opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
333 1561 IANÜAR. 334<br />
nostro commisi. ')• Ecce vero desperatis paene rebus<br />
omnibus repente Dominus Deus noster re ipsa<br />
deolaravit quantae illi curae essemus, sublato Francisco<br />
2 ) non minus mirabiliter quam Henrico, ac magis<br />
etiam, ut opinor, opportune. Nam si dies tantum<br />
sex supervixisset, actum erat de rebus omnibus,<br />
et ita quidem actum ut nulla remedii spes superesset.<br />
Erat enim statuum conventus ad x. Decembris indictus,<br />
quo die futurum erat ut absque ulla alia<br />
disquisitione princeps Condensis, regis Navarrae frater,<br />
capite multaretur, 8 ) Rex frater in arcem Locbiensem,<br />
*) Oonnestabilis in Biturigum turrim perpetuae<br />
custodiae causa detruderetur, postea conyocati fuissent<br />
status ut postremo Gallicae libertatis funeri intéressent.<br />
Gomparuisset enim Cardinalis iniusBus,<br />
omnium ac singulorum nomine, qui tacentibus omnibus<br />
et exanimatis plerisque <strong>omnia</strong> haec Regi testificaretur:<br />
ab omnibus rata haberi, omnes Uli gratias<br />
agere, omnes ad <strong>quae</strong>vis obsequia esse paratos, si<br />
modo baereticos illos extrema internecione deleret.<br />
Erant autem iam antea per Universum regnum<br />
Bparsae militares copiae, s ) iis delectis ducibus quos<br />
certum esset nihil crudelitatis omissuros simul ac<br />
imperatum esset. Imo strenui carnifices, funesto illo<br />
die non exspectato, nullam non crudelitatem in<br />
Delphinatu et tota Narbonensi proTincia exercuerunt.<br />
Itaque quum nullum iam humanuni auxilium<br />
superesset, et infiniti omnium aetatum et ordinum<br />
mortales gladium iam haberent intra iugulum, ecce<br />
Dominus Deus noster evigilavit et miserabilem illum<br />
puerum non minus foedo quam inexspectato mortis<br />
genere sustulit. Mortuo nullus, ut regi, bonos habitus,<br />
ne ab iis quidem qui viventem habuerunt<br />
adeo sibi obsequentem : pauci tantum dilecti équités<br />
cadaver ad Dionysii fanum absque ulla solemni<br />
pompa deductum patris tumulo iniecerunt, adeo ut<br />
nunc vulgato proverbio iactetur: Lutherano more<br />
sepultus Lutheranorum hostis.<br />
Interim mortuo rege magni in aula motus<br />
fuere, parum admodum de pristina audacia et ferocia<br />
remittentibus Guisianis, et nostris Initio adversus<br />
eorum potentiam non satis tutis. Begina mater<br />
sibi inprimis cavit, nee difficile illi fuit iis temporibus<br />
a rege Navarrae quidvis impetrare. 6 ) Ita factum<br />
ut eo concedente primas gubernationis regni partes<br />
ab eo tempore obtinuerit ea conditione ut Navarraeus<br />
ab ilia sit seeundus. Additum ut nihil nisi<br />
ex concilii sententia deineeps decerneretur. Ab eo<br />
3323.1) Non exstant.<br />
2) Nonis Decembr.<br />
3) La Flanche p. 401. sq. 410. 418. Castelnau p. öl<br />
sq. Popélinière f. 212.<br />
4) Loches (Indre et Loire).<br />
5) La Planche p. 364. Popeliniere f. 208.<br />
6) La Planche p. 415 ss. Popélinière f% 221 ss.<br />
concilio Guisiani fratres et alii nihil nobis aequiores<br />
sunt remoti, sive metu sive prudentia id factum.<br />
Allecti sunt tantum aliquot regii sanguinis proceres<br />
et alii postea nonnulli. Iussus est Connestabüis<br />
munus suum obire, itemque Admiraldus ut antea maritimis<br />
rebus, et Andelotius pedestribus totius Galliae<br />
copiis praeesse, <strong>quae</strong> <strong>omnia</strong> per vim solebant<br />
Guisiani administrare. Ea res magnopere nobis<br />
profuit, quoniam mox dimissae sunt ex illorum imperio<br />
omnes illae militum turmae ad piorum lanienam<br />
per Universum regnum dispositae. Sed et illud<br />
divinitus contigit ut mors Regis in eum temporis<br />
articulum ineideret, quo iussae fuerant singulae Galliarum<br />
provinciae suos legatos Aureliam mittere ad<br />
statuum quem vocant conventum, 7 ) ut hostes nostri<br />
praetexebant, sed rêvera ut omnis sine ulla exoeptione<br />
autoritas, quasi ex totius regni consensu, ad<br />
Guisianos transferretur. Convenerunt igitur ad xiii.<br />
Dec. trium statuum legati, id est, ecclesiasticorum,<br />
nobilitatis et plebeiorum, coram Rege et delecto eius<br />
concilio. Habuit longam orationem Gancellarius, *)<br />
in qua initio quidem pulchre multa de antiquo regni<br />
statu disseruit, sed mox aulioum suum ingenium<br />
prodidit. Iussi sunt postea singuli status seorsim<br />
convenire, et delecto a singulis interprète sua gravamina<br />
intra dies aliquot proponere. Fuerat autem<br />
expresso Regis edict» 9 ) cautum mense Novembri,<br />
ne quis de religione verbum ullum faceret. Adeo<br />
modis omnibus effecerunt saevi illi carnifices ut indicta<br />
causa damnaremur, quum audivissent maximam<br />
omnium ordinum partem per singulas provincias<br />
negotium relegionis apud Regem urgere constituisse.<br />
Hie vero mihi considéra Cardinalis infractam impudentiam.<br />
10 ) Neque enim dubitavit varus artibus<br />
conari ut communibus provincialium legatorum suffragiis<br />
deligeretur communis trium statuum regni<br />
orator et interpres. Quam ipsius audaciam quum<br />
nobilitas et plebs magno cum fremitu repulisset, indignatus<br />
ille ne suae quidem ecclesiae patrocinium<br />
suscipere voluit. Substitutus est autem in eius locum<br />
Quintinus quidam, homo loquaculus sed valde<br />
ineptus, iuris canonici in academia Parisiensi professor.<br />
Pro nobilitate dixit quidam a Bupeforti, pro<br />
7) de la Place p. 79.<br />
8) Michel de VHospital.<br />
9) La Planche p. 408.<br />
10) de la Place I. I.: Le Cardinal de Lorraine faisoit<br />
practiquer d'avoir la charge de faire la harangue an roi pour<br />
les trois estats, ce qui Inj fat accordé par le clergé et fut<br />
envoyé N. Grivean chanoine do la s. Chapelle par devers le<br />
tiers estât pour luy faire consentir. Auquel incontinent à<br />
haulte voix fut respondu qu'ils ne vonloient prendre pour<br />
porter la parole pour eux celuy duquel ils avoient intention<br />
de se plaindre: qui fut cause qu'il se déporta d'en aller parler<br />
à la noblesse etc. (Hist. ecel. T. 428).