opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
485 1561 MAI. 486<br />
Verum tarnen moderatus fuisti per aliquot annos,<br />
et nihil novarum rerum movisti, quanquam ea in re<br />
magis tempore et occasione impeditus fuisti quam<br />
aliqua tui ingenii moderatione retentus. Movebas<br />
tarnen nonnihil quum D. Zanchum ls ) et illius eruditionem<br />
inciperes oontemnere, et illius sermonem<br />
diceres barbarum esse, cogitans neseio quem in<br />
illius locum substituere, qui si erat bonus, ut certe<br />
est, profecto nolebat alterius detriments suum stabiliri<br />
commodum. Dicebas tarnen illud, et quod<br />
tum non intelligebam cuiusmodi esset, nunc quorsum<br />
pertinuerit video, ubi vidi cuiusmodi tua sint<br />
et fuerint consilia.<br />
Paulo ante Ambosianam stultitiam, cuius tu<br />
exordium ex affinis tui 1S ) Uteris intellexeras, ego<br />
non observabam, coepisti animum adiicere ad rempnblicam:<br />
sed et apud me obtinuisti ut communes<br />
ad regem Navarrae bonae fidei mitteremus literas, 1T )<br />
per quondam sois hominem, ego ignoro, et scis tu<br />
quid ei extra ordinem commiseris meo nomine, sed<br />
tarnen etiam tuo, quandoquidem te mihi in Ulis<br />
Uteris adiunxeras, quum antea ignotus esses régi<br />
Navarrem totique illius aulae. Quare occasione<br />
Germani hominis homo Gaüus occasionem accepit<br />
insinuandi sese in regis Navarrae benevolentiam,<br />
ut cui fugienti ex patria, ut ipse dicebas, hospitium<br />
inveni apud aUenos, eidem aditum patefacerem redeundi<br />
ad suos.<br />
Eodem tempore Ambosiana coepit conspiratio, 18 )<br />
<strong>quae</strong> tibi a tuo sororio affine iudicata fuit. In hanc<br />
te per sororium tuum et alios internuncios insinuasti<br />
et coepisti inteUigere mysteria. Hio vero ea mysteria<br />
oui non patefecißti? ut videreris (waxâymyoç<br />
esse oonsiliorum Ulorum. Unum tibi defuit, quod<br />
aditum non haberes tibi ad ullum Germaniae principem<br />
patefactum: qua in re usus es rursus mea<br />
<strong>opera</strong>, quum me rogares, anne aliquam rationem<br />
teuerem qua possis prinoipi Palatino innotescere et<br />
commendari. Commodum tum tibi accidit quod<br />
mihi cum Grombachio 19 ) aUquid erat negotii de quo<br />
15) Qui a. 1558 Argentoratum vocatus fuerat, ergo biennio<br />
ante Eotomanum. De cousis istius invidiae non constat,<br />
in religion« sattem non <strong>quae</strong>rendae, quum uterque Calvinismum<br />
profiterelur.<br />
16) Infra sororium voeat. Nomen ei erat Qitü. Prévost<br />
de S. Germain.<br />
17) deperditas, sed quibus eum ad eapessendam rempublieam<br />
contra Guisianos incitare voluisse videtur. (Of. N.<br />
3095. 3117.)<br />
18) Quam Calvinus et Beza ad m. Septembrem 1559 referunt<br />
N. 3114. 3197 etc. Ipse tarnen Botomanus tarn m.<br />
Martio (Epp. p. 21) de certis quibusdammoliminibus loqui<br />
videtur, quid non bene convenu ns <strong>quae</strong> Sturmius hic de profectione<br />
ad Palatinum habet, si guidem haec quoque ad rem<br />
Ambosianam pertinuisse dixeris.<br />
19) Guill. a Grumbach tune a Ouisiorum partibus stabat<br />
et Sturmio horum consilium patefecerat principtm Lotha-<br />
tu nosti. Quum is igitur Heidelbergae esset, eö<br />
oontendimus, ego mea pecunia, tu oommuni Sigerii,<br />
Brionii, ServaMeUi, 20 ) et fortassis aUqua etiam ex<br />
parte tua: sed tarnen ego mea ut tibi adessem, et<br />
per Grombachium aditum haberes ad ipsum principem.<br />
Hio vide tu astutiam et fraudem tuam.<br />
Posteaquam Grombachio auri montes ostentasses, 21 )<br />
et prae te ferres, te tenere sensum principum evan-<br />
' geUcorum in GalUa, ut quasi eorum viderere seoretarius<br />
ab ilUs Heidelbergam missus.* Scis enim<br />
<strong>quae</strong> commemorabas. Redeo igitur ad tua arcana.<br />
Ita enim te audiverat Grombachius ine interprète, 22 )<br />
quasi plurimum apud principes GalUae posses, quibus<br />
tarnen eo tempore tuum nomen non erat cognitum.<br />
Ergo duo Grombachius a principe postulavit,<br />
ut et te audiret benigne atque olementer et se tibi<br />
commendaret, quo efficeres id quod fore ostentabas, 28 )<br />
quum tarnen nihil quidquam de principum intellexisses<br />
voluntate. Quum ad prinoipem admissi essemus,<br />
ostendebas illi scriptum AmmiraMi**) de casu<br />
Sanquintiano, et hoc tanquam mysterium ei dabas<br />
et per id insinuabas, te tantum posse apud principes<br />
regni quantum et a principe et Grombachio<br />
oredi volebas, quum tarnen — audis quid dioam?<br />
audis? inquam — quum nulU unquam horum principum<br />
GalUae loquutus esses. Interrogentur enim<br />
ipsi an quisquam eorum ante facinus Ambosianum<br />
quidquam de te aut tuo nomine audivisset. Scio<br />
ego, et tu scis, cuiusmodi dicturi sint testimonium.<br />
Quid igitur fit? aut quid impetras? aut quorsum<br />
spectabat haec tua tui venditatio? Promittis<br />
prinoipi te de omnibus rebus ipsum certiorem facturum,<br />
relaturum regi Navarrae et prinoipi Condiano<br />
de ipsius prinoipis benevolentia. Quid tum?<br />
ut autem gratior tuus sit adventus, rogas ut tibi<br />
Uteras det. Quas? in quibus scribat: Hotlomanum<br />
quem ad me misisti audivi Ubenter, diUgenter et<br />
magna cum voluptate? Nequaquam: in huiusmodi<br />
enim exordio conviota fuisset tua vanitas. Quas<br />
igitur petis Uteras? Bonae fidei credentiales, ut<br />
tibi fides habeatur de se commemoranti. Quam tu<br />
eras laetus quod istud tibi succedebat, ut iam regi<br />
ringum, Ohristiani II. ex filia nepotem, pulso Friderico IL<br />
Daniae regno praefieiendi. Quod Sturmius buic scripsit<br />
(Schmidt 104).<br />
20) OaUi exsules Argentorati commorantes, et coniurationia<br />
conseii.<br />
21) Nesciisie videtur <strong>quae</strong> inter eum et Guisianos intercedebat<br />
ratio.<br />
22) Si Hotomanum Uli fucum facere sciebat, cur interpretis<br />
vices suscepit?<br />
23)' Non sine perfidia egisse videtur erga aiteruiram<br />
partem.<br />
24) Fortassis antiquiorem àliquam epistolam, qua familiaritatem<br />
suam cum viro insigni ostendere volebat. Dareste<br />
mavüU cogitate de sehediasmate Colignii, minime Hotomanno<br />
soli destinato.<br />
31*
Change language