opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE

355 EPISTOLAE 3335—3337 356
in qua de edition e cogitare te scribis, perlegit. Causam
vestri consilii intelligere se dicebat ex quibusdam
circumstantiis. Verum perlecto scripto de
coena iudicabat non fore consul turn ut edatur, ne
nova adversariis detur insultandi materia, ac si de
pristina sententia aut immutassemus aliquid aut remisissemus.
Fraecipue quod sub, et tales particulas
conoeditis, modo addatur explicatio: ea in re dicebat
non esse tantum tribuendum studio concordiae,
ut istis veluti nebulis obscuretur doctrina. Quamvis
enim ego ferre possim omnes illas loquendi formas,
aiebat, eogitandum tarnen est simplices ex ipsis
formis sibi interpretationem arripere mordicos,
et quae una aut altera particula inscribuntur animis
infixa magis haerent quam quae interpretatione
adhibita partioulis ambiguis praeter particularum
naturam explicare volumus. Haec Gomitis erat sententia.
Addebat alia plura pie et graviter. De pio
quem habetis erga Cbristi ecclesiam animo non dubitabat,
sed aiebat, rebus ita amictis etiam cordatissimos
viros hortatu et aliorum iudiciis indigere.
Postremo concludebat verbis prope totidem germanicis:
Afflictio quae iam grassatur in Gallia movet
pios hos viros ad eogitandum de ineundis his rationibus
concordiae: verum consulo ut non eiusmodi
ineantur, ne nostris ecolesiis obsint quae puram
doctrinam recipiunt. Deus perforavit oculum Henrico
regi: idem Deus hunc procul dubio compescet
iusto 8uo iudicio. Nos diligentissime Deum orabimus.
Haec totidem verbis magno serio dicebat et
iussit ut te resalutarem peramanter. Haec Gomitis
verba eo gratiora sunt quo eventus piis omnibus est
iucundior.
Sturmio utor familiarius quam fortasse meam
aetatem deceat: 2 ) modeste tarnen conor familiaritatem
earn quam ultro obtulit ad Dei gloriam dirigere.
Ediderat consolationem funebrem quam mitto 8 ): in
ea quae mihi non probarentur, et arripi possent a
Saxonibus in suae causae defensionem, significavi.
Excusabat se pro subiecta materia de resurrectione
corporum intelligere illas loquutiones : cupiebat tarnen
quaedam verba immutata. Ego quoniam vocatus
ab ipso sum ut accipiam literas ad Palatinum perferendas,
monebo ut in exemplaribus quae nondum
sunt vendita corrigi curet membrorum visceribus
et loco corporum, cordium substituât. Res ea valde
mehabuit male: sed consolatur me quod defensionem
Philippi velit suscipere. Hortatus eum sum ut perspicue
rem proponat, ut simplicissimi etiam intelligant.
Ägam iam pluribus cum eodem.
Statum nostrae ecclesiae Heydelbergensis scito
«sse Dei singulari Providentia eo deductum ut initia
vix queant eBse meliora. Inter ministros et nos
non solum summa est consensio, sed studium etiam
commune propagandi puram doctrinam. Singula
soriberem nisi tempore excluderer.
Causam nunc accipe cur Argentinam venerum. 4 )
Dominus sua paterna Providentia prospexit mihi
de pia gravi et prudenti sponsa Metensi, ex ecclesia
gallica quae est Argentinae. Testimonium hoc habet
a ministro D. Holbraco, D. Xanco, et nobili
Clerevantio, s ) imo a tota ecclesia. Utriusque etiam
linguae est gnara. Recusaverat ante divitibus Germanis
nubere, ne crassa de coena Domini opinione
inficeretur apud maritum talem. Ego iam magis
animor ad serviendum Domino quam antehac unquam.
Tuum erit, mi parens, ut tua fausta precatione
et matrimonio huic nostro et voluntatd serviendi
Deo serio et pio zelo nunquam desis. Dominus
Deus protegat te et conservet. Amen. Argentinae
6. Februarii 1561.
3336.
T. Olevianus.
BULLINGERUS BLAURERO.
Excerpit quaedam ex Uteris Calvini, maxime
quae ad Polonorum mdlestum quaerendi pruritum
spedant. Addit varia nova, inter quae et horrenda pr