opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
405 1561 MART. 400<br />
tio, nihil item postea in me unquam fuisse quod<br />
illam parère aut partam tueri posset: imo vero peccasse<br />
multa et peccare quotidie <strong>quae</strong> tantam felicitatem<br />
merito a me depellant. Bed hoc tarnen vere<br />
tibi confirmare possum, multa de me a multis iactari<br />
cogitata potius quam comperta. Guiusmodi<br />
est quod nuper tibi nunciatum esse scribis: me nunc'<br />
totum otio et securitati deditum non solum docendi<br />
in eccclesia munus sed coetum etiam piorum declinare,<br />
quasi turpissimam et sceleratam aliquam discessionem<br />
a religione meditari atque adeo iam moliri<br />
incipiam. Nam ut breviter tibi de utroque respondeam,<br />
nulla mihi occasio fuit provinciam recusandi,<br />
de qua mecum nullum unquam verbum facsum<br />
est. Fuisset autem, et quidem summa, si oblata<br />
esset: nam non de doctrina tantum agitur (ad quam<br />
tarnen hauriendam quam fundendam aliis me aptiorem<br />
esse sentio) sed de universa pastoris administratione,<br />
<strong>quae</strong> longe aliam animi magnitudinem,<br />
aliam peritiam, verum et, ut uno verbo absolvam,<br />
aliam omnino facultatem desiderat quam praestare<br />
possim. Quod autem maximo meo dolore et, ut<br />
credo, non minore detrimento communes piorum<br />
coetus non frequentem, multipliées sunt causae. Inprimis<br />
raro ad urbem accedo nee anno vertente<br />
amplius quam très quatuorve menses in ea commorari<br />
soleo. Ubi post navatam <strong>opera</strong>m iis quibus<br />
fidem meam obstrinxi, studia domestica recolo in<br />
iisque abditus quod reliquum est diei consumo. Non<br />
est autem haec idonea nee etiam praecipua causa<br />
<strong>quae</strong> me a coetibus abducit: sed quod cogitem non<br />
diu illos occultos haberi posse si illis intéressera.<br />
Earn enim esse festinationem multorum ut, si me'<br />
eemel'illicconspexerint, nomen meum sint confestim<br />
Tulgaturi. Qua occasione hostes religionis nullam<br />
meliorem desiderent, neque ut puto promptiorem<br />
ad ciendas turbas et saevitiam exercendam, ac denique<br />
dissipandos sanctissimos illos coetus, quos<br />
multum, ut mihi videtur, refert durare, interea<br />
dum pietas in animis fidelium coalescere et corroborari<br />
doctrina possit. Caeterum ne sit mihi fraudi<br />
tanquam terra conditum servavisse id quidquid est<br />
talenti quod Dominus apud me deposuit ut foenus<br />
inde genitum ad gloriam eius conferatur. Nos in<br />
ea faruilia in quam sum receptus conventum liberorum,<br />
famulorum et praeterea vicinorum, si qui<br />
eint qui haec desiderant, frequenter habemus, in<br />
quo post prece8 recitatas ex catechismo aliquid ex<br />
8criptura sumimus cuius coeptam semel interpretationem<br />
more in ecclesia usitato non ante intermittimus<br />
quam ad finem perducta fuerit.<br />
En habes breviter explicatam vitae meae rationem.<br />
Nee quidquam ad haec addendum esse existimamus,<br />
nisi quidam nuper mihi obvius narrasset,<br />
gravem mihi invidiam in ecclesiis ex eo conflatam<br />
esse quod nonnulli tecum (ut fit) de religione<br />
disserentes me ancipitis suae et bipartitae fidei autorem<br />
atque patronum superioribus diebus adduxerint.<br />
Quibus ne ullam fidem habeas obtestor te<br />
per misericordiam Dei. Nam singulari eius beneficio<br />
hoc mihi donatum ut nihil eorum sit mihi dubium<br />
aut aliis dissimulare velim <strong>quae</strong> purae Christi<br />
ecclesiae receperunt. Quod <strong>quae</strong>so esto tibi fidei<br />
et conscientiae meae scriptum testimonium, quo illorum<br />
ora, si fieri potest, comprimantur qui me<br />
tanta infamia aspergunt. Equidem hoc tibi coram<br />
Deo testificari possum, me illam tantum doctrinam<br />
sequi, ac iis cum quibus versor tradere, quam ex<br />
verbo Dei et fideli eius interpretatione sum multo<br />
iam usu et assidua lectione utcunque consequutus.<br />
Âc futurum confido ut me nunquam Dominus ulla<br />
tentatione ab hac sententia dimoveri aut discedere<br />
patiatur. Fatcor ex mea cunctatione et obscura ac<br />
umbratili vita aliquam his maledictis speciem dari<br />
posse, et multo adhuc maiorem èx lijç Sttktaç a qua<br />
me ipsum liberare nequeo. Spes tarnen nondum<br />
me destituit fore aliquando ut post longas et acres<br />
cogitationum conflictationes Dominus mei misertus<br />
laetum et optatum tandem huius certaminis exitum<br />
mihi praebeat. Quod ut fiat indesinenter ilium<br />
orabo. Et simul ut te ab illo morbo, quo quum<br />
ad me scriberes vehementer laborabas, percuratum<br />
ecclesiae suae diu incolumem servet. Nam ut taceam<br />
doctrinam et alia animi ornamenta, quibus<br />
longe omnibus antecellis et vix ilia carere potest,<br />
tua certe autoritate (meo iudicio) iis temporibus non<br />
potest. Cura itaque ut valeas. Lutetiae idibus Martii.<br />
»)<br />
, Tui studio8issimu8<br />
Iohannes Acanthius.<br />
3362.<br />
WIESAMERÜS BULLINGERO.<br />
Queritur de Westphalo et lUyrico. Cupit habere<br />
indicetn ad Calvini Institutionem quo ea facilius studiis<br />
inserviat.<br />
(Ex autographo Arch. Turio. Plut. VI. Vol. Ill, fol. 1611.)<br />
3361. 1) Quo tempore colloquium Possiacense celebrabatur<br />
Acanthius palam evangelium professus est (cf. Beeae Ep. ad<br />
Calvinum d. d. 12. Sept. 1561 et Haag VII. 37; denique Calvini<br />
ipsius ad Acanthium d. d. 24. Sept.) Haec nostra igitur<br />
antea scripta fuit, et quidem, ut videtur, respondet ad aliquam<br />
Calvini in qua hie ilium de eius tergiversalione amice reprehehderat.<br />
26*
Change language