opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE

21 1560 FEBRUAR. 22
3166.
STÜRMIUS CAL VINO.
In GaMia res in discrimen venisse videntur. Ergo
nihü cunctandum.
(Ex autographo Codicis Genevensis 109, fol. 161.)
A Monseigneur Monseigneur Calvin.
Si quae hue et scribuntur et nunciantur vera
sunt, Aquitania iam et Provincia et Delphinatus
sese in religionis libertatem vindicavit. Miror Neronianum
exitum non subsequi, et omnes simul non
concurrere. Hae res maxime celeritatem requirunt,
antequam sese adversarii contra parent. Omne
bellum confecerit qui Antonium confecerit: nosti
quem velim *) et quid fuerit Oiceronis consilium.
Phüippi 2 ) auxilia non puto Guisianis adfutura nisi
regina exoret. Germanici nominis praefectos ad
sese in Galliam vocarunt: Requerodianos, s ) Grombachianos,
Wimarienses. 4 ) Nos ita egimus ut nostri
futuri sint si ad arma veniatur. Otomannus et
ego proxima hebdomade Heidelbergam proficiscimur
5 ) vocati eo a Grombachio et Comité Olderiburgico:
etiam ipsorum pecunia eos oppugnabimus et
nos defendémus, si coeperint. Nimis sollicite tu et
Beza gratias agitis, quasi nos non norimus nos inter
nos. Nullas gratias maiores scio quam hoc
quod coeptum est proferre : sed celeriter, celeriter
inquam:quam citissime inquam et quam celerrime. 6 )
Yalete.
Argentor. 26. febr.
Tuus quem ex ipso argumente
et manu nosti. 7 )
3166. 1) Alterum Guisiorum puta.
2) Eispani.
3) Georgius a Beckerode dux mercenariorum non ultimo
loco clarus a. d. IV. Cal- Bec. mortuus .erat. Quod Sturmius
vel nesciebat vel quod hic dicit ad eius successorem referebat,
quisquis is fuerit.
4) Jo. Wähelmi Saxonis mercenarios.
5) eo consilio ut Grumbachio et Palatino persuadèrent
üt aperte protestantium causam amplecterentur. Hotomanus
eo tempore de coniùratione La Menaudii certior factus fuisse
creditur. Grumbachius iam a Guisiis in suas partes Conductus
fuit. (Schmidt, Sturm. 104.)
6) Num et haec ad coniuràtionem?
7) certissima est lo. Sturmii manus.
3167.
PABCHALIS ') CAL VINO.
Queritwr se a famulo dimisso calumniis apud
Genevenses infamatum esse.
(Ex autographo Cod. Paris Dupuy 102, fol. 139.)
Doctrina et pietate viro clarissimo D. Iohanni
Calvino Genevensis ecclesiae pastori ac fratri colendissimo.
Genevae.
S. P. in Domino.
Quam ego, ab eo tempore quo te primum novi,
tui nominis studiosus, nedum tui semper amantissimus
exstiterim, non pauci quum honesti tum religiosi
viri testificari possunt. Quam vero ea ipsa
Christi servatoris doctrina, quam tu multis „editis
voluminibus pioque conatu omnibus hominibus proponere
non defatigaris, mihi in imo pectore infixa
inconcussaque etiam nunc haereat, novit Dominus
cui uni hanc ipsam gratiam acceptam fero, et cuius
dono semper eandem in me futuram spero atque
confido. Licet huius veritatis testes permultos etiam
probos viros, tibi inprimis notos, de Christi ecclesia
bene meritos, erga te optime affectos, et quibus tu
vicissim omnem pietatem tribuis, afferre possem.
Quum haec igitur se ita habeant, quali quantove
dolore me putas affecerunt modo nonnullorum amicorum
literae, nec non soceri mei viva voce emissa
verba, ex quibus omnibus audivi impudentiam Roleti,
nuper famuli mei, eo usque prorupisse ut non
dubitaverit coram ipsis Dominis isfciusque civitatis
pientissimis praefectis, ac coram omnium tuorum
fratrum et comministrorum venerando coetu me
déferre, quod in tui atque doctrinae tuae odium
omnem pietatis doctrinam abnegaverim? Nihil
equidem tristius afferre poterant. Significaverant
ilü quidem paulo ante, Êoletum haec et alia huius
generis quam plurima de me in plebem magno applausu
iam sparsisse. Sed tunc visum fuit huiusmodi
nequissimi hominis calumnias facillime potuisse
dilui, si datis ad collegium nostrum adeoque ad
3167.1) Gitilio Cesare Paschali Itàlus, Institùtionem Calvini
in l. ital. vertit (Inatitutione délia Religion Christiana di Messer
Giof. Calvino in volgare tradotta per G. C. P. In Geneva
appresso Iacopo Burgese Ânt. Davodeo et Franc. Iacchi lof 7.
4.) cf. Henry III. 185, qui eundem etiam Vireti et al. opuscula
vertisse dicit. Musis etiam se dicaverat et a. 1592 a.
aet. 65 sexaginta psalmos prelo dédit, item librum Rime spiritnali
continentem et primum cantum q. d. magni carminis
epte» (Universo), historiam sacram a condito orbe adOanaaniticae
terrae expugnationem enarrantis.
2*