opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE

583 EPISTQLAE 3462—3464 584
puro cultu excepte. Christus plene novit quam ex
animo Régi ao regno bene. velim, ut nullam concionem
habeam in qua precationem non petam pro
Rege fieri. Interea audio spargi de me quod tante
Régi homuncio coner incommodare ac negotia regia
impedire, praecipue tarn sanctum institutum. Non
miror ita loqui tam aperte in veritatem, quando
video mihi palam obiici, quod cultum Dei ac fidem
Christi destruere contendam, ubi totus sum ut pure
colatur Deus spiritu sane et veritate, tota in Christum
collocetur fiducia, prout Christus ipse docuit.
Si in gratiam fratrum et afflictorum quos novi pios
rogavi ut Regem amice obsecrarent ne pietatis hostibus,
quiquum actores sint sunt et iudices, tantum
sinerent * in pios, qui hostes non habent iniquiores
quam eos coram quibus causam diount: rem omnem
ita attemperaret ne quid in Deum fieret unde
ira Dei inflammaretur. Deus novit me aliud non
quaesivisse, quam ut Rex quam optime secundum
voluntatem Dei ageret omnia et fratribus consuleretur.
Frater 3 ) qui cum lacrymis audiebat quam
misère in Provincia divexarentur pii, quum aliud
non posset, post sanotas preces ao pias literas ad
afflictos, ut patienter ferrent omnia, alieni ab omni
affectu vindiotae precarentur pro hostibus, gladio
et potestati essent môrigeri, tantum Christum et
evangelium non negarent, Germanos fratres invisit,
si qua posset miseris commode adesse. Quae proposuerit
ad te mitte, quid a Germanis petierit: libellum
supplicem Régi, ut oonvenerant, per Germanos
porrigendum. Una videre potes si aliquid sit
quod non sit pium, et si contendatur in re aliqua ut
Régi vel regno aliquid detriment! contingat Utinam
qui aliud non oupiunt quam opes congerere,
quique ut damnatorum substantias occupent inique
pios deferunt, praeter mortem et ignés aliud non
habentes in ore, tam faverent commodis regiis, tam
ex animo Régi ac regno bene vellent quam nos,
qui dispendio omnium cuperemus id quod est optimum
Regem possidere, ac Deum pro Gallis, Rege
et regno stare: quo protectore nullus hostis neque
domi neque foris quidquam posset, verum sapientia
Dei Regem agens vere Regem ac regnare faceret.
Nam ubi sapientia coelestis non regit omnia, non
potest non turbulentum et miserum esse regnum.
Qui Solomoni sapîentiam dédit qua regnavit splendore,
magnificentia, pace et aequitate supra caeteros,
is Régi hanc largiatur cum pietate Davidis, aequitate
Iosaphat, sancto affectu Ezechiae ac pectore
Iosiae, sic ut pietate nulli cedat, sed sit posteris
verum pietatis et aequitatis exemplum, pure ac
sanote vivons cum populo sibi crédite.
Articulus de ooena placet, nec aliter sensit aut
3) De se ipso loqni videtnr (iSj'mfer). 8463.1) Comp. N. 3417.
docuit sinceruB verbi adnunoiator. Quis sanae mentis
unquam negavit Christum praesehtem esse dum
coena peragitur a piis, quum nusquam conveniant
in nomine Iesu oredentes quin médius sit Christus,
ad quem per patrem trahimur fide conversationem
in coelis habentes, ubi Christum credimus et quaerimus
dextram assidentem patris? Came saginamur
ac lautissimo potu sanguinis Christi: mens
laeta gestit dum firma fide verbum Domini audit
et credit Christum in mortem pro nobis traditum,
ac in memoriam revocat tam immensum beneficium
Christi coenam celebrando. Non ignoravi qua ratione
quod auditur oreque hominis profertur verbum
Domini dicatur, ac fibellus corruptioni obnoxius
sancta scriptura : sed affectus fecit ut qui idem sentiebant
se non intelligerent, altero plus satis visibilibus
quae pereunt plus per aestum mentis tribuente.
Semper noxiae fuerunt verborum pugnae,
dum syllabas et voces non secus quam praestigiatores
observamus, et non mentem ac sensum Domini,
qui faxit ut firma sit cum omnibus concordia,
nec aliam coenam pii recipiant, aut aliam in pane
Christi aut praesentiam aut exsistentiam quam dum
ab apostolis sumeretur porrigente Christo: cessentque
omnia quae invertunt et obscurant tam rectam
et claram institutionem, quae impiis nihil minus
quam Christi coena, nihil minus habent quam Christum:
tantum habent et sumunt iudicium pro spiritu
vivificante sanctaque manducatione camis Christi,
quae ut fide tantum fit sic solis contingit oredentibus,
qui unum corpus sunt, proinde neminem huius
coenae participent contemnere vel sine officio praeterire
debent qui Christi sunt. Ideo Christi ovioulas
luporum faucibus expositas, iuxta gratiam tibi
a Domino datam, dabis operam ne sic diripiantur
ac devorentur. Christus te suo agat spiritu, tam
insigni te donans fide, ut merit» cum oenturionis
commendetur, quod tanta ne in Israel quidem sit
inventa.
3463,
L'ÉGLISE DE MONTPELLIER A CALVIN.
Demande de pasteurs pour différentes localités
des environs de la vïtte. *)
(Autographe de la Bibliothèque de Genève MS. 196, fol. 168.)