
dum ita intemperanter feruntur, moderationem, qua<br />
sola hactenus vioti fractique fuerunt, exoutiat.<br />
Quod si taedium vobis afferat diuturnitas, subinde<br />
in mentem redeat célèbre illud vaticinium, in quo<br />
ad vivum ecclesiae conditio depicta est. Ostendit<br />
quidem tunc prophetae suo Deus, <strong>quae</strong> certamina,<br />
anxietates, molestiae, discrimina Iudaeos manerent<br />
a fine exsilii, laetoque in patriam reditu, usque ad<br />
Christi adventum: sed facit temporum similitudo,<br />
ut nobis eadem conveniant, ac proinde aptanda sint<br />
in usum nostrum. Miserae ecclesiae, <strong>quae</strong> diu profundo<br />
malorum diluvio submersa fuerat, gratulabatur<br />
Daniel, quum ex annorum supputatione colligeret,<br />
instare überationis diem a Ieremia praediotum.<br />
(1er. 25, 12. et 29, 10.) Atqui responsum accipit,<br />
acerbiorem fore populi sortem ex quo reddita fuerit<br />
libertas, ut a continua ingentium malorum série<br />
vix respiret. Non sine summa doloris amaritudine<br />
et multis fastidiis spem suam protexerat annis septuaginta:<br />
nunc Deus tempus septuplicando, letale<br />
quodammodo vulnus cordi eius penitus innigit.<br />
2) Haec antem tarn erant praelndia tantum eorum <strong>quae</strong><br />
eodem modo articnlatim annis sequentibus aeoidernnt pÜB vins<br />
ac nralieribue in Gallia. {Besa m margme.)