opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
opera quae supersünt omnia. - ARCHIVE OUVERTE UNIGE
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
329 1561 IANÜAR. 330<br />
sio Principibus, et profeoto est pernecessaria, neque<br />
dubito quin vehementer placitura sit Galvino et istarnm<br />
regionum theologis, et si per Antonium agatur<br />
ita dirigam negotium ut nullus pontificiorum<br />
resciscat, quos non oportet nimis exacerbari fortas-<br />
8is hoe prineipio administrationis. Quanquam fortes<br />
fortuna adiuvat. Si fortuna Romanos, magis Deus<br />
Christus Christianos, omnium hominum potentissimus<br />
homo, idemque Deus. Non puto principes<br />
posse qnatuordecim diebus sua haec negotia explioare,<br />
et puto Antonium in tempore adfuturum: aut,<br />
si post tempus veniet, satis erit duos Electores appellare.<br />
Üterque Elector quotidie cupit cognoscere de<br />
statu istius regni et de industria Regis Navarrae,<br />
et illorum Principum qui illis adiuncti sunt. Rogo<br />
te ut scribas crebro et istud negotium nobis expirees,<br />
quod quum ad concordiam ecclesiarum plurimum<br />
faciet, turn optimo prinoipi Regi Ncwarrae<br />
omnium Principum gratias conciliabit. Vale. *)<br />
3322.<br />
GALLASITJS MINISTRES GENEVENSIBUS.<br />
Quum inter ipsum et collegas Genevenses ex Uteris<br />
male intdlectis exorta fuerit aliqua dissensio vel<br />
suspicio iam in eo est ut quid ipse sentiat, eupiat,<br />
<strong>quae</strong>rat clarius pateat.<br />
(Ex autographo Cod. Genev. 112, foL 190.)<br />
Pidelissimis Christi servis pastoribus ecclesiae Genevensis<br />
fratribus et symmystis carissimis.<br />
S. Ad 15 Calend. Ian. redditae sunt mihi literae<br />
vestrae *) <strong>quae</strong> me ingenti molestia affecerunt,<br />
et quantum priores consolationis et laetitiae attulerant,<br />
hae non ademerunt solum sed etiam grave<br />
mihi vulnus inflixerunt. Nunquam equidem putassem<br />
sic acceptum iri literas meas, 2 aperte et candide soripsi. Ac me profecto in eas<br />
cogitationes impulistis <strong>quae</strong> nunquam animum meum<br />
subiissent. Sed iis viam praecludere quam aditum<br />
patefacere malui. Ut vero candidius eademque qua<br />
scripsi mente ea interpretemini, <strong>quae</strong> mihi in hunc<br />
modum soribendi occasio fuerit accipite.<br />
Exspectabam avide, nee sine gravi animi angore,<br />
literas vestras <strong>quae</strong> mihi certius paulo et plenius<br />
quam priores consilium et iudicium vestrum<br />
patefacerent. Illae enim, ut sois, mi pater, partim<br />
tua partim Macarii nostri manu<br />
) aut vos offendi<br />
posse iis <strong>quae</strong> amanti et fraterno animo scripsi gemens<br />
ac deplorans molestias vestras, <strong>quae</strong> mihi<br />
meis ipsiB acerbiores fuerunt. Aut me vobis ignotum<br />
esse oportet, aut non satis expensum quod<br />
3321.1) SchencJcbecherus adscripsit: Accepi Parisiis 7. Febrnariil561.<br />
Non diu post praeeedentem scripta esse videtur.<br />
3322.1) N. 3276, <strong>quae</strong> ergo post integrum demum mensem<br />
Londimim pervenerant.<br />
2) N. 3261 ? Sic haeremus, et potius de aligna epistola<br />
deperdita agi putarms. Vide an/not. seq.<br />
3 ) tumultuarie ob<br />
aegritudinem tuam variaque negotia scriptae liberum<br />
mihi quodammodo iudicium liberamque electionem<br />
relinquebant. Haec enim sunt verba: Tecum délibéra<br />
utrum sit satius ferre ad tempus quod improbes,<br />
an turbulentis valedicere, ne perpetuo tibi sit<br />
belligerandum : nam haud dubie etc. Ego vero opus<br />
inceptum quod florere coopérât nullo modo relinquendum<br />
esse cogitabam, nisi vi extorqueretur e manibus,<br />
aut libertas, quam tueri studebam, ecclesiae eriperetur.<br />
In hac contentione sic me gessi, nt omnes,<br />
qui bus res nota fuit, me ecclesiae paci consulere<br />
eique in posterum providere intelligerent. Dum ita<br />
anxie exspecto, nee ullum literarum responsum<br />
quas iterum ac tertio scripseram accipio, nee quidquam<br />
praeter adversa et tristia permulta audio, ecce<br />
mihi literae a Varennio et Magistro scriptae redduntur,<br />
plenae acerbi et tristissimi luctus. Nihil enim<br />
fere praeter obitus et morbos atque etiam clades<br />
publicas et terrores nunciabant. Addebant etiam<br />
se, scriptis iam Uteris quum adivissent domum<br />
tuam, mi pater, mandata abs te accepisse, ut mihi<br />
signifîcarent, vos apertam et plenam voluntatis meae<br />
declarationem anxie exspectare. Eo ipse die, ni<br />
fallor, obierat Macarius. Ego turn, quasi una adessem,<br />
mihi <strong>omnia</strong> animo proponens mecum sane exagitari<br />
atque etiam nonnihil turbari coepi. Putabam<br />
enim me satis aperte quid vollem aut statuerem<br />
déclarasse. An vero in tanta ministrorum penuria<br />
requireretis <strong>opera</strong>m meam dubitare coepi. Rursum<br />
mirabar nihil omnino a vobis literarum. * Sed hoc<br />
me adhuc magis sollicitum reddidit, ac sufficere putavi<br />
quod per alium scribi curassetis. Nam hinc<br />
conieci vos graviter premi oportere quorum nemini<br />
ne scribendi quidem otium esset. Perstrepebant<br />
interea hie rumores de bello inter Helvetios exorto<br />
nomine religionis, quibus occupatis vos auxilio destitutos<br />
machinis omnibus hostis invasurus erat. Unde<br />
orti fuerint facile coniici potuit ex legatione, quam<br />
postea istic nonnulli Sabaudi et Galli nomine obierunt.<br />
Quamvis autem ilia maiore ex parte conficta<br />
esse arbiträrer, tarnen sollicitudinem meam nonnihil<br />
auxerunt, quod minas et conatus hostium non igno-<br />
3) gui ineunte Sept. obierat.
Change language